Doradca inwestycyjny a broker: jaka jest różnica?

Doradca inwestycyjny a broker: przegląd

Chociaż ich praca może wydawać się podobna do outsidera, doradcy inwestycyjni i brokerzy pełnią bardzo różne role w usługach finansowych. Poniżej zwracamy uwagę na podobieństwa i różnice między doradcą inwestycyjnym (zwanym również doradcą finansowym) a brokerem.

Brokerzy

Przed handlem online dostęp do brokera był tradycyjnie luksusem zarezerwowanym dla bogatych. Inwestorzy indywidualni mieli bardzo mały lub żaden bezpośredni dostęp do rynku i musieli składać zlecenia za pośrednictwem licencjonowanego brokera (zwykle telefonicznie). W zamian brokerzy pobierali bardzo wysokie prowizje. Jednak pojawienie się internetowych domów maklerskich ze zniżkami zmieniło pracę tego brokera.

Teraz osoby, które chcą handlować na giełdzie, nie wymagają już pośrednika w trybie gotowości do wykonywania zleceń kupna i sprzedaży i mogą mieć bezpośredni dostęp za zaledwie grosze w prowizjach. Chociaż brokerzy nadal realizują zlecenia, wielu rozszerzyło swoje usługi o spersonalizowane zarządzanie inwestycjami, aby uzasadnić pobieranie wyższych prowizji.

W dzisiejszych czasach brokerzy są podwójnie zarejestrowani jako doradcy inwestycyjni. Brokerzy mogą również być mocno zaangażowani jako część zespołu sprzedaży w oferty prywatne, pierwsze oferty publiczne (IPO) lub emisje wtórne. Współpracując z działami finansów korporacyjnych swojej firmy, brokerzy mogą sprzedawać swoim klientom nową gorącą emisję lub prywatną umowę, aby pomóc firmie w pozyskaniu kapitału. W zamian broker może otrzymać prowizję, akcje lub warranty w firmie emitującej.

Doradcy inwestycyjni

Z kolei doradcy inwestycyjni pracują nad odpłatnym systemem udzielania porad inwestycyjnych dostosowanych do indywidualnych potrzeb klientów i często prowadzą rachunki inwestycyjne. Na przykład doradca inwestycyjny może współpracować z klientem w celu stworzenia całej struktury zarządzania majątkiem, w tym pomocy klientom w planowaniu podatków, nieruchomości i kredytów hipotecznych. Nie mylić z doradcą finansowym, doradcy inwestycyjni są zarejestrowani i regulowani przez Komisję Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) i / lub stanowy organ regulacyjny. Doradcy inwestycyjni są również znani jako zarządzający aktywami, zarządzający inwestycjami i zarządzający majątkiem.

Kluczowe różnice w przepisach

Doradcy inwestycyjni również podlegają wyższym standardom prawnym niż brokerzy. W Stanach Zjednoczonych doradcy inwestycyjni muszą przestrzegać ustawy o doradcach inwestycyjnych z 1940 r., Która nakłada na doradców obowiązek wykonywania obowiązków powierniczych w odniesieniu do rachunków klientów. Obowiązeksekcji 206 (1) / (2) ustawy doradczej, zabrania doradcom „wykorzystywania [] jakichkolwiek urządzeń, schematów lub sztuczek w celu oszukania klienta lub potencjalnego klienta”.

Standard nakłada również na doradcę „pozytywny obowiązek„ najwyższej dobrej wiary ”oraz pełnego i rzetelnego ujawnienia istotnych faktów” jako część obowiązku doradcy do zachowania lojalności i staranności. Obejmuje to „obowiązek nie podporządkowywania interesów klientów własnym interesom”. Ze względu na znaczenie tego powierniczego postępowania większość doradców inwestycyjnych może podejmować decyzje inwestycyjne za swoich klientów bez uprzedniego uzyskania zgody klienta.

Przed 2011 rokiem wszyscy doradcy inwestycyjni, którzy zarządzali aktywami o wartości co najmniej 30 milionów dolarów(AUM), musieli zarejestrować się w amerykańskiej Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC), podczas gdy doradcy dysponujący mniej niż 25 milionami dolarów musieli zarejestrować się tylko w stanowym urzędzie regulacyjnym. W 2011 r. Ustawa Dodda-Franka zwiększyła minimalne aktywa, którymi zarządza, przy rejestracji w SEC do 110 mln USD.

Brokerzy, zgodnie z ogólną definicją SEC jako „każda osoba zaangażowana w działalność polegającą na dokonywaniu transakcji na papierach wartościowych na rachunek innych osób” (co może również obejmować doradców inwestycyjnych), muszą zarejestrować się w SEC i organizacji samoregulującej. Najbardziej znaną organizacją samoregulującą brokerów jest Financial Industry Regulatory Authority (FINRA).

Kluczowe różnice w testowaniu i licencjonowaniu

Doradcy inwestycyjni i brokerzy mają również różne wymagania dotyczące szkoleń i licencji. Brokerzy muszą zdać Serię 7, znaną również jako Egzamin na Przedstawiciela Generalnego Papierów Wartościowych; Seria 7 działa również jako prekursor do dalszych egzaminów w branży papierów wartościowych. Z drugiej strony przyszli doradcy inwestycyjni muszą zdać egzamin Series 65, który jest wymagany, zanim będą mogli udzielić odpłatnej porady finansowej.

Dodatkową różnicą między serią 7 a serią 65 jest to, że tylko seria 7 wymaga, aby osoba była sponsorowana przez firmę przed zapisaniem się na test. Seria 65 jest również często używana przez biegłych rewidentów (CPA) w celu rozpoczęcia działalności w zakresie doradztwa inwestycyjnego. W przeciwieństwie do dyplomowanych analityków finansowych (CFA) i certyfikowanych planistów finansowych (CFP), tytuł CPA nie spełnia warunków koniecznych do uchylenia egzaminu Series 65.