Indeks inwestorów instytucjonalnych
Co to jest indeks inwestorów instytucjonalnych?
Indeks Inwestorów Instytucjonalnych, znany również jako Krajowe Badanie Kredytowe, to miara ryzyka długu publicznego publikowana dwa razy w roku w marcowym i wrześniowym wydaniu magazynu Inwestor Instytucjonalny.
Magazyn Inwestor Instytucjonalny zaczął publikować Indeks Inwestorów Instytucjonalnych pod koniec lat 70. XX wieku, kiedy dziedzina oceny ryzyka znajdowała się na wczesnym etapie. Obecnie indeks inwestorów instytucjonalnych nie jest już publikowany, a jego publikację zaprzestano w marcu 2016 r.
Kluczowe wnioski
- Indeks Inwestorów Instytucjonalnych to miara ryzyka kredytowego kraju publikowana przez Magazyn Inwestorów Instytucjonalnych do marca 2016 r.
- Ma on pomóc inwestorom w radzeniu sobie ze złożonymi ryzykami związanymi z inwestowaniem za granicą.
- Obecnie inwestorzy mają do wyboru wiele zasobów, w tym agencje ratingowe, organizacje międzynarodowe i same rządy.
Zrozumienie indeksu inwestorów instytucjonalnych
Indeks inwestorów instytucjonalnych był modelem oceny ryzyka kraju dostępnym dla inwestorów. Ryzyko kraju odnosi się do zbioru ryzykiem związanym z inwestowaniem w obcym kraju, w tym ryzyko polityczne, ryzyka kursowego, ryzyka gospodarczego, ryzyka i ryzyka transferowego. Ryzyko kraju jest ważnym aspektem dla osób zainteresowanych inwestowaniem za granicą.
Kiedy po raz pierwszy opublikowano Indeks Inwestorów Instytucjonalnych, rządy i agencje, takie jak Bank Światowy i Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW), nie ujawniały regularnie informacji służących do oceny ryzyka kredytowego długu państwowego. Inwestorzy i banki mieli niewiele danych, na podstawie których mogli podejmować decyzje; zamiast tego opierali się na ideologii i założeniach w celu oceny globalnej jakości kredytowej.
Obecnie inwestorzy mają o wiele więcej zasobów, do których mogą się zwrócić, jeśli chodzi o ocenę zdolności kredytowej danego kraju. Należą do nich agencje ratingowe, organizacje międzynarodowe i same rządy.
Celem indeksu inwestorów instytucjonalnych było wypełnienie tej luki poprzez pozyskanie odpowiedzi na ankiety z 75 do 100 departamentów badawczych banków inwestycyjnych. Respondenci zostali poproszeni o przedstawienie ocen zdolności kredytowej danego kraju. Ich odpowiedzi były następnie ważone zgodnie z globalną ekspozycją banku respondenta i postrzeganą jakością standardów sprawozdawczości finansowej tego kraju. Otrzymane wyniki wahały się od 0 do 100, wskazując odpowiednio na bardzo wysokie i bardzo niskie prawdopodobieństwo niewykonania zobowiązania.
Ostatni Indeks Inwestorów Instytucjonalnych został opublikowany w marcu 2016 r. Dziś wydawca koncentruje się na ankietach analiz po stronie kupujących i sprzedających, a także zarządzających portfelami w celu określenia ich opinii na temat najlepszych na świecie programów relacji inwestorskich i kadry zarządzającej.
Przykład indeksu inwestorów instytucjonalnych ze świata rzeczywistego
Ostateczna (marzec 2016 r.) Edycja Indeksu Inwestorów Instytucjonalnych uznała Szwajcarię, Norwegię i Niemcy za trzy najbardziej wiarygodne kraje na świecie, uzyskując odpowiednio 95,2, 94,8 i 94,7. Stany Zjednoczone uplasowały się na czwartym miejscu z wynikiem 93,4. Aby spojrzeć na te wyniki z odpowiedniej perspektywy, globalna średnia ocena 179 badanych krajów wyniosła 44,7.
Na drugim biegunie znalazły się Somalia, Sudan Południowy i Zimbabwe. Okazało się, że są to kraje o najmniejszej zdolności kredytowej, z punktami 3,3, 6,3 i 6,8.