Zabezpieczenia chronione przed inflacją (IPS)
Co to jest zabezpieczenie chronione przed inflacją (IPS)
Zabezpieczenie przed inflacją (IPS) to rodzaj inwestycji o stałym dochodzie, który gwarantuje realną stopę zwrotu. Oznacza to roczny procent zwrotu z inwestycji, skorygowany o zmiany cen spowodowane inflacją lub innymi efektami zewnętrznymi. Wyrażanie stóp zwrotu w wartościach rzeczywistych, a nie w kategoriach nieskorygowanych o inflację, zwłaszcza w okresach wysokiej inflacji, daje jaśniejszy obraz wartości inwestycji.
Zrozumienie zabezpieczeń chronionych przed inflacją (IPS)
Obligacje zabezpieczone przed inflacją inwestują przede wszystkim w dłużne papiery wartościowe, których kapitał obligacji zmienia się w zależności od stopy inflacji. Celem inwestycji indeksowanych inflacją jest ochrona kapitału i strumienia dochodu z inwestycji przed korozyjną siłą inflacji.
Rząd federalny Stanów Zjednoczonych jest obecnie wiodącym emitentem tego typu papierów wartościowych, głównie w postaci papierów skarbowych chronionych przed inflacją (TIPS) i obligacji oszczędnościowych serii I.1 Jednak przedsiębiorstwa sektora prywatnego również oferują te produkty chronione przed inflacją. Jednym z przykładów są korporacyjne papiery wartościowe chronione przed inflacją (CIPS), zwane również obligacjami indeksowanymi do inflacji. CIPS to korporacyjny kuzyn TIPS. W wersji korporacyjnej kupon może mieć pułap lub nie; może przejść od kuponu stałego do kuponu zmiennego, może być w 100% zmienny i dowolna jego odmiana.
Wszystkie rządowe papiery wartościowe indeksowane inflacją są porównywane z indeksem cen konsumpcyjnych (CPI). CPI mierzy ceny, jakie konsumenci płacą za często kupowane produkty w takich branżach, jak transport, żywność i opieka medyczna. Trwały wzrost CPI ogólnie wskazuje, że rośnie inflacja, a siła nabywcza dolara spada.3
Ochrona stałych wypłat przed inflacją
Jeśli pojazd oszczędnościowy zapewnia stałą wypłatę, taką jak emerytura lub ubezpieczenie społeczne, inflacja może odpowiednio zmniejszyć wartość tej wypłaty. Innym przykładem są certyfikaty depozytowe (CD), których inwestorzy często używają, aby bezpiecznie zarządzać swoimi pieniędzmi i unikać wzrostów i spadków aktywów o podwyższonym ryzyku, takich jak akcje i obligacje. Jednak dla inwestorów długoterminowych CD mogą stanowić inny rodzaj ryzyka, które może być równie szkodliwe jak ryzyko rynkowe – ryzyko inflacji. Jeśli zwrot z inwestycji nie nadąża przynajmniej za stopą inflacji, w dłuższej perspektywie spowoduje to utratę siły nabywczej.
Aby to zilustrować, gdyby pięcioletnia płyta CD przyniosła procent, ale inflacja wzrosła w tym okresie średnio o 2,5%, realna stopa zwrotu inwestora wyniosłaby -0,5%. Innymi słowy, inwestor straciłby pieniądze, ponieważ inwestycja nie nadążała za stopą inflacji.