Zawieść

Co to jest porażka?

W zwykłych warunkach handlowych niepowodzenie ma miejsce, gdy sprzedawca nie dostarczy papierów wartościowych lub kupujący nie zapłaci należnych środków do dnia rozliczenia. Dzieje się tak za pośrednictwem giełdy, jeśli makler nie dostarczy ani nie otrzyma papierów wartościowych w określonym czasie po sprzedaży lub zakupie papieru wartościowego. Gdy sprzedawca nie może dostarczyć zakontraktowanych papierów wartościowych, nazywa się to krótką porażką. Jeśli kupujący nie jest w stanie zapłacić za papiery wartościowe, nazywa się to długą porażką.

Analitycy techniczni również używają terminu niepowodzenie, ale jest to zwykle związane z niepowodzeniem zmiany ceny w przewidywanym kierunku po wybiciu lub podążaniu za określonym katalizatorem. Można to nazwać niepowodzeniem, ale częściej nazywa się to niepowodzeniem lub fałszywym wybiciem.

Zrozumienie porażki

Za każdym razem, gdy zawierana jest transakcja, obie strony transakcji są umownie zobowiązane do przekazania gotówki lub aktywów przed datą rozliczenia. Następnie, jeśli transakcja nie zostanie rozliczona, jedna strona transakcji nie została dostarczona. Niedostarczenie może nastąpić również w przypadku wystąpienia problemu technicznego w procesie rozrachunku prowadzonym przez odpowiednią izbę rozliczeniową.

Obecnie firmy mają od jednego do trzech dni od daty zawarcia transakcji na rozliczenie transakcji, w zależności od rynku. W tym terminie papiery wartościowe i środki pieniężne należy dostarczyć do izby rozliczeniowej w celu rozrachunku. Jeśli firmy nie są w stanie dotrzymać tego terminu, następuje niepowodzenie. Wymogi dotyczące rozliczenia akcji, opcji, kontraktów futures, forward i papierów wartościowych o stałym dochodzie są różne.

Może ulec zmianie, ponieważ proces rozliczenia staje się coraz bardziej efektywny, zapasy rozliczają się w terminie T + 2 dni. Oznacza to, że rozliczają się dwa dni po dacie transakcji (T). Obligacje korporacyjne również rozliczają się w terminie T + 2 dni. Opcje rozliczane są w terminie T + 1 dni.

Niepowodzenie jest również używane jako termin bankowy, gdy bank nie jest w stanie spłacić swojego długu wobec innych banków. Niemożność spłaty zadłużenia przez jeden bank innym bankom może potencjalnie doprowadzić do efektu domina, powodując niewypłacalność kilku banków.

Dlaczego transakcje kończą się niepowodzeniem?

Przyczyną nieudanego handlu może być jedna z trzech głównych przyczyn.

• Niezgodności z instrukcjami, spóźnione instrukcje lub brakujące instrukcje. Czasami kupujący i sprzedający nie są zgodni co do tego, co dokładnie ma zostać dostarczone (specyfikacje). Zwykle dzieje się tak, gdy strony nie zgadzają się co do tego, czy dostarczony przedmiot spełnia uzgodnione specyfikacje. Jest to bardziej prawdopodobne w ponad-the-counter (OTC) rynku, gdzie specyfikacje nie są sformalizowane jak na giełdzie.
• Sprzedawca nie ma zabezpieczenia do dostarczenia. Sprzedawca musi posiadać lub pożyczyć papiery wartościowe w celu dostarczenia.
• Kupujący nie ma wystarczających zasobów, takich jak gotówka lub kredyt, aby dokonać płatności.

Brak zapłaty za zakupy stwarza ryzyko dla reputacji kupującego, które może wpłynąć na jego zdolność do handlu w przyszłości. Brak dostawy szkodzi również reputacji sprzedawcy i może mieć wpływ na to, jak iz kim będzie mógł handlować w przyszłości.

Niedostarczenie papierów wartościowych może wywołać reakcję łańcuchową. Podczas kryzysu finansowego w 2008 r. Liczba niepowodzeń w realizacji znacznie wzrosła. Podobnie jak w przypadku check kitingu, gdzie ktoś wypisuje czek, ale nie zabezpieczył jeszcze środków na jego pokrycie, sprzedający nie wykupili papierów wartościowych w odpowiednim terminie. Opóźnili proces zakupu papierów wartościowych po niższej cenie z dostawą, ponieważ cena gwałtownie i dramatycznie spadła. Organy regulacyjne nadal muszą zająć się tą praktyką, ponieważ nadal się to nie udaje.

Komisja raport „Fails-to-Deliver”, zawierający informacje o transakcjach, które się nie powiodły.

Przykład braku zapłaty, braku dostawy

Niedostarczenie może wystąpić, gdy krótka sprzedaż nie jest odpowiednio zabezpieczona lub pożyczona przed sprzedażą. Załóżmy, że trader ma spodenki firmy XYZ, ale broker nie upewnił się, że faktycznie pożyczył akcje.

Krótko mówiąc, musi istnieć również kupujący, który kupuje akcje. Kupujący oczekuje wówczas dostawy tych udziałów. Ale jeśli akcje nie zostały pożyczone, nie ma akcji, które mógłby dać kupującemu. Sprzedawca nie może dostarczyć. To krótka porażka.

Z drugiej strony kupujący może nie dostarczyć środków przy zakupie. Może się tak zdarzyć, jeśli mają środki na swoim koncie, gdy transakcja jest podejmowana, ale następnie tracą dużo pieniędzy w ramach wielu innych transakcji z depozytem zabezpieczającym. Ze względu na straty nie mają wystarczającego kapitału na pokrycie kosztów zakupów.

Może się tak zdarzyć, ponieważ niektóre naruszenia marginesów często nie są zauważane lub zgłaszane do końca dnia handlowego. Chociaż obowiązują zasady dotyczące depozytów zabezpieczających, aby chronić inwestorów, możliwe jest, że nieoczekiwany gwałtowny i niekorzystny ruch cenowy może pozostawić inwestora z mniejszym kapitałem, niż jest potrzebny do rozliczenia zawartych transakcji. Jeśli fundusze nie są dostępne, aby kupić zakupione aktywa, nie udało im się zapłacić. Nazywa się to długą porażką.