Indeks arbitrażowy
Co to jest arbitraż w sprawie indeksu?
Arbitraż indeksowy to strategia handlowa, która stara się czerpać korzyści z różnic cen między dwoma lub więcej indeksami rynkowymi. Można to zrobić na wiele sposobów, w zależności od tego, skąd bierze się rozbieżność cenowa. Może to być arbitraż między tym samym indeksem będącym przedmiotem obrotu na dwóch różnych giełdach lub może to być arbitraż między dwoma indeksami, które mają standardową wartość względną, która tymczasowo odbiegała od jego standardu. Może to być również arbitraż pomiędzy instrumentami śledzącymi indeks, a samymi składnikami indeksu. Bez względu na sytuację strategia będzie obejmowała zakup papieru wartościowego o stosunkowo niższej cenie i sprzedaż papieru wartościowego droższego z oczekiwaniem, że ceny powrócą do równoważności.
Kluczowe wnioski
- Ta strategia handlowa stara się czerpać zyski z różnic między jedną lub więcej wersjami indeksu lub między indeksem a jego składnikami.
- Okazją do arbitrażu mogą być różnice milisekundowe.
- Z tego rodzaju arbitrażu najczęściej korzystają duże instytucje finansowe dysponujące zasobami niezbędnymi do uchwycenia wielu ulotnych dysproporcji.
- Rolą tego arbitrażu jest synchronizacja rynków pod względem ceny przez całą sesję handlową.
Zrozumienie arbitrażu indeksu
Arbitraż indeksowy jest sercem handlu programami, gdzie komputery monitorują milisekundowe zmiany pomiędzy różnymi papierami wartościowymi i automatycznie wprowadzają zlecenia kupna lub sprzedaży, aby wykorzystać różnice, których w innym przypadku nie byłoby. Jest to szybki, elektroniczny proces handlowy, który jest częściej stosowany przez główne instytucje finansowe, ponieważ możliwości są często przelotne i bardzo cienkie.
Przykład arbitrażu indeksu
Jeden z bardziej znanych przykładów tej strategii handlowej obejmuje próbę uchwycenia różnicy między miejscem, w którym handluje się kontraktami futures na S&P 500, a opublikowaną ceną samego indeksu S&P 500. Arbitraż indeksu S&P 500 jest często nazywany handlem podstawowym. Podstawą jest różnica między cenami na rynku kasowym i terminowym.
Teoretyczna cena tego indeksu powinna być dokładna, jeśli zostanie wyliczona jako ważona kapitalizacją kalkulacja wszystkich 500 akcji w indeksie. Jakakolwiek różnica między tą liczbą w czasie rzeczywistym a ceną handlu kontraktami futures powinna stanowić okazję. Gdyby komponenty były tańsze, natychmiastowe wykonanie zlecenia kupna na wszystkich 500 akcji i sprzedaż równoważnej ilości droższych kontraktów futures powinno przynieść transakcję wolną od ryzyka.
Oczywiście taka strategia wymagałaby znacznego kapitału, szybkiej technologii i niewielkich lub zerowych kosztów prowizji. Biorąc pod uwagę te czynniki, jest bardziej prawdopodobne, że taka strategia będzie bardziej opłacalna, gdy będzie realizowana przez operacje bankowe i maklerskie na dużą skalę. Takie instytucje mogą przeprowadzać duże transakcje i nadal zarabiać na bardzo małych różnicach. Im więcej składników indeksu, tym większe szanse na błędną wycenę niektórych z nich i większe możliwości arbitrażu. W związku z tym istnieje mniejsze prawdopodobieństwo, że arbitraż w przypadku indeksu obejmującego zaledwie kilka akcji zapewni znaczące możliwości.
Handlowcy mogą również w ten sam sposób korzystać ze strategii arbitrażowych w odniesieniu do funduszy podlegających obrotowi giełdowemu (ETF). Ponieważ większość funduszy ETF nie handluje tak aktywnie, jak kontrakty terminowe na główne indeksy giełdowe, szanse na arbitraż są duże. Fundusze ETF podlegają czasami poważnym zmianom na rynku, mimo że ceny akcji bazowych pozostają stabilne.
Aktywność handlowa 24 sierpnia 2015 r. Stanowiła skrajny przypadek, w którym duży spadek na giełdzie spowodował błędne ceny kupna i sprzedaży wielu akcji, w tym komponentów ETF. Brak płynności i opóźnienia w rozpoczęciu handlu tymi akcjami były problematyczne dla dokładnego obliczenia cen ETF. To opóźnienie stworzyło ekstremalne zawirowania i możliwości arbitrażu.
Rola arbitrażu
Wszystkie rynki służą do łączenia kupujących i sprzedających w celu ustalania cen. Ta akcja jest znana jako odkrycie ceny. Arbitraż może oznaczać niesmaczne transakcje wykorzystywane do wykorzystywania rynku, ale w rzeczywistości służy utrzymaniu rynku w ryzach.
Na przykład, jeśli wiadomości tworzą popyt na kontrakt futures, ale inwestorzy krótkoterminowi zawyżają go, to koszyk akcji bazowych, indeks, nie zmienia się. W związku z tym kontrakt futures ulega przewartościowaniu. Arbitrażowie szybko sprzedają kontrakty terminowe i kupują gotówkę, aby przywrócić stosunki między nimi.
Arbitraż nie jest wyłączną działalnością rynków finansowych. Detaliści mogą również znaleźć wiele towarów oferowanych przez dostawcę po niskich cenach i sprzedawać je klientom. W tym przypadku dostawca może mieć nadmiar zapasów lub utratę przestrzeni magazynowej wymagającą sprzedaży po obniżonej cenie. Jednak termin arbitraż jest w rzeczywistości głównie kojarzony z obrotem papierami wartościowymi i odnosi się do aktywów.
Dobra cena
Na rynku kontraktów terminowych wartość godziwa to cena równowagi kontraktu futures. Jest to równowartość ceny gotówkowej lub ceny spot po uwzględnieniu odsetek składanych i dywidend utraconych, ponieważ inwestor jest właścicielem kontraktu futures, a nie samych fizycznych akcji w określonym okresie. Zatem wartość godziwa kontraktu przyszłego to kwota, za jaką papier wartościowy powinien zostać sprzedany. Rozpiętość między tą wartością, zwana również podstawą lub spreadem bazowym, jest miejscem, w którym pojawia się arbitraż indeksowy.
Wartość godziwa może wskazywać różnicę między ceną kontraktów futures a kosztem posiadania wszystkich akcji w określonym indeksie. Na przykład wzór na wartość godziwą kontraktu futures S&P to (Wartość godziwa = gotówka * {1 + r (x / 360)} – dywidendy).
- Gotówka to aktualna wartość gotówkowa S&P.
- R to bieżąca stopa procentowa, która byłaby zapłacona brokerowi za zakup wszystkich akcji z indeksu S&P 500.
- Dywidendy to suma dywidend wypłaconych do wygaśnięcia kontraktu futures, wyrażona w punktach z kontraktu S&P.