Jak Warren Buffett uczynił Berkshire Hathaway zwycięzcą
Berkshire Hathaway ( spółek i jedna z największych firm na świecie. Konglomerat dokonała nazwę dla siebie, dzięki waleczności kapitalizację rynkową przekraczającą 504 miliardy dolarów, z jednym udziałem przekraczającym 300 000 dolarów w ciągu ostatniego roku.23 W tym artykule omówiono, w jaki sposób firma Buffet zmieniła firmę w sukces, jakim jest dzisiaj.
Kluczowe wnioski
- Warren Buffett kupił Berkshire Hathaway w 1965 roku, zamieniając go w największą na świecie spółkę holdingową, kupując kłopotliwe firmy i zmieniając je.
- Składki płacone firmom ubezpieczeniowym Berkshire Hathaway pozostają dostępne lub są inwestowane według uznania zarządzających.
- Berkshire Hathaway inwestuje w firmy, które mają długą historię wypłacania dywidend.
- Strategia Buffetta polega na reinwestowaniu dywidend zamiast wypłacania jednej inwestorom Berkshire Hathaway.
Berkshire Hathaway: krótki przegląd
Berkshire Hathaway zostało założone w XIX wieku nie jako jedna, ale jako dwie oddzielne przędzalnie bawełny w Massachusetts – Berkshire Fine Spinning Associates i Hathaway Manufacturing. Obie firmy połączyły się w 1955 roku, tworząc Berkshire Hathaway. W 1965 roku Warren Buffett i jego firma inwestycyjna przybyli, aby kupić i przejąć pełną kontrolę nad walczącą firmą. Pod jego kierownictwem Berkshire Hathaway stała się jednym z największych holdingów na świecie.
Buffett oficjalnie uczynił Berkshire Hathaway konglomeratem, kupując National Indemnity – pierwszy z wielu przejęć ubezpieczeniowychfirmy – jednocześnie dystansując się od przemysłu tekstylnego poprzezcałkowitą likwidację tych aktywów. Spółka poszerzyła swoje udziały o inne towarzystwa ubezpieczeniowe, a także firmy z branży finansowej, odzieżowej, rozrywkowej, spożywczej, użyteczności publicznej, meblarskiej, artykułów gospodarstwa domowego, mediów oraz materiałów i budownictwa.
Niektóre z głównych, dobrze znanych spółek zależnych pod szyldem Berkshire Hathaway to:
- Geico
- Dairy Queen
- Fruit of the Loom
- Benjamin Moore
- Duracell
- Centra podróży pilotów
Skrzynia Wojenna Berkshire Hathaway
Siłą napędową Berkshire Hathaway jest to, co znawcy branży nazywają pływakiem. Są to wszelkie pieniądze wpłacone do filii ubezpieczeniowych Berkshire Hathaway w postaci składek, ale nie zostały jeszcze wykorzystane na pokrycie jakichkolwiek roszczeń. Te pieniądze – określane również jako dostępna rezerwa – w rzeczywistości nie należą do firmy ubezpieczeniowej. Zamiast tego pozostaje pod ręką i można go zainwestować zgodnie z uznaniem menedżerów. Akcja spółki – ponad 129 miliardów dolarów w 2019 r. – jest nie tylko jedną z największych na świecie, ale ponad 3000 razy większa niż w 1970 r. Pozwala Berkshire Hathaway szybko kupować tymczasowo ranne firmy i tchnąć w nie życie. Dokładnie tak się stało z Fruit of the Loom. Berkshire kupił borykającą się z problemami firmę odzieżową za zaledwie 835 milionów dolarów w 2002 roku, po tym jak jej akcje straciły 97%wartości.8
Jednym z głównych założeń mentora Buffetta, Benjamina Grahama, jest to, że dywidendy są tajną bronią inwestora. Wiele firm z listy Fortune 500, w których Berkshire Hathaway zajmuje duże pozycje – między innymi Apple ( spekulanci ścigają gorące akcje, których ceny rosną, ich cierpliwi bracia obciążają spółki, których fundamenty są na tyle groźne, że pozwalają na regularne wypłaty gotówkowe akcjonariuszom.
Serwisy informacyjne rzadko przedstawiają dane dotyczące dywidend w taki sposób, w jaki przedstawiają ceny akcji i zmiany cen, mimo że dywidendy są jednym z najpewniejszych mierników potencjału firmy. W końcu kierownictwo przekaże pieniądze właścicielom tylko wtedy, gdy operacje przyniosą wystarczająco duży zysk, aby te płatności były wykonalne. Powiedziawszy to wszystko, to pogoń Buffeta za dywidendą zapewniła Berkshire Hathaway tak konsekwentny sukces.
Wypłacić dywidendę? Nie ma mowy
Jeśli dywidendy są tym, co przyciąga Buffetta do firmy, ta sama zasada niekoniecznie ma zastosowanie do jego konglomeratu. W rzeczywistości ten sam Buffett, który inwestuje w spółki wypłacające dywidendy,unika wypłacania ich własnym inwestorom. Na początku wydaje się to tak oczywiste, że ledwie liczy się jako spostrzeżenie – warto wziąć gotówkę, którą oferują inne firmy, ale nigdy nie wypłacać jej samodzielnie. Berkshire Hathaway wypłacił dywidendę tylko raz w 1967 roku w wysokości 10 centów na akcję. Do dziś Buffett twierdzi, że musiał być w łazience, kiedy przyznawano dywidendę.
Mając to na uwadze, byłoby krótkowzroczne, gdyby każdy akcjonariusz Berkshire Hathawaynarzekał na odmowę wypłaty dywidendy przez spółkę. Cena akcji gwałtownie wzrosła od czasu przejęcia steru przez Buffetta, osiągając poziom 275 USD w 1980 r., 32 500 USD w 1995 r. I ponad 317 480 USD od 2 października 2020 r. – rekord bez porównania.
Uzasadnienie Berkshire Hathaway jest proste i kłótnie z nim mogą okazać się trudne. Buffett woli zainwestować pieniądze, niż je wypłacić. Pomyśl o tym. Jeśli jesteś inwestorem, czy wolisz wypłatę dywidendy do wydania, czy wolisz, aby te pieniądze zostały zwrócone przez zespół, który przekształcił skromną inwestycję tekstylną w jedną z największych, najbardziej szanowanych i najbardziej stabilnych finansowo firmy do tej pory?
Chociaż prawdopodobnie nie będziesz w stanie kupić akcji klasy A Berkshire Hathaway, możesz być w stanie zainwestować w akcje klasy B firmy, jeśli możesz sobie na to pozwolić.
Ponieważ jeden udział akcji Berkshire Hathaway klasy A odpowiada kilkuletniej średniej pensji w Ameryce, nic dziwnego, że akcje są przedmiotem handlu rzadko – około 300 lub 400 zmienia właściciela dziennie. Buffett nigdy nie rozważał idei podziału klasy A, ponieważ mogłoby to zachęcić do spekulacji. Buffett zezwolił jednak na utworzenie akcji klasy B ( płynność sprawiają, że akcje klasy B nadają się do włączenia do indeksu, który ma na celu ocenę wartości rynku. Akcje klasy A są zbyt drogie i zbyt rzadko przechowywane, aby stanowić efektywny składnik indeksu.
Podsumowanie
Niektórzy inwestorzy szukają wartości, a następnie kupują akcje spółek, które spełniają ich kryteria. Berkshire Hathaway przyjmuje podobne podejście. Ale zamiast kupować kilka udziałów, kupuje całą firmę. Po dziesięcioleciach stosowania tej strategii inwestycyjnej rezultatem jest globalny konglomerat bez dopasowania.