W jaki sposób są opodatkowane świadczenia pracownicze?

Wspólne świadczenia dodatkowe zapewniają pracownikom całkowite wynagrodzenie wykraczające poza ich typowe wynagrodzenie lub pensje. Pracodawcy oferują szeroki zakres świadczeń dodatkowych. Składki na ubezpieczenie zdrowotne, opiekę nad dziećmi, bony transportowe i składki na konto emerytalne należą do najczęstszych świadczeń pozapłacowych. Aby jak najefektywniej wykorzystać dodatkowe świadczenia pracodawcy, pracownicy powinni rozumieć, w jaki sposób do celów podatkowych uważa się powszechne świadczenia pracownicze.

Jakie są świadczenia dodatkowe podlegające opodatkowaniu?

Każde świadczenie dodatkowe oferowane pracownikowi jako premia od pracodawcy jest uważane za dochód podlegający opodatkowaniu, chyba że znajduje się na specjalnej liście wyłączonych świadczeń określonej przez IRS. Świadczenia pracownicze podlegające opodatkowaniu muszą być wliczane do W-2 pracownika każdego roku, a godziwa wartość rynkowa premii podlega potrąceniu.

Najczęstsze świadczenia dodatkowe uważane za podlegającą opodatkowaniu część całkowitego odszkodowania obejmują zwrot wydatków na kilometry, które przekraczają ograniczenia określone w wytycznych IRS, koszty relokacji pracownika, który przeprowadza się w celu podjęcia pracy znajdującej się w odległości mniejszej niż 50 mil, oraz zwrot kosztów edukacji lub czesnego które nie są bezpośrednio związane z wykonywaniem pracy lub przekraczają określone limity IRS. Ponadto premia należąca do kategorii świadczenia z tytułu warunków pracy, taka jak telefon komórkowy lub samochód służbowy, może zostać uznana za podlegającą opodatkowaniu, jeśli jest wykorzystywana poza działalnością gospodarczą.

Które świadczenia dodatkowe są wyłączone z opodatkowania?

Chociaż niektóre świadczenia pracownicze są uważane za część dochodu pracownika podlegającego opodatkowaniu, istnieje długa lista typowych świadczeń pracowniczych, które są wyłączone z świadczeń de minimis, nie są brane pod uwagę przy ustalaniu dochodu podlegającego opodatkowaniu. Świadczenia de minimis to takie, które mają tak minimalną wartość, że pracodawcy mieliby trudności z ich rozliczeniem.

Na przykład karta podarunkowa wręczana pracownikowi na wakacje lub urodziny jest uznawana za świadczenie de minimis, podobnie jak napoje lub przekąski podawane podczas spotkania biznesowego.

Zazwyczaj posiłki nie są uważane za podlegające opodatkowaniu świadczenia dodatkowe dla pracowników, chociaż muszą być spełnione pewne kwalifikacje. Pracodawcy kupujący obiad lub kolację dla pracowników muszą zapewnić posiłek ze względów służbowych i musi on być oferowany jako korzyść dla pracownika. Oznacza to, że posiłek może być świadczeniem zwolnionym z podatku dla pracowników, gdy jest oferowany podczas długiego spotkania lub w trakcie wymaganych nadgodzin.

Inne świadczenia dodatkowe, które nie są uważane za podlegające opodatkowaniu dla pracowników, obejmują ubezpieczenie zdrowotne (do maksymalnej kwoty w dolarach), opiekę na utrzymaniu, grupowe ubezpieczenie na życie, programy świadczeń kwalifikowanych, takie jak programy podziału zysków lub premie na akcje, świadczenia dojazdów do pracy lub transportu, zniżki dla pracowników i świadczenia związane z warunkami pracy wykorzystywane wyłącznie do celów biznesowych.

Podsumowanie

Pracodawcy oferują szeroki zakres świadczeń pracowniczych w ramach strategii rekrutacji lub zatrzymania, a świadczenia te mogą stanowić znaczną część całkowitego wynagrodzenia pracownika. Aby jednak w pełni porównać pakiety świadczeń między pracodawcami, ważne jest, aby zrozumieć, w jaki sposób są opodatkowane powszechne świadczenia dodatkowe.