Czym rachunkowość w USA różni się od rachunkowości międzynarodowej?

Pomimo znacznych wysiłków podejmowanych przez Radę Standardów Rachunkowości Finansowej (FASB) i Radę Międzynarodowych Standardów Rachunkowości (RMSR), istnieją znaczne różnice między praktykami rachunkowości w Stanach Zjednoczonych i na świecie. Na przykład firmy amerykańskie mogą stosowaćmetodę „ ostatnie weszło, pierwsze wyszło” (LIFO) jako metodę wyceny zapasów. JednakLIFO jest zakazane na mocy konkurencyjnego zestawu standardów rachunkowości stosowanych w większości krajów na świecie.

Praktyki międzynarodowe zostały zestawione w Międzynarodowych Standardach Sprawozdawczości Finansowej (MSSF), zgodnie z wytycznymi RMSR. W USA FASB publikuje sprawozdania z rachunkowości finansowej, które po połączeniu tworzą ogólnie przyjęte zasady rachunkowości (GAAP).

Według American Institute of Certified Public Accountants, największąróżnicą między MSSF a GAAP jest to, że „MSSF zapewniają znacznie mniej ogólnych szczegółów”. Inne istotne różnice obejmują sposób prezentacji porównawczych informacji finansowych, sposobu przedstawienia bilansu i rachunku zysków i strat oraz traktowania długów.

Różnice w księgowaniu zapasów

GAAP pozwala LIFO na prowadzenie księgowania kosztów inwentaryzacji, podczas gdy MSSF wyraźnie zabrania jakiejkolwiek spółce stosowania LIFO. Zamiast tego międzynarodowe standardy nakazują, aby ta sama formuła kosztów była stosowana do wszystkich zapasów o podobnym charakterze.

Zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości zapasy są wyceniane po niższych kosztach lub po niższej cenie rynkowej, przy czym rynek definiuje się jako bieżący koszt odtworzenia, z pewnymi wyjątkami. Zapasy wg MSSF wyceniane są według niższej z dwóch wartości: kosztu lub możliwej do uzyskania ceny sprzedaży netto, czyli szacowanej ceny sprzedaży pomniejszonej o koszty wykończenia i inne koszty niezbędne do sprzedaży.

Inne różnice w zapasach obejmują sposób, w jaki przeceny są dozwolone w ramach metody sprzedaży detalicznej  lub RIM oraz w jaki sposób odwracane są odpisy aktualizujące.

Aktywa długoterminowe

GAAP nie zezwala na przeszacowanie aktywów;MSSF dopuszczają pewne przeszacowanie w oparciu o wartość godziwą, o ile jest ono regularnie przeprowadzane. Amortyzacja aktywów o długim okresie użytkowania jest bardzo rzadka, chociaż jest to technicznie dopuszczalne, zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości;jest to wymagane zgodnie z MSSF, jeżeli składniki aktywów mają „różne schematy korzyści”.

Długotrwałe aktywa inwestycyjne są odrębnie definiowane przez RMSR i zwykle rozliczane według kosztu historycznego. W Stanach Zjednoczonych FASB nie ma oddzielnej definicji nieruchomości wykorzystywanej wyłącznie jako inwestycja. Nieruchomość jest przeznaczona wyłącznie do użytku lub przeznaczona na sprzedaż.

Odpis z tytułu utraty wartości aktywów długoterminowych zgodnie z GAAP oblicza się jako kwotę aktywa przekraczającą wartość godziwą. Zgodnie z MSSF takie aktywa oblicza się, gdy wartość składnika aktywów przekracza „wartość odzyskiwalną” lub wyższą wartość między wartością godziwą pomniejszoną o koszty sprzedaży lub wartością użytkową.

Wymagane dokumenty dla kont finansowych

Spółki, które raportują zgodnie z MSSF, są zobowiązane do sporządzenia i opublikowania bilansu, rachunku zysków i strat, zmian w dokumencie kapitałowym, rachunku przepływów pieniężnych i wszystkichpowiązanych przypisów. FASB również wymaga tego wszystkiego i dodaje do oświadczeń o całkowitych dochodach.

Reguły a zasady

Zasady GAAP są uważane za oparte na regułach, co oznacza, że ​​reguły są tworzone dla konkretnych przypadków i niekoniecznie reprezentują szerszą zasadę. MSSF opierają się na zasadach i dzięki temu są bardziej spójne.