Wskaźnik dźwigni brutto
Jaki jest wskaźnik dźwigni brutto?
Wskaźnik dźwigni brutto to suma wskaźnika przypisu składki netto zakładu ubezpieczeń, wskaźnika zobowiązań netto i wskaźnika scedowanej reasekuracji. Wskaźnik dźwigni brutto służy do określenia, w jakim stopniu ubezpieczyciel jest narażony na błędy cenowe i szacunkowe, a także ekspozycja wobec towarzystw reasekuracyjnych.
NAJWAŻNIEJSZE WNIOSKI
- Wskaźnik dźwigni brutto to suma wskaźnika przypisu składki netto zakładu ubezpieczeń, wskaźnika zobowiązań netto i wskaźnika scedowanej reasekuracji.
- Wskaźnik dźwigni brutto to tylko jeden z kilku wskaźników wykorzystywanych do analizy zdolności firmy do wywiązywania się ze zobowiązań finansowych.
- Wskaźnik dźwigni brutto można traktować jako pierwsze przybliżenie ekspozycji ubezpieczyciela na błędy cenowe i szacunkowe.
- Wskaźnik dźwigni netto jest generalnie niższy niż wskaźnik dźwigni brutto i zwykle jest dokładniejszy.
Zrozumienie wskaźnika dźwigni brutto
Idealny wskaźnik dźwigni brutto zależy od rodzaju ubezpieczenia, jakie oferuje firma. Jednak pożądany przedział zwykle spada poniżej 5,0 dla ubezpieczycieli majątkowych i 7,0 dla ubezpieczycieli odpowiedzialności cywilnej. Dźwignia brutto ubezpieczyciela będzie zwykle wyższa niż jego dźwignia netto, ponieważ wskaźnik dźwigni brutto obejmuje przekazaną dźwignię reasekuracyjną. Inne wskaźniki dźwigni ubezpieczeniowej obejmują dźwignię netto, kwoty należne z reasekuracji do nadwyżki ubezpieczających oraz współczynnik wypłacalności Besta (BCAR).
Wskaźnik dźwigni brutto może czasami sprawić, że sytuacja ubezpieczyciela będzie wyglądać bardziej niebezpiecznie niż w rzeczywistości, z powodu włączenia reasekuracji scedowanej.
Firma ubezpieczeniowa musi zrównoważyć dwa główne cele. Musi inwestować składki, które otrzymuje z działalności ubezpieczeniowej, aby zwrócić zysk i ograniczyć ekspozycję na ryzyko wynikające z polis, które ubezpiecza. Ubezpieczyciele mogą scedować składki na firmy reasekuracyjne, aby usunąć część ryzyk z ich ksiąg.
Agencje ratingowe zazwyczaj uwzględniają kilka różnych wskaźników finansowych przy określaniu kondycji firmy ubezpieczeniowej. Wskaźniki te są tworzone poprzez badanie bilansu ubezpieczyciela. Wskaźnik dźwigni brutto to tylko jeden rodzaj wskaźnika dźwigni. Istnieje kilka miar finansowych służących do analizy zdolności firmy do wywiązania się ze swoich zobowiązań finansowych. Wskaźniki dźwigni są ważne, ponieważ firmy polegają na połączeniu kapitału własnego i długu w celu finansowania swojej działalności. Znajomość kwoty długu posiadanego przez firmę jest przydatna w ocenie, czy może ona dokonywać płatności w terminie.
Ubezpieczyciele mogą wyznaczyć cel dla akceptowalnego wskaźnika dźwigni brutto, podobnie jak bank centralny może wyznaczyć docelową stopę procentową. Ubezpieczyciel może zaakceptować wyższy wskaźnik dźwigni brutto w niektórych sytuacjach, na przykład gdy wykorzystuje dług do przejęcia innej firmy.
Wskaźnik dźwigni brutto a wskaźnik dźwigni netto
Wskaźnik dźwigni brutto można traktować jako pierwsze przybliżenie ekspozycji ubezpieczyciela na błędy cenowe i szacunkowe. Wskaźnik dźwigni netto jest zwykle lepszym oszacowaniem ekspozycji, ale jego uzyskanie w praktyce może być trudniejsze. Wskaźnik dźwigni brutto będzie wyższy niż wskaźnik dźwigni netto w normalnych warunkach, więc ma tendencję do przeszacowywania ekspozycji. Aby zobaczyć, dlaczego tak jest, musimy rozważyć definicję wskaźnika dźwigni brutto.
Wskaźnik dźwigni brutto definiuje się jako wskaźnik składek przypisanych netto powiększony o wskaźnik zobowiązań netto i wskaźnik reasekuracji scedowanej. Można go również wyrazić jako (składki przypisane netto / nadwyżka ubezpieczających) + (zobowiązania netto / nadwyżka ubezpieczających) + (scedowana reasekuracja / nadwyżka ubezpieczających) lub (składki przypisane netto + zobowiązania netto + cedowana reasekuracja) / (nadwyżka ubezpieczających) ). Składki przypisane netto plus reasekuracja cedowana są równe składkom przypisanym. Wynika z tego, że wskaźnik dźwigni brutto można wyrazić jako (składki przypisane + zobowiązania netto) / (nadwyżka ubezpieczających).
Potrzebujemy tylko trzech danych, aby obliczyć wskaźnik dźwigni brutto. Są to składki przypisane, zobowiązania netto i nadwyżka ubezpieczających. Jednak wskaźnik dźwigni brutto często zawyża zobowiązania. Większość ubezpieczycieli polega na reasekuracji większych firm lub grup firm w przypadku katastrof.
Na przykład firma, która sprzedaje ubezpieczenie domów na określonym obszarze, może scedować część swoich składek na ochronę w przypadku zalania. Możesz nawet zauważyć „szkody powodziowe” jako opcjonalną, dodatkową pozycję na polisie ubezpieczeniowej właściciela domu. Po wybraniu tej opcji dodatkowa składka za szkody powodziowe może ostatecznie trafić do oddzielnej firmy reasekuracyjnej. Ta scedowana reasekuracja nie jest zwykle częścią ekspozycji ubezpieczyciela.
Reasekuracja scedowana obejmuje umowy między dużymi firmami, więc w niektórych przypadkach może być trudna do ustalenia. Kiedy już to zrobimy, możemy odjąć cedowaną reasekurację od składek przypisanych, aby określić składki przypisane netto. Wskaźnik dźwigni netto jest równy wskaźnikowi składek przypisanych netto powiększonemu o wskaźnik zobowiązań netto. Można go również wyrazić jako (składki przypisane netto / nadwyżka ubezpieczających) + (zobowiązania netto / nadwyżka ubezpieczających) lub (składki przypisane netto + zobowiązania netto) / (nadwyżka ubezpieczających).
Wskaźnik dźwigni netto jest generalnie niższy niż wskaźnik dźwigni brutto i zwykle jest dokładniejszy. Jednak nawet firmy reasekuracyjne mogą upaść. Wskaźnik dźwigni brutto opisuje ekspozycję ubezpieczyciela w najgorszym scenariuszu, w którym ubezpieczyciel nie może polegać na reasekuracji.