Podstawy teorii rynków fraktali

W następstwie kryzysu finansowego z 2008 r. Wielu rzuciło wyzwanie dominującym teoriom ekonomicznym i perspektywom na rynkach. W szczególności hipoteza efektywnego rynku (EMH)  okazała się niewystarczająca w wyjaśnieniu kryzysu. Według EMH, biorąc pod uwagę racjonalne oczekiwania inwestorów i efektywność rynku, inwestor nie jest w stanie pokonać rynku i uzyskać stałych zwrotów. Ponadto inwestorzy nie są w stanie ani kupować niedoszacowanych, ani sprzedawać niedoszacowanych akcji. Aby osiągnąć zwroty przewyższające średnie zwroty rynkowe, inwestorzy muszą ponosić ryzyko związane ze zmiennymi aktywami.

Z drugiej strony, znany ekonomista Robert Shillertwierdzi, że ceny aktywów są z natury zmienne, a zatem nie można przyjąć założenia o efektywności rynku i racjonalnych oczekiwań. Chociaż EMH nadal znajduje się w czołówce współczesnych teorii finansowych, pojawiły się alternatywne teorie, które zapewniają dokładniejszą reprezentację rynków. Przykładowo, Fraktalna Hipoteza Rynku skupia się na horyzontach inwestycyjnych i płynności rynków oraz inwestorów – czynnikach ograniczonych w ramach EMH. Ramy teoretyczne rynków fraktalnych mogą jasno wyjaśniać zachowania inwestorów w okresach kryzysu i stabilności.

Przegląd

Edgar Peters sformalizował FMH w 1991 roku w ramach teorii chaosu, aby wyjaśnić heterogeniczność inwestorów pod względem ich horyzontów inwestycyjnych. Pojęcie fraktali wywodzi się z matematyki i odnosi się do fragmentarycznego kształtu geometrycznego, który można podzielić na mniejsze części, które w pełni lub prawie replikują  całość.

Intuicyjnie, analiza techniczna mieści się w kontekście fraktali: podstawą analizy technicznej są ruchy cen aktywów w przekonaniu, że historia się powtarza . Zgodnie z tymi ramami FMH analizuje horyzonty inwestorskie, rolę płynności oraz wpływ informacji w całym cyklu biznesowym. (Aby uzyskać więcej, zobacz: Podstawy analizy technicznej ).

Horyzonty inwestycyjne

Horyzont inwestycyjny definiuje się jako okres, w jakim inwestor spodziewa się posiadać aktywa lub papiery wartościowe. Horyzonty inwestycyjne mogą skutecznie odzwierciedlać potrzeby inwestorów, takie jak stopień narażenia na ryzyko i pożądany zwrot z inwestycji. W kontekście FMH horyzonty inwestycyjne w okresach stabilnych zwykle równoważą się między krótko- i długoterminowymi.

Inwestorzy krótkoterminowi będą przywiązywać większą wagę do dziennych wzlotów i upadków aktywa w porównaniu z inwestorami długoterminowymi. Jednak w przypadku wystąpienia lub zbliżania się kryzysu FMH stwierdza, że ​​jeden horyzont inwestycyjny będzie dominował nad drugim. Przed i podczas kryzysu krótkoterminowa aktywność handlowa zwykle rośnie bardziej niż długoterminowa. Inwestorzy długoterminowi zazwyczaj skracają swoje horyzonty inwestycyjne, ponieważ ceny nadal spadają, jak obserwowano podczas kryzysu finansowego. Kiedy inwestorzy zmieniają swoje horyzonty inwestycyjne, powoduje to, że rynek staje się mniej płynny i niestabilny.

Rola płynności

Płynność w FMH określa się mianem płynności rynkowej. Płynność rynku to łatwość, z jaką inwestor jest w stanie kupować i sprzedawać papiery wartościowe bez wpływu ich działań na ceny rynkowe. Płynność jest generowana za każdym razem, gdy inwestorzy handlują ze sobą, dlatego dwóch inwestorów musi mieć różne poglądy na temat wartości aktywów i papierów wartościowych. Hipoteza głosi, że w czasach kryzysu długoterminowe horyzonty ulegają skróceniu; w konsekwencji płynność rozprasza się, gdy inwestorzy się homogenizują i nikt nie jest skłonny zająć drugiej strony transakcji. W strukturach fraktalnych różne interpretacje informacji skutkują różnymi horyzontami czasowymi, zapewniając płynność rynku i uporządkowane ruchy cen. (Aby uzyskać więcej, zobacz:  Zrozumienie płynności finansowej.)

Wpływ informacji

Rola informacji jest kluczowa w podejmowaniu rozsądnych decyzji w przypadku jakiejkolwiek strategii inwestycyjnej. W ramach FMH wpływ dostępności informacji może prowadzić do zmian horyzontów czasowych i płynności. W okresach stabilności FMH twierdzi, że wszyscy inwestorzy dzielą się tymi samymi informacjami. Sposób postrzegania informacji wpływa na indywidualne decyzje inwestycyjne: day trader może dostrzec wahania cen i zdecydować się na sprzedaż, podczas gdy zarządzający funduszem emerytalnym będzie przywiązywać mniejszą wagę do zmian cen.

Jeśli jednak inwestorzy będą świadkami ekstremalnych spadków cen w porównaniu z poprzednim okresem, inwestorzy długoterminowi mogą być skłonni skrócić horyzonty czasowe i rozpocząć sprzedaż. W rezultacie spadek cen z poprzedniego okresu może spowodować dalsze spadki cen w bieżącym okresie. Jak stwierdzono w FMH, informacje, które powodują zmianę horyzontów inwestycyjnych, spowodują niestabilność rynku i brak płynności.

Podsumowanie

Analizując teorię finansów, hipoteza efektywnego rynku zdominowała i nadal dominuje w literaturze ekonomicznej. EMH zapewnia efektywność rynkową, a inwestorzy działają racjonalnie. Jednak w tych ramach nie można wyjaśnić zjawisk takich jak kryzysy. Zwolennicy EMH sugerują irracjonalność wśród inwestorów jako czynnik wyjaśniający kryzys finansowy z 2008 r. I bańkę mieszkaniową. Jednak z definicji rynki finansowe skutecznie rozpraszają wszystkie dostępne informacje, co znajduje odzwierciedlenie w cenach rynkowych i racjonalnie działających inwestorach.

Brak uznania nieefektywności rynku daje wiarę alternatywnym teoriom rynków, w tym hipotezie hałaśliwego rynku, hipotezie adaptacyjnego rynku i hipotezie fraktalnego rynku. W przeciwieństwie do EMH, FMH analizuje zachowanie horyzontów inwestycyjnych, rolę płynności oraz wpływ informacji podczas kryzysów i stabilnych rynków. W ramach FMH stabilne rynki przekładają się na wysoce płynne aktywa. Płynność, określana jako płynność rynku, jest tworzona, gdy inwestorzy są w stanie handlować ze sobą w wyniku inwestorów o różnych horyzontach inwestycyjnych.

Stabilność w ramach FMH wymaga wielu różnych horyzontów inwestycyjnych i aktywów płynnych. Kiedy informacje dyktują kupowanie i sprzedawanie, pojawia się niestabilność. W czasach kryzysu horyzonty inwestycyjne skracają się, co skutkuje większą liczbą inwestorów sprzedających aktywa niepłynne. Chociaż zasadniczo różnią się one od EMH, obie teorie rynkowe opierają się głównie na wpływie informacji, aby zrozumieć zachowania inwestorów.