Forex: Największy rynek na świecie Relatywny nowicjusz
Forex to największy i najbardziej płynny rynek na świecie. W 2019 roku odpowiadał za ponad 6,6 biliona dolarów dziennego obrotu. Jednak, co dziwne, ten rynek nie istniał sto lat temu. W przeciwieństwie do rynków akcji, których korzenie sięgają stuleci, rynek forex w dzisiejszym rozumieniu jest naprawdę nowym rynkiem. Przyjrzymy się pokrótce początkom rynku Forex i jego dzisiejszej funkcji.
Najstarszy rynek na świecie? Niektórzy powiedzą, że rynek forex faktycznie sięga początków czasu, kiedy kamienie, pióra, muszle lub kości z karbami były wymieniane na towary. Chociaż prawdą jest, że zwiastowały one narodziny waluty, tak naprawdę nie mamy dowodów na to, że wczesny człowiek zwarł kamienie z piórami.
W najbardziej podstawowym sensie – polegającym na przeliczaniu jednej waluty na inną w celu uzyskania korzyści finansowych – forex istnieje od czasu, gdy narody zaczęły bić waluty. Jeśli moneta grecka zawierała więcej złota niż moneta egipska ze względu na rozmiar lub zawartość, kupiec mógłby handlować w sposób, który pozostawiałby mu więcej monet greckich. Taki był zasięg rynku forex aż do czasów nowożytnych; strony posiadające możliwość dokonywania transakcji w jednej z dwóch walut użyłyby do wypłaty waluty o niższej wartości i zażądałyby waluty o wyższej wartości dla otrzymanych płatności, czerpiąc zyski z arbitrażu – różnicy wartości między nimi. Wszystko sprowadza się do złota Głównym powodem, dla którego w przeszłości nie było prawdziwego rynku forex, jest fakt, że zdecydowana większość światowych walut była instrumentami pochodnymi o takim standardzie, jak srebro i złoto. Gdyby doszło do obniżenia wartości waluty, ludzie naturalnie dostosowaliby się, wymieniając swoje zasoby na bardziej odpowiedzialną walutę obcą lub wymieniając ją na same metale szlachetne.
W końcu wczesne waluty papierowe uważano za weksle zamienne na metale szlachetne utrzymywane w rezerwie. Przynajmniej taka była teoria.
Śmieszne pieniądze Wiele krajów, w tym Stany Zjednoczone, eksperymentowało z drukowaniem dodatkowych pieniędzy pomimo deklarowanego standardu złota. Nadzieja polegała na tym, że ludzie i inne narody nie zdążyliby wystarczająco szybko zauważyć, że ta rozwiązła waluta była używana do spłaty obligacji i innych długów publicznych. Czasami to działało, uszczuplając oszczędności obywateli narodu poprzez gwałtowną inflację i pozwalając rządzącym partiom skutecznie uchylać się od swoich zobowiązań.
Zbyt często kraj mógł po prostu odmówić wymiany waluty na złoto lub srebro, co oznaczało, że dostawy zdewaluowanej waluty były jedyną spłatą za długi. Takie zachowanie było endemiczne podczas Wielkiego Kryzysu. Wiele narodów zaczęło domagać się zaprzestania tej szkodliwej praktyki. W ten sposób rozpoczęto prace nad systemem Bretton Woods.
Bretton Woods Pod koniec II wojny światowej kraje sprzymierzone zorganizowały spotkanie w celu sformalizowania kursów wymiany walut między narodami. Mówiąc najprościej, była to próba trwałego naprawienia walut. Dla każdej waluty ustalono ustaloną wartość w stosunku do dolara amerykańskiego, a dolarowi amerykańskiemu osobno przyznano kołek w wysokości 35 USD za uncję złota. Oczekiwano, że każdy rząd będzie prowadził politykę monetarną uzasadniającą taki kurs, a Stany Zjednoczone, mając dolara jako walutę rezerwową, miały utrzymać swoją deklarowaną wartość w złocie.
Gdyby jakikolwiek kraj miał nadwyżkę waluty krajowej, mógłby ją wymienić za określoną ilość złota za pośrednictwem „okna złota” zgodnie z wartościami ustalonymi w umowie. Lub mogli zamienić je na dolary amerykańskie – uważane za równie dobre jak złoto ze względu na wymienialność. To chroniło narody w handlu i utrudniało im zawyżanie krajowej waluty bez skłonienia obcej siły do wymiany waluty na złoto.
Zmieniają się czasy Kołki ustawione w Bretton Woods miały sens, kiedy zostały ustawione, ale świat ruszył naprzód i wszystko się zmieniło. Wraz z rozwojem handlu światowego i posuwaniem się niektórych narodów do przodu, podczas gdy inne płynęły pod banderą, kołki uległy zniekształceniu. Do tego doszedł problem honorowego systemu polityki pieniężnej. Bretton Woods często ustępował w polityce inflacyjnej, gdy rząd postrzegał inflację jako najszybszy sposób wyjścia z zadłużenia. A kiedy Stany Zjednoczone wzrosły, ich status waluty rezerwowej jeszcze bardziej zniekształcił sytuację. Bretton Woods miał niewielką elastyczność, aby reagować na te zmiany.
Friedman, funt i narodziny rynku Forex W 1967 r. Milton Friedman był przekonany, że funt brytyjski był przewartościowany w stosunku do dolara amerykańskiego ze względu na korzystny kurs Bretton Woods, który uzyskał, oraz problemy gospodarcze, z którymi borykał się od tamtej pory. Próbował sprzedać go krótko. Wszystkie banki w Chicago, do których zadzwonił w celu zawarcia transakcji, odmówiły mu. Nie pozwoliliby na transakcję, gdyby nie było interesu handlowego. W rzeczywistości banki międzynarodowe i same kraje przeprowadzały podobne transakcje od lat. W szczególności Francja systematycznie skracała wartość dolara amerykańskiego, stale otrzymując złoto w zamian za przewartościowane dolary.
Friedman dał upust swojemu oburzeniu wrubryceNewsweeka, zwracając uwagę Leo Melameda z Chicago Mercantile Exchange (CME). Melamed zlecił Friedmanowi 11-stronicowe opracowanie, w którym omówiono konieczność wprowadzenia walut płynnych i rynku handlu walutami z wykorzystaniem kontraktów futures do handlu. Na szczęście stagflacja lat 70. zmusiła prezydenta Nixona do zamknięcia złotego okna lub zobaczenia, jak Francja i inne narody opróżniają Fort Knox. Ta kombinacja dalekowzroczności i szczęścia doprowadziły do prawdziwego rynku forex z wykorzystaniem kontraktów rusza z Chicago w 1972 roku
Forex i dyscyplina fiskalna Futures Forex okazały się znacznie bardziej użyteczne, niż ktokolwiek przewidywał. Teraz, zamiast utrzymywać rezerwy w kilku różnych walutach i repatriować je, gdy kursy były korzystne, co komplikowało raportowanie bilansów, firmy mogły złagodzić ryzyko walutowe i przyspieszyć transakcje za pomocą jednego kontraktu. Spekulanci zaczęli wykorzystywać te same kontrakty w celu osiągnięcia zysku, gdy krajowa polityka pieniężna stała się zbyt luźna w stosunku do innych narodów – co często działało skuteczniej, zachęcając do ograniczenia monetarnego niż kiedykolwiek robił to Bretton Woods. Chociaż ich intencją jest zysk, inwestorzy na rynku Forex są skutecznym sposobem na egzekwowanie dyscypliny fiskalnej w krajach o inflacji.
Forex dzisiaj Ponieważ był naturalnie zdecentralizowany, forex wystartował, gdy Internet zmienił go z 24/7 z konieczności światowych stref czasowych na 24/7 w czasie rzeczywistym. Jest to najszybszy rynek na świecie, błyskawicznie reagujący na sygnały popytu i podaży wysyłane przez zaległe kontrakty. Pozwoliło również usunąć większość ryzyka walutowego, na które narażone są firmy prowadzące działalność na całym świecie.
Z bilionami dolarów zmieniającymi się w ręce, rynki forex zyskują i tracą ogromne ilości pieniędzy z każdą minutą. Węgierski imigrant ( George Soros ) może obalić Bank Anglii, zarobić 1 miliard dolarów na jednej transakcji i spowodować gwałtowny spadek waluty całego kraju, gdy handlowcy zajmują krótkie pozycje.
Waluta Robin Hoods Niezamierzoną funkcją rynków forex i traderów jest wymuszanie dyscypliny fiskalnej między narodami, co czyni je koniecznością. Jest mało prawdopodobne, aby rządy chętnie ponownie zaakceptowały standard, nawet tak luźny, jak powiązanie podaży pieniądza z łatwo manipulowanym PKB narodu, więc pieniądz fiducjarny zostanie tutaj. W świecie, w którym wydrukowane pieniądze można wymienić tylko na więcej papierowych pieniędzy, rynek Forex jest potrzebny, aby powstrzymać narody przed zawyżaniem oszczędności swoich obywateli – jeśli zarabiają pieniądze, wykonując te dobre uczynki, tym więcej władzy mają dla nich.