Konto finansowe
Co to jest konto finansowe?
W makroekonomii rachunek finansowy jest składnikiem bilansu płatniczego kraju, który obejmuje roszczenia od nierezydentów lub zobowiązania wobec nich, w szczególności w odniesieniu do aktywów finansowych. Składniki rachunku finansowego obejmują inwestycje bezpośrednie, inwestycje portfelowe i aktywa rezerwowe w podziale na sektory.
W bilansie płatniczym kraju należności nierezydentów z tytułu aktywów finansowych rezydentów są zobowiązaniami, podczas gdy roszczenia zgłaszane nierezydentom przez rezydentów są aktywami.
Objaśnienie rachunków finansowych
Konto finansowe jest mechanizmem śledzenia zmian międzynarodowej własności aktywów i składa się z dwóch subkont. Pierwsze subkonto obejmuje krajową własność zagranicznych aktywów, takich jak zagraniczne depozyty bankowe i papiery wartościowe w zagranicznych spółkach. Drugie subkonto obejmuje zagraniczne aktywa krajowe, takie jak zakup obligacji rządowych przez podmioty zagraniczne lub pożyczki udzielane bankom krajowym przez instytucje zagraniczne.
Jeśli krajowa własność części aktywów zagranicznych na rachunku finansowym wzrasta, zwiększa to ogólny rachunek finansowy. Jeśli zagraniczna własność krajowych aktywów wzrasta, zmniejsza to ogólny rachunek finansowy; ogólny rachunek finansowy rośnie, gdy spada własność zagraniczna krajowych aktywów.
Kluczowe wnioski
- Rachunek finansowy jest składnikiem bilansu płatniczego kraju, który obejmuje roszczenia od nierezydentów lub zobowiązania wobec nich, w szczególności w odniesieniu do aktywów finansowych.
- Składniki rachunku finansowego obejmują inwestycje bezpośrednie, inwestycje portfelowe i aktywa rezerwowe w podziale na sektory.
- Rachunek finansowy obejmuje aktywa finansowe, takie jak złoto, waluta, instrumenty pochodne, specjalne prawa ciągnienia, akcje i obligacje.
Rachunki kapitałowe a rachunki bieżące
Rachunek finansowy różni się od rachunku kapitałowego tym, że rachunek kapitałowy rejestruje transfery aktywów kapitałowych. Transakcje na rachunku kapitałowym nie mają wpływu na poziom produkcji w kraju, stopę oszczędności ani całkowity dochód.
Rachunek bieżący odzwierciedla bieżący bilans handlowy kraju w połączeniu z dochodem netto i płatnościami bezpośrednimi oraz mierzy import i eksport towarów i usług. W połączeniu z rachunkami finansowymi i kapitałowymi, te trzy rachunki tworzą bilans płatniczy kraju.
Nagrywanie transakcja
Rachunek finansowy obejmuje aktywa finansowe, takie jak złoto, waluta, instrumenty pochodne, specjalne prawa ciągnienia, akcje i obligacje. Podczas złożonej transakcji, która obejmuje zarówno aktywa kapitałowe, jak i należności finansowe, kraj może odnotować część transakcji na swoim rachunku kapitałowym, a pozostałą część na swoim rachunku bieżącym.
Ponadto, ponieważ zapisy na rachunku finansowym są zapisami netto, które kompensują kredyty obciążeniami, mogą nie pojawić się w bilansie płatniczym kraju, nawet jeśli transakcje mają miejsce między rezydentami i nierezydentami.
Ryzyko i korzyści związane ze zwiększonym dostępem
Ułatwienie dostępu do stolicy kraju jest uważane za część szerszego ruchu w kierunku liberalizacji gospodarczej, a bardziej zliberalizowany rachunek finansowy otwiera kraj na rynki kapitałowe.
Jednak zmniejszenie ograniczeń na rachunku finansowym wiąże się z ryzykiem. Im bardziej gospodarka danego kraju jest zintegrowana z innymi gospodarkami na świecie, tym większe jest prawdopodobieństwo, że problemy gospodarcze za granicą wpłyną na sytuację w kraju. Ten potencjalny wynik jest porównywany z potencjalnymi korzyściami: niższymi kosztami finansowania, dostępem do globalnych rynków kapitałowych i zwiększoną wydajnością.