Nadmierna strata wyroku

Kluczowe wnioski

• Dodatkowa kwota, którą firma ubezpieczeniowa jest zobowiązana zapłacić powyżej limitu polisy, jest nazywana nadmierną stratą.
• W przypadku stwierdzenia, że ​​towarzystwo ubezpieczeniowe działało w złej wierze, sędzia zasądza nadmierną stratę.
• Nadmierne straty wynikające z orzeczenia sądowego zwracają roszczenia, którzy zostali wykorzystani, a także promują uczciwe praktyki firm ubezpieczeniowych.
• Główną krytyką nadmiernych strat wynikających z orzeczenia jest to, że podważają one ograniczoną odpowiedzialność.

Nadmierne straty wynikające z orzeczenia sądowego wymagają udowodnienia złej wiary ze strony ubezpieczycieli, więc większość poszkodowanych nie powinna oczekiwać, że otrzyma więcej, niż wynosi limity ich polis.

Kiedy ubezpieczeniowych nową politykę, firm ubezpieczeniowych ograniczyć ilość strat, że polityka obejmie w przypadku roszczenia. Ubezpieczycielom płaci się składki za pokrycie do tych limitów i wykorzystują je do dokonywania inwestycji w celu generowania zysków. Załóżmy, że ubezpieczyciel jest w stanie ograniczyć straty wynikające z roszczeń. W takim przypadku może zatrzymać większą część składek i zwiększyć zyski. Stwarza to zachętę finansową do ograniczania roszczeń, gdy tylko jest to możliwe.

Korzyści z nadmiernych strat wynikających z osądu

Nadmierne straty z tytułu orzeczeń sądowych są korzyścią dla wnioskodawców i pomagają promować uczciwe decyzje firm ubezpieczeniowych. Chociaż ubezpieczyciele mają motywację do ograniczania kwot wypłacanych w ramach roszczeń, nadal są prawnie zobowiązani do działania w dobrej wierze podczas rozpatrywania roszczenia. Wymóg ten może skutkować postawieniem ubezpieczyciela przed sądem. Może się tak zdarzyć, jeśli wnioskodawca uważa, że ​​ubezpieczyciel dopuścił się zaniedbania lub działał w złej wierze przy załatwianiu roszczenia. Następnie sąd może stwierdzić, że ubezpieczyciel zachował się niewłaściwie i przyznać powodowi kwotę przekraczającą limit polisy.

Nadmierna strata na podstawie orzeczenia sądowego stanowi jeszcze głębszą stratę dla firmy ubezpieczeniowej, ale zapewnia również odszkodowanie dla poszkodowanych i powstrzymuje złe zachowanie ubezpieczycieli. Ubezpieczyciel nie tylko musi pokryć straty do wysokości limitu polisy, ale także musi zapłacić za straty powyżej tego limitu. Zasadniczo sąd uznaje, że ubezpieczyciel postąpił niewłaściwie i wymierza karę. Istnienie takich kar zwiększa prawdopodobieństwo, że ubezpieczyciele wypłacą uzasadnione roszczenia bez nakładania na poszkodowanych nieuzasadnionych obciążeń lub nadmiernych opóźnień.

Krytyka nadmiernych strat w ocenie

Głównym problemem związanym z nadmiernymi stratami wynikającymi z orzeczenia sądu jest to, że podważają one zasadę ograniczonej odpowiedzialności. Gdy ubezpieczyciel sprzedaje polisę z maksymalnym limitem 100 000 USD, chodzi o to, że maksymalna możliwa strata wynosi 100 000 USD. Jest to dość podobne do inwestorów, którzy kupują akcje o wartości 100 000 USD i (słusznie) uważają, że ich maksymalna możliwa strata wynosi 100 000 USD. Gdyby inwestorzy byli również odpowiedzialni za złe uczynki firm, wiele inwestycji nigdy by nie nastąpiło. Istnienie nadmiernych strat wynikających z orzeczenia sądu może w ogóle zniechęcić ubezpieczycieli do oferowania polis lub po prostu spowodować, że będą naliczać więcej.

Przykład przegranej z tytułu nadmiernej straty wynikającej z osądu

Na przykład firma może wykupić polisę ubezpieczeniową od odpowiedzialności cywilnej, aby chronić się przed roszczeniami zgłaszanymi przez pracowników, którzy odnieśli obrażenia w pracy. Polisa zapewnia ochronę przed stratami do 100 000 USD. Podczas procesu rozliczeniowego przedsiębiorca uznał, że ubezpieczyciel działał w złej wierze i pozwał ubezpieczyciela. Następnie sąd stwierdza, że ​​ubezpieczyciel działał w złej wierze i przyznaje firmie 150 000 USD. Różnica między limitem roszczeń a nagrodą, wynosząca 50 000 USD, stanowi nadmierną stratę wynikającą z orzeczenia sądu.