Equity Premium Puzzle (EPP)
Co to jest Puzzle Equity Premium (EPP)?
Zagadka premii za akcje (EPP) odnosi się do zbyt wysokiej historycznej przewagi akcji w stosunku do bonów skarbowych, co jest trudne do wyjaśnienia. Premia za ryzyko kapitałowe, które definiuje się zwykle jako dochodami kapitałowymi minus zwrotu bony skarbowe, szacuje się między 5% i 8% w Stanach Zjednoczonych. Premia ma odzwierciedlać względne ryzyko akcji w porównaniu z rządowymi papierami wartościowymi „wolnymi od ryzyka”. Jednak zagadka pojawia się, ponieważ ten nieoczekiwanie wysoki odsetek implikuje nieuzasadniony wysoki poziom awersji do ryzyka wśród inwestorów.
Kluczowe wnioski
- Zagadka premii za akcje (EPP) odnosi się do zbyt wysokiej historycznej przewagi akcji w stosunku do bonów skarbowych, co jest trudne do wyjaśnienia.
- Teoretycznie składka w rzeczywistości powinna być znacznie niższa od historycznej średniej wynoszącej od 5% do 8%.
- Teoria perspektywy Daniela Kahnemana i Amosa Tversky’ego, rola długu osobistego, znaczenie płynności, wpływ regulacji rządowych i względy podatkowe zostały zastosowane do układanki.
- Wcześniejszy brak wiedzy, spadek wartości dolara amerykańskiego w stosunku do złota, korzyści płynące z dywersyfikacji i wzrost populacji to możliwe rozwiązania zagadki premii za akcje.
Zrozumienie zagadki Equity Premium Puzzle (EPP)
Zagadka premii kapitałowej (EPP) została po raz pierwszy sformalizowana w badaniu Rajnish Mehra i Edward C. Prescott w 1985 roku. Po dziś dzień pozostaje tajemnicą dla naukowców zajmujących się finansami. W szczególności profesor Prescott zdobył Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii w 2004 r. Za swoją pracę nad cyklami koniunkturalnymi i wykazanie, że „społeczeństwo mogłoby zyskać na wcześniejszym zaangażowaniu w politykę gospodarczą”, zgodnie z oświadczeniem organizacji, która otrzymała nagrodę.
Niektórzy naukowcy uważają, że premia za ryzyko kapitałowe jest zbyt wysoka, aby odzwierciedlić „właściwy” poziom rekompensaty wynikający z niechęci inwestorów do ryzyka. Dlatego składka w rzeczywistości powinna być znacznie niższa od historycznej średniej wynoszącej od 5% do 8%.
Niektóre z tajemnic otaczających łamigłówkę premii za akcje dotyczą zmienności premii w czasie. Szacunki dla pierwszej połowy XX wieku podają premię za ryzyko cen akcji na blisko 5%. W drugiej połowie tego stulecia premia za akcje wzrosła do ponad 8%. Premia za akcje za pierwsze półrocze może być niższa, ponieważ Stany Zjednoczone nadal utrzymywały standard złota, ograniczając wpływ inflacji na rządowe papiery wartościowe. Wiele miar wyceny giełdowej, takich jak wskaźnik P / E 10, również pomaga wyjaśnić różne premie za akcje. Wyceny akcji w USA były powyżej średniej w 1900 r., Stosunkowo niskie w 1950 r. I rekordowo wysokie w 2000 r.
Od czasu wprowadzenia EPP wielu naukowców próbowało rozwiązać lub przynajmniej częściowo wyjaśnić zagadkę premii kapitałowej. Teoria perspektywa przez Daniel Kahneman i Amos Tversky’ego, rola długu osobistego, wartość płynności, wpływu regulacji rządowych i względy podatkowe zostały zastosowane do układanki.
Bez względu na wyjaśnienie pozostaje faktem, że inwestorzy zostali sowicie wynagrodzeni za posiadanie akcji zamiast „wolnych od ryzyka” bonów skarbowych.
Uwagi specjalne
Biorąc pod uwagę jego wariancję i status anomalii, istnieją poważne pytania dotyczące trwałości premii kapitałowej. Być może prawdziwym powodem pozornie zawyżonej premii za ryzyko akcji jest fakt, że inwestorzy nie zdawali sobie sprawy, ile więcej akcji zwróciło. Duża część zysków rynkowych pochodzi z dywidend, które są przesłonięte przez media o codziennych zmianach cen. W miarę jak ludzie zdawali sobie sprawę z długoterminowych korzyści wynikających z posiadania akcji, poziomy wyceny generalnie rosły. Końcowym rezultatem mogą być niższe stopy zwrotu z akcji, co rozwiązałoby zagadkę premii za akcje.
Inną istotną kwestią jest „wolny od ryzyka” charakter i wartość bonów skarbowych. Czy bony skarbowe są rzeczywiście wolne od ryzyka? Oczywiście nie. Wiele rządów zawyżyło swoje waluty i nie spłacało swoich długów. Nawet wiarygodność rządu USA zmienia się z roku na rok. Prawdopodobnie złoto jest aktywem wolnym od ryzyka. W porównaniu ze złotem premia za akcje od 1970 r. Jest znacznie mniej imponująca. Z tego punktu widzenia wysoką premię za akcje tłumaczy raczej spadek kursu dolara amerykańskiego w stosunku do złota, a nie obiektywnie wysokie zyski z akcji.
Agregacja akcji może również odgrywać rolę w układance premii za ryzyko kapitałowe. Poszczególne akcje są znacznie bardziej ryzykowne niż cała giełda. W wielu przypadkach inwestorom rekompensowano wyższe ryzyko posiadania określonych akcji, a nie ogólne ryzyko rynkowe. Tradycyjna idea polegała na tym, że inwestor kupowałby bezpośrednio udziały w kilku spółkach. Pomysły dotyczące dywersyfikacji, funduszy inwestycyjnych i funduszy indeksowych pojawiły się później. Dzięki dywersyfikacji inwestorzy mogą zmniejszyć ryzyko bez zmniejszania zwrotów, co może wyjaśniać nadmierną premię z tytułu ryzyka związanego z akcjami, stanowiącą sedno układanki premii za akcje.
Wreszcie, dane demograficzne mogą odgrywać znaczącą rolę w zwrotach z rynku akcji i wyjaśniają zagadkę premii za akcje. Intuicyjnie, firmy potrzebują większej liczby klientów, aby się rozwijać. Kiedy rośnie populacja, przeciętny biznes automatycznie zdobywa nowych klientów i rozwija się. W XX wieku ludność w większości krajów rosła, co sprzyjało rozwojowi biznesu i wyższym zwrotom z rynku akcji. Z empirycznego punktu widzenia giełdy w Japonii i wielu krajach europejskich radziły sobie słabo, ponieważ ich populacja zaczęła spadać. Być może rosnąca populacja stworzyła zagadkę premii kapitałowej.