4 maja 2021 18:08

Podwójne zabezpieczenie

Co to jest podwójne zabezpieczenie?

Podwójne zabezpieczenie to strategia handlowa, w której inwestor zabezpiecza pozycję na rynku kasowym, wykorzystując zarówno pozycję futures, jak i pozycję opcyjną. Stosuje się go, gdy nie jest efektywne lub niemożliwe jest ze względu na ograniczenia regulacyjne wykorzystanie tylko jednego rynku instrumentów pochodnych do zakończenia zabezpieczenia.

Kluczowe wnioski

  • Podwójne zabezpieczenie ma miejsce, gdy trader wykorzystuje zarówno kontrakty futures, jak i opcje, aby zabezpieczyć istniejącą pozycję.
  • Na przykład inwestor zajmujący pozycję długą może sprzedawać kontrakty futures, a także kupować opcje sprzedaży, aby zneutralizować wszelkie spadki na rynku.
  • Podwójne zabezpieczenie byłoby poszukiwane, gdyby jeden z rynków kontraktów terminowych lub opcji miał niewystarczającą zdolność do obsługi całkowitej wielkości wymaganego zabezpieczenia, ze względu na limity regulacyjne lub brak płynności.

Zrozumienie zabezpieczeń

Podwójne zabezpieczenie wykorzystuje zarówno kontrakt futures, jak i kontrakt na opcje, aby zwiększyć wielkość zabezpieczenia pozycji rynkowej. Podobnie jak każda strategia zabezpieczająca, podwójne zabezpieczenie ma na celu ochronę inwestorów przed stratami spowodowanymi wahaniami cen. Korzystając ze strategii podwójnego zabezpieczenia, inwestorzy są w stanie zmniejszyć swoje ryzyko, kupując opcje sprzedaży, a także krótkie pozycje na rynku kontraktów terminowych o tej samej wartości, co długa pozycja bazowa.

Zabezpieczenie jest podwajane, gdy sama płynność na jednym z rynków opcji lub kontraktów terminowych jest niewystarczająca lub gdy wykonanie pełnego zabezpieczenia tylko na jednym rynku spowodowałoby ograniczenie pozycji.

Zgodnie z definicją podaną przez Commodity Futures Trading Commission (CFTC), podwójne zabezpieczenie byłoby wymagane, gdy przedsiębiorca posiada pozycję, w której zabezpieczenie rynku kontraktów terminowych przekraczałoby limit pozycji spekulacyjneji kompensuje sprzedaż po ustalonej cenie, chociaż przedsiębiorca ma wystarczającą podaż aktywa w celu spełnienia zobowiązań dotyczących sprzedaży. Zgodnie z CFTC limit pozycji spekulacyjnej to maksymalna pozycja w danej towarowej przyszłości lub opcji, jaką może posiadać pojedynczy podmiot, chyba że podmiot ten kwalifikuje się do zwolnienia z zabezpieczenia.

Na przykład inwestor z portfelem akcji o wartości 1 miliona USD, który chce zmniejszyć ryzyko na szerokim rynku, może rozpocząć od zakupu opcji sprzedaży o podobnej kwocie na indeksie S&P 500. Następnie inicjując dodatkową krótką pozycję na indeksie S&P 500 przy użyciu kontraktów terminowych na indeksy. kontrakty, inwestor podwójnie zabezpiecza, zmniejszając ryzyko i zwiększając prawdopodobieństwo większego całkowitego zwrotu.

Inne strategie inwestycyjne zabezpieczające

Inwestorzy zwykle myślą o zabezpieczeniach jako o polisach ubezpieczeniowych na wypadek straty. Na przykład inwestor, który chciałby zainwestować i czerpać korzyści z rozwijającej się technologii, która odniosła sukces, ale musi ograniczyć ryzyko straty w przypadku, gdy technologia nie spełni swojej obietnicy, może skorzystać ze strategii zabezpieczającej, aby ograniczyć potencjalny minus.

Strategie zabezpieczające opierają się na wykorzystaniu rynków instrumentów pochodnych, w szczególności opcji i kontraktów terminowych. Kontrakty terminowe to zobowiązania do handlu aktywami po ustalonej cenie w określonym czasie w przyszłości.

Z drugiej strony, kontrakty opcji mają miejsce, gdy kupujący i sprzedający uzgadniają cenę wykonania składnika aktywów w ustalonym terminie wygaśnięcia lub przed nim, ale kupujący nie jest zobowiązany do faktycznego zakupu składnika aktywów. Istnieją dwa rodzaje kontraktów na opcje, opcje sprzedaży i kupna.

Kontrakty opcji sprzedaży dają właścicielowi składnika aktywów prawo, ale nie obowiązek, do sprzedaży określonej ilości składnika aktywów po ustalonej cenie w określonym terminie. I odwrotnie, opcja kupna zapewnia spekulacyjnemu nabywcy składnika aktywów prawo, ale nie obowiązek, zakupu określonej ilości składnika aktywów po ustalonej cenie do określonego dnia.