DOP (peso dominikańskie)
Co to jest peso dominikańskie (DOP)
DOP to skrót waluty obcej (FX) oznaczający peso dominikańskie, oficjalną walutę Dominikany. Bank Centralny Republiki Dominikany emituje i zarządza pieniędzmi, które lokalnie reprezentuje symbol $ lub RD $.
Jedno peso dominikańskie składa się ze 100centavos i występuje w banknotach o nominałach 50, 100, 200, 500, 1000 i 2000;oraz monety o wartości 1, 5, 10 i 25 peso. Według stanu na marzec 2021 r. 1 DOP jest wart około 0,017 USD.
Kluczowe wnioski
- Peso dominikańskie (DOP) jest oficjalną walutą Republiki Dominikańskiej.
- Waluta pojawiła się po raz pierwszy po uzyskaniu niepodległości od Haiti w 1821 r., Gdzie peso oro było początkowo zabezpieczone złotem.
- Od 1963 roku DOP jest obecnie darmową walutą fiducjarną, która nie jest zabezpieczona żadnym cennym towarem.
Historia gospodarki dominikańskiej
Peso dominikańskie po raz pierwszy wprowadzono do obiegu w 1844 r., Po tym, jak Republika Dominikany uzyskała niepodległość od swojego sąsiada, Haiti. Te dwa narody dzielą karaibską wyspę Hispaniola. Santo Domingo to miejsce, w którym młodszy brat Krzysztofa Kolumba, Diego, założył osadę w 1496 roku. Wyspa miała stać się siedzibą hiszpańskich rządów w Nowym Świecie.
W 1821 roku Dominikanie ogłosili niepodległość od Hiszpanii. Jednak zamiast niepodległości ludność została przymusowo zaanektowana przez Haiti. Dwadzieścia dwa lata później naród walczył i wywalczył niepodległość. Częste zmiany w strukturze rządów i problemy gospodarcze nękały młody naród. Haiti nadal groziło krajowi aneksją.
W 1861 roku rząd zgodził się ponownie stać się hiszpańską kolonią, ale trwało to tylko cztery lata, zanim ponownie ogłosił niepodległość. Podczas tej drugiej niepodległości niestabilność polityczna i panowanie despoty spowodowały wzrost zadłużenia zagranicznego kraju. W ciągu sześciu lat 1899 i 1905 było pięciu różnych prezydentów Republiki Dominikany i cztery oddzielne rewolucje. W tym okresie rząd dominikański był rutynowo zmuszany do zdobycia gotówki i miał problemy ze spłatą zobowiązań wobec krajów takich jak Francja, Holandia, Włochy i Niemcy.
Pogarszająca się sytuacja polityczna na wyspie w warunkach inflacji i gwałtownego spadku cen głównego eksportu Dominikany, doprowadziła kraj do bankructwa do 1902 roku. Wierzyciele Dominiki wysłali okręty wojenne do stolicy Republiki Dominikany, Santo Domingo, aby zapewnić spłatę. Jednak w styczniu 1905 roku prezydent Roosevelt, mając nadzieję na ograniczenie europejskiej interwencji w obu Amerykach, ustanowił protektorat nad wyspiarskim krajem. Stany Zjednoczone przejęły kontrolę celną i zastąpiły peso dominikańskie (DOP) dolara amerykańskiego (USD) i zaczęły pomagać narodowi w spłacie długu międzynarodowego. Stany Zjednoczone zrzekły się rządów w 1922 roku i wybrano nowy rząd dominikański.
Ponownie, lata rządów dyktatorskich przewodziły krajowi, ale gospodarka rosła, podobnie jak transport i edukacja. W 1963 roku wyspiarskie państwo miało demokratycznie wybrany lewicowy rząd. Stany Zjednoczone wspierały rebeliantów podczas wojny domowej, aby przeciwstawić się frakcjom prokomunistycznym, a szereg rządów podążył za wszystkimi nękanymi stronniczością partyjną i korupcją. Jednak gospodarka narodu nadal rosła, a inflacja była kontrolowana.
W lutym 2021 roku na Dominikanie roczna stopa inflacji wyniosła 7,9%. Produkt krajowy brutto (PKB) spadł o 7,2% w trzecim kwartale 2020 r.
Zrozumienie dominikańskiego peso
Po uzyskaniu niepodległości peso zastąpiło gourde haitańską na poziomie równym. W 1877 r. Waluta została przeliczona na system dziesiętny i została podzielona na 100 centavos. W latach 1891-1897 kraj wypuścił drugą walutę, franko, która krążyła jako dodatkowa waluta równoległa. Początkowo pieniądz papierowy był produkowany i rozprowadzany przez dwa prywatne banki.
Na początku XX wieku Stany Zjednoczone na krótko przejęły kontrolę nad Dominikaną. W wyniku tego, że wyspa stała się protektoratem amerykańskim, w 1905 r. Dolar amerykański oficjalnie zastąpił peso dominikańskie. Kurs ustalono na poziomie 5 peso dominikańskich za jednego dolara amerykańskiego. Republika Dominikany ponownie zaczęła wprowadzać własną walutę w 1937 r., Ale tylko w formie monety, zwanej peso oro. Dolar amerykański pozostawał w szerokim obiegu podczas II wojny światowej.
Ostatecznie rząd dominikański ustanowił Central de la República Dominicana jako bank centralny narodu. Bank centralny znajduje się w Santo Domingo i odpowiada za utrzymanie stabilności cen oraz ochronę integralności gospodarki dominikańskiej i systemu płatności. Bank zarządza również rezerwami walutowymi kraju, aby zapewnić firmom dominikańskim odpowiedni dostęp do walut obcych.
Podczas kłopotów gospodarczych na początku lat sześćdziesiątych rząd przywołał część monet znajdujących się w obiegu, które zostały przetopione. Później, w 1963 r., Peso Oro stało się walutą fiducjarną, której wartość pochodziła z relacji między podażą a popytem, a nie z towaru bazowego. Zmiana nazwy peso oro nastąpiła w 2011 r., Przywracając nazwę waluty po prostu peso.