Sprzeniewierzenie

Co to jest defalkacja?

Z prawnego punktu widzenia defalkacja odnosi się głównie do kradzieży, niewłaściwego wykorzystania lub sprzeniewierzenia pieniędzy lub funduszy posiadanych przez oficjalnego powiernika lub innego powiernika wyższego szczebla. Defalkacja jest formą defraudacji, albo poprzez niewłaściwą alokację środków, albo nierozliczenie otrzymanych środków. Ponadto defalkacja odnosi się do sumy sprzeniewierzonych pieniędzy. Termin ten jest często używany w kontekście działalności związanej z ubezpieczeniem tytułu. W takich przypadkach agent tytularny niewłaściwie wykorzystuje fundusze depozytowe, które mają na celu zrealizowanie transakcji objętych ubezpieczeniem.

W trzeciej i mniej powszechnej definicji defalkacja może również odnosić się do konsolidacji dwóch przeciwstawnych długów zaciągniętych przez dwie powiązane strony w celu uzyskania łącznej kwoty. Na przykład, jeśli osoba A ma zobowiązanie w wysokości 100 USD wobec firmy XYZ, ale firma jest również winna osobie A 14 USD, defalkacja tych dwóch długów staje się 86 USD należnych firmie A na rzecz firmy XYZ.

Jednak ten środek księgowy jest zwykle odradzany, ponieważ może zmętnieć wody księgowe. W najlepszym przypadku ten manewr może zostać wykonany zgodnie z prawem tylko za wyraźną zgodą obu stron.

Bliższe spojrzenie na defalkację

W najczęstszym zastosowaniu defalkacja to sprzeniewierzenie funduszy przez funkcjonariuszy publicznych. Często pojawia się w amerykańskim Kodeksie upadłościowym i wskazuje na wszelkie nielegalne manewry, które skazują określony dług. Połączenie szkodzi zobowiązaniu do tego stopnia, że ​​nie można go skutecznie zwolnić w przypadku upadłości. W takim przypadku może również, w sposób oszukańczy, zwolnić dłużników z ich zobowiązań dłużnych w momencie zakończenia postępowania upadłościowego na podstawie rozdziału 7 lub rozdziału 13.

W 2013 roku Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych zajął się tą kwestią, stwierdzając, że defalkacja w odniesieniu do amerykańskiego kodeksu upadłościowego wymaga udowodnienia „zawinionego stanu umysłu, obejmującego znajomość lub rażącą lekkomyślność w odniesieniu do niewłaściwego charakteru odpowiednich zachowanie powiernicze ”.

Innymi słowy, sprzeniewierzenie funduszy musi mieć ewidentny zamiar. Jednak prawo zwyczajowe określa, że ​​postępowanie niezgodne z prawem wiąże się ze stopniem winy większym niż zaniedbanie, ale niekoniecznie prowadzącym do poziomu oszustwa. W niektórych przypadkach trudniej jest wskazać akty defalkacji. Działania, które można uznać za zniesławiające, gdy zostały popełnione przez kierownictwo lub wysokiego urzędnika, któremu powierzono fundusze, są często, bardziej dosadnie, charakteryzowane jako surowe defraudacje, gdy są popełniane przez pracowników niższego szczebla lub funkcjonariuszy.

Przykład z prawdziwego świata

W niesławnej sprawie zniesławienia Bullock przeciwko BankChampaign, NA, wniesionej do Sądu Apelacyjnego Stanów Zjednoczonych dla Jedenastego Okręgu, Randy Bullock w 2009 roku ogłosił upadłość, aby spłacić dług wynikający z pozwu wniesionego przez jego braci z 1999 roku. Bracia pozwali go za naruszenie obowiązków powierniczych jako powiernika zaufania ich ojca. Bullock, który został powiernikiem w 1978 r., Zaciągnął od trustu trzy pożyczki bez wiedzy beneficjentów, ostatecznie spłacił w całości.