Swap ryzyka kredytowego (CDS)
Co to jest swap ryzyka kredytowego (CDS)?
Swap ryzyka kredytowego (CDS) to finansowy instrument pochodny lub kontrakt, który umożliwia inwestorowi „zamianę” lub zrównanie ryzyka kredytowego z ryzykiem innego inwestora. Na przykład, jeśli pożyczkodawca obawia się, że pożyczkobiorca nie spłaci pożyczki, pożyczkodawca może skorzystać z CDS, aby zrównoważyć lub zamienić to ryzyko.
Aby zamienić ryzyko niewykonania zobowiązania, pożyczkodawca kupuje CDS od innego inwestora, który zgadza się zwrócić pożyczkodawcy w przypadku, gdy pożyczkobiorca nie wywiąże się ze spłaty. Większość umów CDS jest utrzymywana poprzez stałą płatność składki podobną do regularnych składek należnych na polisie ubezpieczeniowej.
Swap ryzyka kredytowego jest najbardziej rozpowszechnioną formą kredytowego instrumentu pochodnego i mogą obejmować obligacje komunalne, pojawiających się na rynku obligacje, papiery wartościowe zabezpieczone hipotecznie lub obligacji korporacyjnych.
- Swapy na zwłokę w spłacie kredytu lub CDS to kredytowe instrumenty pochodne, które umożliwiają inwestorom zamianę ryzyka kredytowego na firmę, kraj lub inny podmiot z innym kontrahentem.
- Swapy na zwłokę w spłacie kredytu są najpowszechniejszym rodzajem kredytowych instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym i często są wykorzystywane do przenoszenia ekspozycji kredytowej na produkty o stałym dochodzie w celu zabezpieczenia ryzyka.
- Swapy ryzyka kredytowego są dostosowywane między dwoma zaangażowanymi kontrahentami, co czyni je nieprzejrzystymi, niepłynnymi i trudnymi do śledzenia dla organów regulacyjnych.
Wyjaśnienie swapów ryzyka kredytowego
Swap ryzyka kredytowego ma na celu przeniesienie ekspozycji kredytowej z tytułu produktów o stałym dochodzie między dwiema lub więcej stronami. W przypadku CDS nabywca swapu dokonuje płatności na rzecz sprzedawcy swapu do terminu zapadalności kontraktu. W zamian sprzedawca zgadza się, że – w przypadku gdy emitent długu (pożyczkobiorca) nie wywiąże się ze spłaty lub doświadczy innego odsetek, które zostałyby zapłacone między tym czasem a termin zapadalności papieru wartościowego.
W świecie CDS zdarzenie kredytowe jest wyzwalaczem, który powoduje, że nabywca ochrony wypowiada i reguluje umowę. Zdarzenia kredytowe są uzgadniane w momencie zawarcia transakcji i stanowią część kontraktu. Większość jednomisowych CDS-ów jest przedmiotem obrotu z następującymi zdarzeniami kredytowymi jako czynnikami wyzwalającymi: upadłość podmiotu referencyjnego, brak płatności, przyspieszenie zobowiązania, zaprzeczenie i moratorium. Swap ryzyka kredytowego jest rodzajem kredytowego instrumentu pochodnego.
Obligacje i inne dłużne papiery wartościowe niosą ze sobą ryzyko, że pożyczkobiorca nie spłaci zadłużenia lub odsetek. Ponieważ dłużne papiery wartościowe mają często długi okres zapadalności, nawet do 30 lat, inwestorowi trudno jest dokonać wiarygodnych szacunków dotyczących tego ryzyka w całym okresie życia instrumentu.
Swapy ryzyka kredytowego stały się niezwykle popularnym sposobem zarządzania tego rodzaju ryzykiem. Amerykański kontroler waluty publikuje kwartalny raport na temat kredytowych instrumentów pochodnych, aw raporcie opublikowanym w czerwcu 2020 r. Określił wielkość całego rynku na 4 biliony dolarów, z czego CDS stanowiły 3,5 biliona dolarów.
Wielkość rynku kredytowych instrumentów pochodnych
Swap ryzyka kredytowego jako ubezpieczenie
Swap ryzyka kredytowego jest w istocie ubezpieczeniem od braku płatności. Dzięki CDS kupujący może uniknąć konsekwencji niewywiązania się ze zobowiązań przez pożyczkobiorcę, przenosząc część lub całe to ryzyko na firmę ubezpieczeniową lub innego sprzedawcę CDS w zamian za opłatę. W ten sposób kupujący swap ryzyka kredytowego otrzymuje ochronę kredytową, a sprzedawca swapu gwarantuje zdolność kredytową dłużnego papieru wartościowego. Na przykład, kupujący swap ryzyka kredytowego będzie uprawniony do wartości nominalnej kontraktu od sprzedawcy swapu, wraz z wszelkimi niezapłaconymi odsetkami, w przypadku zaległości w płatnościach przez emitenta.
Należy zauważyć, że ryzyko kredytowe nie jest wyeliminowane – zostało przeniesione na sprzedawcę CDS. Ryzyko polega na tym, że sprzedawca CDS nie wywiąże się z zobowiązań w tym samym czasie, gdy pożyczkobiorca nie wywiąże się ze zobowiązań. Była to jedna z głównych przyczyn kryzysu kredytowego w 2008 roku: sprzedawcy CDS, tacy jak Lehman Brothers, Bear Stearns i AIG, nie wywiązali się ze swoich zobowiązań w zakresie CDS.
Chociaż ryzyko kredytowe nie zostało wyeliminowane poprzez CDS, zostało ono zmniejszone. Na przykład, jeśli pożyczkodawca A udzielił pożyczki pożyczkobiorcy B ze średnim ratingiem kredytowym, pożyczkodawca A może podnieść jakość pożyczki, kupując CDS od sprzedawcy posiadającego lepszą zdolność kredytową i zaplecze finansowe niż pożyczkobiorca B. ryzyko nie zniknęło, ale zostało zmniejszone dzięki CDS.
Jeśli emitent długu nie wywiąże się ze spłaty i jeśli wszystko pójdzie dobrze, kupujący CDS straci pieniądze w wyniku płatności na CDS, ale kupujący może stracić znacznie większą część swojej inwestycji, jeśli emitent nie wywiąże się z zobowiązań, a tego nie zrobi. kupił CDS. W związku z tym im bardziej posiadacz papieru wartościowego sądzi, że jego emitent prawdopodobnie nie wywiąże się z zobowiązań, tym bardziej pożądany jest CDS i tym więcej będzie kosztował.
Swap ryzyka kredytowego w kontekście
Każda sytuacja związana ze swapem ryzyka kredytowego będzie obejmowała co najmniej trzy strony. Pierwszą zaangażowaną stroną jest instytucja, która wystawiła dłużny papier wartościowy (pożyczkobiorca). Zadłużenie może stanowić obligacje lub innego rodzaju papiery wartościowe i jest zasadniczo pożyczką, którą emitent długu otrzymał od pożyczkodawcy. Jeśli firma sprzedaje kupującemu obligację o wartości nominalnej 100 USD i 10-letnim terminie zapadalności, zgadza się spłacić kupującemu 100 USD na koniec 10-letniego okresu, jak również regularne spłaty odsetek w ciągu przebieg życia więzi. Ponieważ jednak emitent długu nie może zagwarantować, że będzie w stanie spłacić premię, nabywca długu podjął ryzyko.
Kupujący dług jest drugą stroną tej wymiany i będzie również kupującym CDS, jeśli strony zdecydują się na zawarcie umowy CDS. Strona trzecia, sprzedawca CDS, jest najczęściej dużym bankiem lub firmą ubezpieczeniową, która gwarantuje dług bazowy między emitentem a kupującym. Jest to bardzo podobne do polisy ubezpieczeniowej domu lub samochodu.
CDS są przedmiotem obrotu pozagiełdowego (OTC) – co oznacza, że są niestandardowe i nie są weryfikowane przez giełdę – ponieważ są złożone i często wykonywane na zamówienie. Na rynku CDS istnieje wiele spekulacji, gdzie inwestorzy mogą handlować zobowiązaniami CDS, jeśli uważają, że mogą osiągnąć zysk. Na przykład załóżmy, że istnieje CDS, który zarabia 10 000 dolarów kwartalnych płatności, aby ubezpieczyć obligację o wartości 10 milionów dolarów. Firma, która pierwotnie sprzedała CDS, uważa, że jakość kredytowa pożyczkobiorcy poprawiła się, więc płatności CDS są wysokie. Przedsiębiorstwo mogłoby sprzedać prawa do tych płatności i zobowiązania innemu nabywcy i potencjalnie osiągnąć zysk.
Alternatywnie, wyobraź sobie inwestora, który uważa, że firma A może nie spłacać swoich obligacji. Inwestor może kupić CDS od banku, który spłaci wartość tego długu, jeśli Spółka A nie wywiąże się ze zobowiązań. CDS można kupić, nawet jeśli kupujący sam nie jest właścicielem długu. To trochę tak, jakby sąsiad kupował CDS w innym domu w swojej okolicy, ponieważ wie, że właściciel nie ma pracy i może nie spłacić kredytu hipotecznego.
Chociaż swapy ryzyka kredytowego mogą zabezpieczyć spłatę obligacji do terminu zapadalności, niekoniecznie muszą obejmować cały okres życia obligacji. Wyobraźmy sobie na przykład, że inwestor ma dwa lata na 10-letni papier wartościowy i myśli, że emitent ma problemy z kredytem. Właściciel obligacji może zdecydować się na zakup swapu ryzyka kredytowego z pięcioletnim okresem, który chroniłby inwestycję do siódmego roku, kiedy to posiadacz obligacji uważa, że ryzyko zniknęło.
Inwestorzy mogą nawet skutecznie zmieniać strony swapu ryzyka kredytowego, którego już są stroną. Na przykład, jeśli sprzedawca CDS uważa, że kredytobiorca może nie wywiązać się ze zobowiązań, sprzedawca CDS może kupić własne CDS od innej instytucji lub sprzedać kontrakt innemu bankowi, aby zrównoważyć ryzyko. Łańcuch własności CDS może być bardzo długi i zawiły, co utrudnia śledzenie wielkości tego rynku.
Prawdziwy przykład swapu ryzyka kredytowego
Swapy ryzyka kredytowego były szeroko stosowane podczas kryzysu związanego z europejskim długiem państwowym. We wrześniu 2011 r. Prawdopodobieństwo niewypłacalności obligacji Grecji wynosiło 94%. Wiele funduszy hedgingowych wykorzystywało nawet CDS jako sposób spekulacji na temat prawdopodobieństwa niewypłacalności danego kraju.
Często Zadawane Pytania
Co to jest swap ryzyka kredytowego?
Swap ryzyka kredytowego to finansowy instrument pochodny, który przenosi ryzyko kredytowe produktu o stałym dochodzie na kontrahenta w zamian za premię. Zasadniczo swapy ryzyka kredytowego służą jako ubezpieczenie w przypadku niewywiązania się pożyczkobiorcy. Jako najpopularniejsza forma kredytowych instrumentów pochodnych, kupujący i sprzedający zawierają niestandardowe umowy na rynkach pozagiełdowych, które często są niepłynne, spekulacyjne i trudne do wyśledzenia przez organy regulacyjne.
Jak działa swap ryzyka kredytowego?
Rozważmy, że inwestor kupuje obligacje o wartości 10 000 USD z 30-letnim terminem zapadalności. Ze względu na długi termin zapadalności dodaje to inwestorowi warstwę niepewności, ponieważ firma może nie być w stanie spłacić kwoty głównej 10.000 USD lub przyszłych płatności odsetek przed wygaśnięciem. Aby zabezpieczyć się przed prawdopodobieństwem takiego wyniku, inwestor kupuje swap ryzyka kredytowego. Swap ryzyka kredytowego zasadniczo zapewnia spłatę kwoty głównej lub wszelkich należnych odsetek w określonym z góry okresie. Zazwyczaj inwestor kupuje swap ryzyka kredytowego od dużej instytucji finansowej, która za opłatą zagwarantuje zadłużenie bazowe.
Do czego służą swapy ryzyka kredytowego?
Swapy na zwłokę w spłacie kredytu są stosowane przede wszystkim z dwóch głównych powodów: zabezpieczania ryzyka i spekulacji. Aby zabezpieczyć się przed ryzykiem, inwestorzy kupują swapy na zwłokę w spłacie kredytu, aby dodać warstwę ubezpieczenia w celu ochrony obligacji, na przykład papieru wartościowego zabezpieczonego hipoteką, przed niewywiązaniem się z płatności. Z kolei osoba trzecia przejmuje ryzyko w zamian za składkę. Natomiast gdy inwestorzy spekulują na swapach ryzyka kredytowego, stawiają na jakość kredytową podmiotu referencyjnego.