Złagodzenie kredytu
Co to jest złagodzenie kredytu?
Łagodzenie kredytu to grupa banki centralne kupują prywatne aktywa, takie jak obligacje korporacyjne.
Celem złagodzenia kredytów jest zwiększenie środków dostępnych dla instytucji finansowych w trudnych okresach.
Kluczowe wnioski
- Łagodzenie kredytów to niekonwencjonalne narzędzie polityki pieniężnej, które umożliwia bankom centralnym kupowanie aktywów nieskarbowych.
- Celem złagodzenia akcji kredytowej jest ustabilizowanie rynków kredytowych dzięki temu, że bank centralny działa jako ostateczny nabywca niektórych nierządowych dłużnych papierów wartościowych.
- Podobnie jak w przypadku luzowania ilościowego, łagodzenie kredytów różni się nieco, ponieważ skupia się na jakości aktywów banku centralnego, podczas gdy luzowanie ilościowe dotyczy ilości.
Poradnik o złagodzeniu kredytu
Łagodzenie zdolności kredytowej pociąga za sobą rozszerzenie strony aktywów w bilansie Rezerwy Federalnej. Skoncentrowanie się na aktywach odróżnia łagodzenie kredytu od innych niekonwencjonalnych narzędzi polityki pieniężnej, chociaż kilka z tych metod wiąże się z rozszerzaniem bilansu banku centralnego, luzowaniem ilościowym koncentrującym się na stronie zobowiązań bilansu Banku Japonii.
W odpowiedzi na wielką recesję Rezerwa Federalna zaangażowała się w złagodzenie kredytów, kupując duże sumy papierów skarbowych i papierów wartościowych zabezpieczonych hipotecznie ( MBS ). Wraz ze wzrostem płynności w sektorze bankowym stopy procentowe spadły, co sprawiło, że pieniądze stały się tańsze dla instytucji. Zwolnienie kredytów na dużą skalę przez Fed ostatecznie położyło kres katastrofie bankowej.
Łagodzenie kredytów ma również na celu ustabilizowanie cen aktywów i ograniczenie zmienności. Gdy Rezerwa Federalna rozpoczęła łagodzenie akcji kredytowej podczas kryzysu finansowego, załamanie na rynku akcji ustabilizowało się, a zmienność cen spadła.
Złagodzenie zdolności kredytowej a złagodzenie ilościowe
Łagodzenie ilościowe (QE) to forma niekonwencjonalnej polityki pieniężnej, w ramach której bank centralny kupuje długoterminowe papiery wartościowe z otwartego rynku w celu zwiększenia podaży pieniądza oraz zachęcenia do udzielania pożyczek i inwestycji. Kupowanie tych papierów wartościowych dodaje nowe pieniądze do gospodarki, a także służy do obniżenia stóp procentowych poprzez licytację papierów wartościowych o stałym dochodzie. Rozszerza również bilans banku centralnego.
Łagodzenie kredytu jest często używane jako synonim złagodzenia ilościowego. Jednak Ben Bernanke, znany ekspert ds. Polityki pieniężnej i były przewodniczący Rezerwy Federalnej, dokonuje ostrego rozróżnienia między luzowaniem ilościowym a złagodzeniem kredytów: „Łagodzenie kredytu” – zauważa – „przypomina poluzowanie ilościowe pod jednym względem: obejmuje ekspansję bilans banku centralnego . Jednak w systemie czystego QE polityka koncentruje się na ilości rezerw bankowych, które są zobowiązaniami banku centralnego; struktura pożyczek i papierów wartościowych po stronie aktywów bilansu banku centralnego jest przypadkowy.” Bernanke zwraca również uwagę, że złagodzenie kredytów koncentruje się na „mieszance pożyczek i papierów wartościowych” posiadanych przez bank centralny.
Pomimo tej semantyki nawet Bernanke przyznaje, że różnica w obu podejściach „nie odzwierciedla żadnej doktrynalnej różnicy zdań”. Ekonomiści i media w dużej mierze zlekceważyły rozróżnienie między tymi dwoma terminami, nazywając wszelkie wysiłki banku centralnego w celu zakupu aktywów i zawyżenia bilansu jako luzowanie ilościowe.