Strategia kubełkowa a systematyczne wypłaty: poznanie różnicy

Istnieje wiele różnych strategii, które można wykorzystać do generowania dochodów emerytalnych. Ale najważniejsze są podejście systematycznego wycofywania i podejście kubełkowe. Według badania z 2011 r. 75% doradców finansowych często lub zawsze stosuje systematyczną strategię wypłat, a 38% często lub zawsze stosuje podejście oparte na segmentacji czasowej – czyli strategię kubełkową. (Liczby dają ponad 100%, ponieważ niektórzy doradcy stosują oba podejścia).

Łyżka

Strategie segmentacji lub segmentacji dzielą aktywa na różne „koszyki” w zależności od czasu pozostałego do wypłaty i apetytu klienta na ryzyko. Na przykład, pierwszy koszyk może zawierać gotówkę i ekwiwalenty gotówki potrzebne w ciągu następnych pięciu lat, podczas gdy ostatni koszyk może zawierać bardziej ryzykowne akcje, które nie będą musiały być sprzedawane przez dekadę lub dłużej.

Te koszyki można w dowolnym momencie zrównoważyć, aby odzwierciedlić zmiany w wymaganiach dochodowych lub tolerancji ryzyka.

Systematyczne wycofywanie

Natomiast podstawową zasadą systematycznej wypłaty jest inwestowanie w szerokie spektrum klas aktywów i wycofywanie proporcjonalnej kwoty każdego miesiąca.

Innymi słowy, traktuje wszystkie aktywa klienta jednakowo, odejmując od sumy wymagany dochód. W pełni zdywersyfikowany portfel jest regularnie równoważony, aby uwzględnić te regularne wypłaty w czasie. Jest tylko jeden cel alokacji aktywów do utrzymania i przewidywalne są 4% do 5% rocznych wypłat.

Różnice psychologiczne

Doradcy finansowi wolą stosować strategię systematycznego wycofywania, ponieważ jest ona łatwiejsza w utrzymaniu i bardziej przewidywalna w dłuższej perspektywie. Niestety, niektórzy klienci mają trudności z tego typu strategiami, gdy rynek doświadcza gwałtownego spadku lub korekty. Mogą zauważyć, że łączna wartość ich konta emerytalnego spadnie i zaczną się martwić, co może prowadzić do niechęci do ryzyka i złego podejmowania decyzji.

Strategie kubełkowe to doskonały sposób na złagodzenie tych obaw. Ponieważ inwestycje krótkoterminowe są utrzymywane w gotówce lub innych płynnych papierach wartościowych, to samo pogorszenie koniunktury na rynku może wpłynąć jedynie na długoterminowe „koszyki”, którymi klienci mogą być mniej zaniepokojeni, biorąc pod uwagę długi horyzont czasowy, w którym będą potrzebować wypłat. Te korzyści psychologiczne mogą zaoszczędzić znaczne sumy pieniędzy, zapobiegając decyzjom napędzanym paniką.

Tendencje te wynikają z tak zwanych lokalnych błędów rachunkowości umysłowej i błędów poznawczych, które są powszechne w finansach. Na przykład ludzie wydają więcej na kartę kredytową niż gotówką. Wydatki nie wydają się w jakiś sposób realne.

Podobnie, klienci mogą mieć dokładnie taką samą kwotę pieniędzy w tych samych inwestycjach, ale rozdzielenie rachunku na różne etykiety może zachęcić ich do podejmowania różnych poziomów ryzyka.

Podobieństwa alokacji

Strategie dotyczące wiadra i systematycznych wypłat mogą wydawać się bardzo różnymi podejściami na powierzchni, ale mogą być bardzo podobne, gdy patrzy się na alokacje portfela i wyniki (niezależnie od działań klienta). Według analizy Principal Financial Group, Inc. ( PFG ) klienci mogą czuć się bezpieczniej dzięki strategii kubełkowej, ale może ona nie zapewniać korzyści finansowych wykraczających poza strategię systematycznego wycofywania, która jest mniej skomplikowana w zarządzaniu.

Strategia kubełkowa często prowadzi do zasadniczo podobnej alokacji aktywów jak strategia systematycznego wycofywania, chociaż w różnych przypadkach można zastosować różne strategie alokacji portfela zasobników. Na przykład klient może mieć 60% swoich aktywów w gotówce i obligacjach krótkoterminowych w pierwszych kilku koszykach, a 40% swoich aktywów w bardziej ryzykownych akcjach i obligacjach o wysokiej rentowności w kilku drugich koszykach. Wszystko to jest bardzo podobne do systematycznej alokacji dochodu / wzrostu 60/40.

W każdym przypadku kluczem do sukcesu doradców finansowych jest zapewnienie, aby alokacja aktywów była idealnie dopasowana do indywidualnego klienta. Ci, którzy chcą podjąć większe ryzyko, będą bardziej obciążeni akcjami, podczas gdy ci, którzy są mniej skłonni do podejmowania ryzyka, mogą być bardziej obciążeni obligacjami, rentami lub ekwiwalentami gotówki.

Oczywiście horyzont czasowy klienta również odgrywa ważną rolę w ustalaniu tych samych parametrów.

Wyzwania wdrożeniowe

Strategia kubełkowa okazała się bardzo skuteczna pod względem korzyści psychologicznych dla klientów, ale jej wdrożenie wiąże się z pewnymi wyzwaniami. Ogólnie brakuje standardowych narzędzi do obliczania przydziałów w różnych segmentach. Istnieje kilka frameworków, które są używane w całej branży, aby pomóc w ich tworzeniu, ale nie ma żadnych złotych standardów, których wszyscy oczekiwaliby upraszczać.

Oprogramowanie do raportowania portfela może również mieć problemy ze strategią zbiorczą, ponieważ programy te zazwyczaj raportują inwestycje w ujęciu zbiorczym lub według konta. Chociaż utworzenie oddzielnych kont dla każdego segmentu może w niektórych przypadkach zadziałać, koszty takiego działania mogą być zbyt wysokie, a niektóre mieszanki kont emerytalnych i podlegających opodatkowaniu mogą przyprawiać doradców o ból głowy. Równoważenie może również stanowić wyzwanie bez odpowiednich narzędzi zapewniających właściwe alokacje.

Podsumowanie

Strategia kubełkowa i strategia systematycznego wycofywania są w teorii podobne, ponieważ alokacja aktywów jest zwykle bardzo podobna w przypadku obu opcji. To powiedziawszy, istnieje bardzo realna różnica między tymi dwiema strategiami w praktyce, dzięki skutkom lokalnych błędów i poznawczych uprzedzeń inwestorów. Strategia kubełkowa często sprawia, że ​​klienci są bardziej zadowoleni ze spadków rynkowych i podejmowania odpowiedniego ryzyka niż tradycyjne, systematyczne strategie.

Dla doradców finansowych kluczową decyzją jest to, czy dodatkowe koszty i zawiłości związane ze strategią kubełkową są warte psychologicznych korzyści dla klientów. Może to zależeć od wielu czynników, takich jak historyczna awersja klienta do ryzyka oraz komfort własnego doradcy z utrzymaniem tego typu portfeli. Ostatecznie obie strategie mają swoje zalety i wady, które należy wziąć pod uwagę przed wdrożeniem.