Stała stopa niewykonania zobowiązania – CDR

Co to jest stała stopa niewykonania zobowiązania – CDR?

Stała stopa niewypłacalności (CDR) to odsetek kredytów hipotecznych w ramach puli kredytów, w przypadku których pożyczkodawcy (pożyczkobiorcy) spóźnili się z płatnościami na rzecz pożyczkodawców o ponad 90 dni. Te pule indywidualnych niespłaconych kredytów hipotecznych są tworzone przez instytucje finansowe, które łączą pożyczki w celu stworzenia papierów wartościowych zabezpieczonych hipotecznie (MBS), które sprzedają inwestorom.

Zrozumienie stałej stopy niewykonania zobowiązania

Stała stopa niewypłacalności (CDR) służy do oceny strat związanych z papierami wartościowymi zabezpieczonymi hipotecznie. CDR jest obliczany co miesiąc i jest jednym z kilku mierników, na które inwestorzy zwracają uwagę, aby wycenić wartość rynkową na MBS. Metodę analizy, w której kładzie się nacisk na CDR, można stosować zarówno do kredytów hipotecznych o zmiennej stopie procentowej, jak i do kredytów hipotecznych o stałym oprocentowaniu.

CDR można wyrazić wzorem:

Stałą stopę domyślną (CDR) oblicza się w następujący sposób:

1. Weź liczbę nowych przypadków niewykonania zobowiązania w danym okresie i podziel przez saldo puli, w przypadku których nie nastąpiło niewykonanie zobowiązania, na początku tego okresu.
2. Odejmij o 1 wynik mniej od nr. 1.
3. Podnieś, że wynik z nie. 2 do potęgi na podstawie liczby okresów w roku.
4. I wreszcie 1 mniej wynik z nie. 3.

Należy jednak zauważyć, że wzór stałej stopy niewypłacalności (CDR) może się nieco różnić – to znaczy, niektórzy analitycy uwzględniają również kwoty planowanych płatności i przedpłat.

Przykłady stosowania stałej stopy domyślnej

Gargantua Bank połączył kredyty hipoteczne na nieruchomościach mieszkalnych w całych Stanach Zjednoczonych w papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką. Dyrektor ds. Sprzedaży Instytucjonalnej Gargantua zwraca się do zarządzających portfelami w Trustworthy Investment Company w nadziei, że Trustworthy kupi MBS, aby dodać go do swoich portfeli, w których znajdują się tego typu papiery wartościowe.

Po spotkaniu Gargantua z zespołem inwestycyjnym jego firmy, jeden z analityków Trustworthy’ego porównuje CDR MBS Gargantua z podobnie ocenianym MBS, który inna firma oferuje do sprzedaży Trustworthy. Analityk informuje swoich przełożonych, że CDR dla MBS Gargantui jest znacznie wyższe niż w przypadku problemu konkurenta i zaleca, aby Trustworthy zażądał niższej ceny od Gargantua, aby zrównoważyć gorszą jakość kredytową bazowych kredytów hipotecznych w puli.

Albo weźmy pod uwagę Bank ABC, który odnotował nowe przypadki niewypłacalności w czwartym kwartale 2019 r. W wysokości 1 mln USD. Na koniec 2018 r. Saldo puli banku, które nie zostało niewykonane, wyniosło 100 mln USD. Zatem stała stopa niewykonania zobowiązania (CDR) wynosi 4%, lub:

1-(1-$1 mjallion$100 mjallion)4\ begin {aligned} & 1 – \ left (1 – \ frac {\ $ 1 \ text {milion}} {\ 100 $ \ text {milion}} \ right) ^ 4 \\ \ end {aligned}Wcześniejsze1-( 1-$100 mln

Specjalne uwagi dotyczące stałej stopy niewykonania zobowiązania

Oprócz rozważenia stałej stopy niewykonania zobowiązania (CDR) analitycy mogą również przyjrzeć się skumulowanej stopie niewypłacalności (CDX), która odzwierciedla całkowitą wartość niespłaconych zobowiązań w ramach puli, a nie roczną stopę miesięczną. Analitycy i uczestnicy rynku prawdopodobnie bardziej cenią papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką, które mają niski CDR i CDX, niż papiery wartościowe o wyższym współczynniku niewypłacalności.

Inną metodą oceny strat jest model Standard Default Assumption (SDA) stworzony przez Bond Market Association, ale to wyliczenie najlepiej nadaje się do 30-letnich kredytów hipotecznych o stałym oprocentowaniu. Podczas krachu na rynku kredytów hipotecznych na rynku kredytów hipotecznych w latach 2007–2008 model SDA znacznie nie docenił rzeczywistego współczynnika niewypłacalności, ponieważ wskaźniki wykluczenia osiągnęły najwyższe od kilku dekad poziomy.