Chrysler Bailout of 1979: A Retrospective
W 1979 roku Chrysler był na skraju bankructwa i rozpaczliwie potrzebował 1,5 miliarda dolarów pożyczki od rządu federalnego. Jednak kłopoty Chryslera zaczęły się jeszcze w latach sześćdziesiątych XX wieku, kiedy firma próbowała rozwijać się zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i na całym świecie, próbując dogonić swoich głównych konkurentów. Z perspektywy czasu było to nierozsądne, ponieważ lata siedemdziesiąte przyniosłyby łącznie trzy recesje, dwa kryzysy energetyczne oraz nowe rządowe normy dotyczące ochrony środowiska i efektywności paliwowej. Strach przed utratą milionów miejsc pracy oraz odradzający się niemiecki i japoński przemysł samochodowy spowodował, że wielu obawiało się, że już słaba gospodarka może zostać zepchnięta w depresję. Wszystkie te czynniki ostatecznie doprowadziły do ratowania Chryslera w 1979 r. Przez rząd federalny.
Jak dokładnie ikona amerykańskiej motoryzacji znalazła się w tak niepewnej sytuacji? I dlaczego rząd wykupił firmę, zamiast pozwolić jej upaść? Aby odpowiedzieć na te pytania, przyjrzyjmy się kilku czynnikom, które przyczyniły się do upadku firmy, a także motywom przyznania pomocy rządowej.
Kluczowe wnioski
- Amerykański producent samochodów Chrysler został dwukrotnie uratowany w swojej historii, otrzymując pomoc w wysokości 1,5 miliarda dolarów od rządu federalnego w 1979 i 2008 roku.2
- Z biegiem lat połączenie czynników, takich jak próba skalowania firmy zarówno w USA, jak i na całym świecie – w połączeniu z recesją, wysokimi cenami gazu, spadającą sprzedażą samochodów i ostrą międzynarodową konkurencją – doprowadziło Chryslera na skraj bankructwa. 1979.
- Pomoc dla Chryslera w 1979 r. Nadeszła w ważnym momencie;rząd federalny interweniował w celu ochrony czołgów do budowy kontraktów Chryslera u szczytu zimnej wojny, a także w celu ochrony miejsc pracy, dostawców i podniesienia konkurencyjności amerykańskich samochodów.
Co doprowadziło do ratowania Chryslera?
Patrząc wstecz, nie ma jednego czynnika, który doprowadził Chryslera na skraj bankructwa. Jednak gdy połączysz wszystkie te czynniki razem, stanie się jasne, w jaki sposób firma z czasem znalazła się w tak rozpaczliwej sytuacji. Kluczowe czynniki, które doprowadziły do bliskiego bankructwa firmy, to:
Wysokie ceny gazu
W latach siedemdziesiątych Chrysler odczuł dwa poważne skoki cen ropy i benzyny. Spowodowało to reakcję łańcuchową, ponieważ wielu konsumentów ograniczyło kupowanie drogich towarów, takich jak samochody, podczas gdy ci, którzy byli na rynku nowych, po prostu udali się do japońskich i niemieckich konkurentów Chryslera, którzy oferowali bardziej paliwooszczędne samochody. które mogłyby pomieścić ich i tak napięte budżety w czasie poważnego kryzysu energetycznego. Przyczyniło się to do spadku sprzedaży u producenta samochodów.
Wysokie stopy procentowe
Wysokie ceny energii przyczyniły się do wysokiej inflacji, która zmusiła Rezerwę Federalną do podniesienia stóp procentowych w celu zwalczania rosnących kosztów. Im bardziej rosły stopy procentowe, tym bardziej gospodarka zwalniała i tym droższe było uzyskanie finansowania na zakup nowego samochodu. Wysokie stopy procentowe i powolna gospodarka spowodowały, że wielu konsumentów po prostu odkładało zakup samochodów na później.
Spadająca sprzedaż samochodów
Wraz z wysokimi cenami gazu i wysokimi stopami procentowymi, w Chryslerze zaczęło się dziać nieuniknione: spadek sprzedaży. Chociaż jego konkurenci, Ford ( F ) i General Motors ( GM ), również ucierpieli, byli znacznie więksi i byli w stanie lepiej wytrzymać spadek sprzedaży w porównaniu z Chryslerem.
Rodzaje sprzedawanych pojazdów
W 1979 roku Chrysler specjalizował się w produkcji dużych samochodów osobowych, dostawczych i pojazdów rekreacyjnych. Ponieważ ceny ropy i gazu gwałtownie wzrosły, wielu konsumentów kupowało bardziej paliwooszczędne samochody produkowane przez ich konkurentów. Drugi problem, jaki miał Chrysler w tej dziedzinie, polegał na tym, że w przeciwieństwie do swoich konkurentów, Chrysler produkował samochody na podstawie spekulacji, a nie budował samochody, gdy otrzymywali zamówienia od dealerów. Ponieważ dealerzy Chryslera mieli problemy ze sprzedażą nieefektywnych samochodów firmy, doprowadziło to do zwiększenia zapasów na parcelach Chryslera.
Obniżony dług
Dzięki ogromnej ilości niesprzedanych samochodów i sprzedaży spada, wiele ratingowych agencji obniżyła dług spółki. Oznaczało to, że aby móc zebrać pieniądze, musieli albo płacić większe odsetki od jakiegokolwiek długu, aby firma mogła funkcjonować, albo po prostu nie byli w stanie pozyskać dodatkowych funduszy na rynkach. Chrysler zdecydował się nie pozyskiwać funduszy na rynkach publicznych, co oznacza, że musiał zarabiać na pracę niewielki kapitał obrotowy, jaki mieli pod ręką. Stworzyło to sytuację, w której firma traciła ogromne kwoty iw ciągu zaledwie sześciu miesięcy wartość kapitału obrotowego firmy wzrosła z 1,1 miliarda dolarów do nieco ponad 800 milionów dolarów. Analitycy obawiali się, że kapitał obrotowy firmy może spaść do 600 milionów dolarów, naruszając umowę kredytową ze 180 bankami i doprowadzając firmę do upadłości.
Międzynarodowy Konkurs Ciężki
Po zakończeniu II wojny światowej amerykańscy producenci samochodów byli czołowymi producentami samochodów na świecie. Jednak pod koniec lat 60. Niemcy i Japonia zaczęły agresywnie sprzedawać samochody w Stanach Zjednoczonych. Typy samochodów, które wyprodukowali, były ogólnie postrzegane jako lepszej jakości i bardziej oszczędne niż samochody amerykańskie. Ponieważ ceny ropy i benzyny gwałtownie wzrosły, wielu konsumentów zdecydowało, że woleliby posiadać bardziej paliwooszczędne samochody w przeciwieństwie do samochodów amerykańskich pochłaniających paliwo. Sprzedaż Chryslera spadła, ponieważ wielu nabywców udawało się do zagranicznych konkurentów, aby kupić poszukiwane samochody. Oznaczało to, że Chrysler został z niesprzedanymi samochodami, których konsumenci nie chcieli już kupować.
Dlaczego oszczędzono Chrysler Bailout?
Patrząc wstecz, ratowanie Chryslera było ważnym kamieniem milowym w historii Stanów Zjednoczonych. Nastąpiło to w czasie, gdy zimna wojna była u szczytu, a postrzegany upadek gospodarczy Stanów Zjednoczonych był w pełni sił. Dla wielu upadek amerykańskiej ikony poprowadziłby kraj na ścieżkę trudności gospodarczych, którą trudno byłoby przełamać. Było jednak wiele innych powodów, dla których Waszyngton nie pozwolił temu gigantowi zniknąć:
Implikacje dla bezpieczeństwa narodowego
W 1977 roku Chrysler otrzymał kontrakt na budowę czołgu M-1 Abrams. Od lat sześćdziesiątych NATO poszukiwało czołgu, który mógłby zastąpić jego starsze modele. Obawiano się, że jeśli Chrysler upadnie, bezpieczeństwo narodowe kraju zostanie zagrożone utratą producenta czołgów, ciężarówek i innych pojazdów. U szczytu zimnej wojny uważano, że kraj musi być gotowy na wszystko.
Zapisywanie prac
Gdyby pozwolono Chryslerowi upaść, natychmiast straciłoby 360 000 miejsc pracy. Według Kongresowego Biura Budżetowego (CBO) w 1979 r. Spowodowałoby to ogólnokrajowy efekt fali i utratę dodatkowych 360 000 miejsc pracy, ponieważ dilerzy i wiele społeczności zależnych od producenta samochodów zostało zmuszonych do drastycznych cięć w wyniku bankructwo. Obawiano się, że wraz z gospodarką w recesji utrata miejsc pracy będzie nadal rosła. Po drugie, upadłość firmy zmusiłaby rząd federalny w postaci niefinansowanych zobowiązań emerytalnych dla pracowników producenta samochodów w wysokości 800 milionów dolarów.
Oszczędzanie dostawców
Gdyby Chrysler uległ upadkowi, wielu jego dostawcom również trudno byłoby przeżyć. Mogliby kontynuować współpracę z Fordem i GM, ale skutki bankructwa Chryslera przynajmniej zmusiłyby ich do zwiększenia zwolnień, co dotknęłoby wiele społeczności w całym kraju.
Ulepszanie amerykańskich samochodów
W latach sześćdziesiątych jakość amerykańskich samochodów gwałtownie spadła. Wielu konsumentów uważało, że Japończycy i Niemcy robili samochody lepszej jakości. To był jeden z powodów, dla których tak wielu przestało kupować amerykańskie samochody. Potencjalne bankructwo Chryslera było sygnałem ostrzegawczym dla przemysłu samochodowego. Musiał albo zacząć produkować bardziej niezawodne, lepszej jakości samochody, albo nadal borykał się z dużymi spadkami sprzedaży.
Podsumowanie
Problemy, przed którymi stanął Chrysler, ujawniły się w 1979 roku. Było kilka czynników, które razem współdziałały, aby doprowadzić firmę na skraj bankructwa. Wszystkie te czynniki zmusiły firmę do zdecydowanego lobbowania zarówno przed Kongresem, jak i Białym Domem za pożyczką w wysokości 1,5 miliarda dolarów, aby utrzymać działalność i chronić miliony miejsc pracy.
Podczas gdy wielu krytyków zastanawia się, czy pomoc Chryslera w 1979 r. Rzeczywiście zadziałała, fakty pokazują, że firma była w stanie wyjść z sytuacji finansowej, w której się znajdowała i opracować samochody, które publiczność ponownie kupiłaby, takie jak K-car, Avery i minivan. Prawie trzydzieści lat później, w 2008 roku, Chrysler otrzyma miliardy dolarów w ramach nowej pomocy od rządu USA w następstwie kryzysu finansowego, który zdziesiątkował sprzedaż samochodów w ciągu następnych kilku lat. Chrysler złożył wniosek o Rozdział 11 upadłości w kwietniu 2009 roku przed przejmowanej w sumie przez Fiata w 2014 roku