Opcja wyboru

Co to jest opcja Chooser?

Opcja Chooser jest opcja kontrakt, który pozwala posiadacza do decydowania, czy jest to wezwanie lub umieścić przed datą wygaśnięcia. Opcje typu Chooser mają zwykle tę samą cenę wykonania i datę wygaśnięcia, niezależnie od decyzji podjętej przez posiadacza. Ponieważ opcja może skorzystać na wzroście lub spadku, opcje typu „Chooser” zapewniają inwestorom dużą elastyczność, a zatem mogą kosztować więcej niż porównywalne opcje waniliowe.

Zrozumienie opcji Chooser

Opcje Chooser to rodzaj egzotycznej opcji. Opcje te są zwykle przedmiotem obrotu na giełdach alternatywnych bez wsparcia systemów regulacyjnych wspólnych dla opcji waniliowych. W związku z tym mogą wiązać się z wyższym ryzykiem niewypłacalności kontrahenta.

Opcje Chooser oferują posiadaczowi elastyczność wyboru między opcją sprzedaży a kupnem. Opcje te są zwykle konstruowane jako opcja europejska z jedną datą wygaśnięcia i ceną wykonania. Posiadaczowi przysługuje prawo do wykonania opcji wyłącznie w terminie wygaśnięcia.

Opcja wyboru może być bardzo atrakcyjnym instrumentem, gdy bazowy papier wartościowy odnotowuje wzrost zmienności lub gdy inwestor nie jest pewien, czy wartość instrumentu bazowego wzrośnie, czy spadnie. Na przykład inwestor może wybrać opcję wyboru firmy biotechnologicznej, która oczekuje na zatwierdzenie (lub niezatwierdzenie) leku przez Agencję ds. Żywności i Leków.

To powiedziawszy, opcje typu „Chooser” wydają się być droższe niż europejskie opcje waniliowe, a wysoka zmienność implikowana zwiększy premię płaconą za opcję „Chooser”. Dlatego inwestor musi rozważyć koszt opcji w stosunku do jej potencjalnej wypłaty, tak jak w przypadku każdej opcji.

Wypłaty dla opcji typu „Chooser” są zgodne z tą samą podstawową metodologią stosowaną przy analizie zwykłej opcji kupna lub sprzedaży. Różnica polega na tym, że inwestor ma możliwość wybrania określonej wypłaty, jakiej pragnie w momencie wygaśnięcia, w zależności od tego, czy pozycja call lub put jest bardziej opłacalna.

Jeżeli bazowy papier wartościowy jest notowany powyżej ceny wykonania w momencie wygaśnięcia, wówczas opcja kupna jest wykonywana. Jeżeli posiadacz zdecyduje się wykonać opcję jako opcję kupna, wypłata jest następująca: cena bazowa – cena wykonania – premia. W tym scenariuszu posiadacz czerpie korzyści z zakupu papieru wartościowego po cenie niższej niż ta, za którą sprzedaje na rynku.

Jeżeli w momencie wygaśnięcia obrót papierem wartościowym jest niższy od ceny wykonania, wówczas opcja sprzedaży jest wykonywana. Jeżeli posiadacz zdecyduje się wykonać swoją opcję jako opcję sprzedaży, wówczas wypłata jest następująca: cena wykonania – cena bazowa – premia. W tym scenariuszu posiadacz odnosi korzyści ze sprzedaży bazowego papieru wartościowego po cenie wyższej niż cena, za którą dokonuje się transakcji na otwartym rynku.

Przykład opcji Chooser na Akcji

Załóżmy, że trader chce mieć pozycję opcji na aktualizację publikacji zysków Bank of America Corporation (BAC). Myślą, że akcje będą miały duży ruch, ale nie są pewni, w którym kierunku.

Wydanie zarobków następuje za miesiąc, więc przedsiębiorca decyduje się na zakup opcji wyboru, która wygaśnie około trzech tygodni po uwolnieniu zarobków. Uważają, że powinno to zapewnić wystarczająco dużo czasu, aby spółka mogła dokonać znaczącego ruchu, jeśli ma to zrobić, i w pełni przetrawić publikację zysków. Dlatego wybrana przez nich opcja wygaśnie za siedem do ośmiu tygodni.

Opcja „Chooser” umożliwia im wykonanie opcji jako call, jeśli cena BAC wzrośnie lub jako opcja sprzedaży, jeśli cena spadnie.

W momencie zakupu opcji Chooser BAC kosztuje 28 USD. Inwestor wybiera cenę wykonania at-the-money w wysokości 28 USD i płaci premię w wysokości 2 USD lub 200 USD za jeden kontrakt (2 USD x 100 akcji).

Kupujący nie może skorzystać z opcji przed jej wygaśnięciem, ponieważ jest to opcja europejska. W momencie wygaśnięcia przedsiębiorca zdecyduje, czy skorzysta z opcji jako call czy put.

Załóżmy, że cena BAC w momencie wygaśnięcia wynosi 31 USD. Jest to wartość wyższa niż cena wykonania 28 USD, dlatego inwestor zrealizuje opcję jako call. Ich zysk to 1 $ (31 $ – 28 $ – 2 $) lub 100 $.

Jeśli cena BAC wynosi od 28 do 29,99 USD, trader nadal będzie wybierał wykonanie opcji jako call, ale nadal będzie tracił pieniądze, ponieważ zysk nie jest wystarczający, aby zrównoważyć ich koszt w wysokości 2 USD. 30 $ to próg rentowności połączenia.

Jeśli cena BAC spadnie poniżej 28 USD, przedsiębiorca zrealizuje opcję jako sprzedaż. W tym przypadku 26 USD jest progiem rentowności (28 USD – 2 USD). Jeśli instrument bazowy kosztuje od 28 do 26,01 USD, inwestor straci pieniądze, ponieważ cena nie spadła na tyle, aby zrównoważyć koszt opcji.

Jeśli cena BAC spadnie poniżej 26 $, powiedzmy do 24 $, trader zarobi na opcji sprzedaży. Ich zysk to 2 $ (28 $ – 24 $ – 2 $) lub 200 $.