Cestui Que Vie
Co to jest Cestui Que Vie?
Cestui que vie to francuski dla tego, kto żyje. Jest to termin prawny określający osobę fizyczną będącą beneficjentem trustu lub polisy ubezpieczeniowej, posiadającej prawa majątkowe oraz dochody i zyski, które zapewnia nieruchomość. Zaufanie cestui que to osoba uprawniona do sprawiedliwego, a nie prawnego, zaufania do majątku spadkowego. Pojęcie to jest stosowane we współczesnych polisach na życie i ubezpieczenie zdrowotne, gdzie cestui que vie to osoba, której życie jest miarą czasu trwania umowy ubezpieczeniowej. W tych umowach cestui que vie jest określane jako posiadacz polisy, ubezpieczony lub właściciel polisy.
Kluczowe wnioski
- W języku francuskim Cestui que vie oznacza „ten, który żyje”.
- Termin prawny określa osobę, która jest beneficjentem i posiada prawa do majątku spadkowego.
- Cestui que vie jest dziś często stosowany w ubezpieczeniach na życie i ubezpieczeniach zdrowotnych.
Jak działa Cestui Que Vie
Cestui que vie jako pojęcie prawne datuje się na okres średniowiecza, a konkretnie w Anglii. W tym czasie właściciele farm i innych nieruchomości mogli być nieobecni przez dłuższy czas podczas podróży, zarówno w celach biznesowych, jak i religijnych. Istotne stało się zapewnienie członkom rodziny, partnerom biznesowym lub najemcom możliwości korzystania z nieruchomości bez obawy, że zostanie ona wywłaszczona przez panów feudalnych. Podczas nieobecności osoby, powiernik opiekował się gruntem, ale nie zachował prawnego prawa własności do nieruchomości. Zaufanie często opierało się na porozumieniu stron w dobrej wierze.
W praktyce często był to sposób na uniknięcie płacenia podatków poprzez przyznanie Kościołowi ziemi i majątku, który był zwolniony z opodatkowania, a jednocześnie pozwalał potomkom na zamieszkanie i korzystanie z majątku. Henryk VIII, pod kierownictwem swoich doradców, Thomasa Cromwella i Thomasa More’a, próbował unieważnić fundusze cestui que vie, co było kontynuowane w okresie angielskiej reformacji.
1666
Rok, w którym rząd brytyjski uchwalił ustawę Cestui Que Vie Act.
Cestui Que Vie jest teraz częścią współczesnego prawa
Później jednak, po tym, jak Wielka Zaraza w 1665 r. I Wielki Pożar w 1666 r. Zniszczyły Londyn, rząd brytyjski uchwalił w 1666 r. Ustawę Cestui Que Vie Act, która przywróciła koncepcję prawną. Po tych bliźniaczych katastrofach setki tysięcy obywateli brytyjskich zginęło lub uciekło. W odpowiedzi rząd przyjął całą własność prywatną do trustu, dopóki nie można było zidentyfikować odpowiednich spadkobierców lub właścicieli – cestui que vie. Niektóre części ustawy z 1666 r. Nadal obowiązują w Wielkiej Brytanii.
Koncepcje prawne kryjące się za cestui que vie zmieniły się nieco na przestrzeni wieków w celu ograniczenia oszustw i zapewnienia, że właściciele nieruchomości nie będą mogli przenieść swojej własności na trust, aby uniknąć wierzycieli. Niedawno przepisy dotyczące majątku utrzymywanego bezterminowo wymagały, aby strony wymienione jako beneficjenci trustu posiadały uprawnienia, a tym samym miały interes w trustu, a nie biernie otrzymywały korzyści.
Utworzenie zaufania odbywa się na korzyść konkretnej osoby zidentyfikowanej w dokumencie zaufania. W zaufaniu cestui que trust to osoba, która ma słuszny interes w zaufaniu. Powiernik otrzymuje jednak tytuł prawny trustu. Cestui qui use, lub ten, kto używa, jest osobą, dla której buduje się zaufanie. W okresie średniowiecza ustalenia dotyczące używania cestui que stały się tak powszechne, że często zakładano, że są obecne, nawet jeśli nie zostały zaaranżowane.