Opcja koszyka

Co to jest opcja koszyka?

Opcja koszyka to rodzaj finansowego instrumentu pochodnego, w którym aktywem bazowym jest grupa lub koszyk towarów, papierów wartościowych lub walut. Podobnie jak w przypadku innych opcji, opcja koszyka daje posiadaczowi prawo, ale nie obowiązek, kupna lub sprzedaży koszyka po określonej cenie, w określonym terminie lub wcześniej.

Ta egzotyczna opcja ma wszystkie cechy opcji standardowej, ale opiera się na cenie wykonania na ważonej wartości jej składników. Koszyki walutowe są najpopularniejszym rodzajem opcji koszyka i będą rozliczane w walucie krajowej posiadacza.

Ponieważ obejmuje tylko jedną transakcję, opcja koszyka często kosztuje mniej niż wiele pojedynczych opcji, ponieważ pozwala zaoszczędzić na prowizjach i opłatach.

Zrozumienie opcji koszyka

Kosz waluty opcja zapewnia bardziej opłacalnego sposobu międzynarodowych korporacji  (MNC) do zarządzania wieloma ekspozycje walutowe w ujęciu skonsolidowanym. Na przykład globalna korporacja, taka jak McDonald’s (MCD), może kupić opcję koszyka obejmującą rupie indyjskie, funty brytyjskie, euro i dolary kanadyjskie w zamian za dolary amerykańskie.

Z technicznego punktu widzenia opcja na indeks akcji jest opcją koszykową, ponieważ aktywem bazowym jest ważony koszyk akcji składowych. Ponieważ jednak indeks jest ustandaryzowanym koszykiem, w którym strona trzecia go oblicza i utrzymuje, opcje indeksowe są przedmiotem transakcji podobnych do indywidualnych opcji i nie są uważane za opcje egzotyczne.

Dlatego opcja koszyka zazwyczaj odnosi się do opcji, na podstawie której sprzedawca opcji tworzy koszyk, często na żądanie i zgodnie z wymaganiami kupującego. Jest to możliwe, ponieważ opcje koszyka często są sprzedawane bez recepty (OTC), a zatem można je dostosowywać w zależności od potrzeb kupującego i sprzedającego.

Charakterystyka opcji koszyka

Najważniejszą cechą opcji koszykowej jest jej zdolność do skutecznego zabezpieczenia ryzyka związanego z wieloma aktywami w tym samym czasie. Zamiast zabezpieczać poszczególne aktywa, inwestor może zarządzać ryzykiem koszyka lub portfela w ramach jednej transakcji. Korzyści z pojedynczej transakcji mogą być ogromne, zwłaszcza w przypadku uniknięcia kosztów związanych z zabezpieczeniem każdego składnika koszyka lub portfela.

Ponieważ każdy koszyk jest unikalny, opcje te obejmują dwóch kontrahentów i transakcje pozagiełdowe. Ten rodzaj handlu ogranicza płynność i nie ma gwarantowanego sposobu na zamknięcie handlu opcjami przed wygaśnięciem. Jeśli trader chciał wyjść z pozycji i nie mógł znaleźć innej strony, z którą mógłby skompensować swoją pozycję, mógłby otworzyć kolejną transakcję, która w całości lub częściowo kompensuje bieżącą transakcję.

Na przykład, jeśli posiadają opcję call na koszyk walut, ale nie chcą już kupować tych walut, mogą kupić opcję sprzedaży podobnego koszyka walut, aby wyrównać (lub przeważnie zneutralizować) skutki pierwszej opcji. Opcja na indeks towarowy może częściowo zrównoważyć opcję w koszyku dóbr danego inwestora. S & P 500 opcja indeks może częściowo zrekompensować opcję opartą na portfelu niebieskich zapasów chipowych. A opcja na indeks dolara amerykańskiego może częściowo zrównoważyć opcję na koszyku światowych walut.

Problem z wyceną opcji koszyka polega na tym, że koszyk lub portfel nie reagują w taki sam sposób, jak jego poszczególne składniki. Ma to sens, ponieważ inwestorzy często tworzą zróżnicowane portfele tak, aby aktywa składowe nie były ze sobą skorelowane. Dlatego koszyk niekoniecznie musi reagować na zmiany zmienności, czasu i poziomu cen w taki sam sposób, jak jego składniki indywidualnie.

Opcja tęczy jest podobnego typu z pochodną z koszem środków zabezpieczających. Jednak w przeciwieństwie do opcji koszyka wszystkie aktywa leżące u podstaw opcji tęczowej muszą poruszać się w zamierzonym kierunku. Inną nazwą opcji tęczy jest opcja korelacji.

Przykład opcji koszyka walutowego

Załóżmy, że międzynarodowa firma z siedzibą w USA chce kupić opcję koszyka na dolara kanadyjskiego i australijskiego w stosunku do dolara amerykańskiego. Jeśli dolar kanadyjski i australijski spadną w stosunku do dolara amerykańskiego, chcą mieć możliwość ich sprzedaży po określonej cenie, aby uniknąć dalszego pogorszenia. W takim przypadku kupią opcję sprzedaży z koszykiem zawierającym CAD / USD i AUD / USD.

Załóżmy, że firma wie, że jest bardziej narażona na CAD i AUD, dlatego wybiera wagę 60/40. Na podstawie aktualnych kursów, w momencie transakcji, można utworzyć wartość indeksu.

Załóżmy, że kurs CAD / USD wynosi 0,76, a kurs AUD / USD 0,69.

Wartość wskaźnika to: (0,76 x 0,6) + (0,69 x 0,4) = 0,456 + 0,276 = 0,732

Załóżmy, że nabywca opcji sprzedaży chce ceny wykonania na poziomie 0,72 za koszyk, a opcja wygaśnie za rok. Kupujący i sprzedający określą kwotę kontraktu – dla jakiej waluty jest opcja – oraz uzgodnią premię.

Załóżmy, że CAD i AUD rosną, a przez następny rok indeks przesunie się do 0,75. W tym przypadku opcja traci ważność, ponieważ wartość indeksu koszyka jest wyższa od ceny wykonania 0,72. Nabywca opcji z koszykiem sprzedaży traci premię, a sprzedawca zatrzymuje premię jako zysk.

Teraz załóżmy, że CAD i / lub AUD spadną do 0,73 i 0,65. Nowa wartość wskaźnika to 0,698 ((0,73 x 0,6) + (0,65 x 0,4)). W takim przypadku kupujący skorzysta z opcji sprzedaży, aby móc sprzedać koszyk po cenie 0,72, ponieważ ważona wartość walut wynosi tylko 0,698. Różnica między ceną wykonania a wartością ważoną pomniejszoną o premię stanowi zysk kupującego. Strata sprzedającego to wartość ważona pomniejszona o cenę wykonania i otrzymana premia.