Założenie średniego przepływu kosztów
Co to jest założenie średniego przepływu kosztów?
Założenie o średnim przepływie kosztów jest kalkulacją używaną przez firmy do przypisywania kosztów do towarów magazynowych, kosztu sprzedanych towarów (COGS) i końcowych zapasów. Przyjmuje się średnią wszystkich towarów sprzedanych z zapasów w okresie obrachunkowym, a średni koszt jest przypisywany do towarów.
Założenie dotyczące średniego przepływu kosztów jest również nazywane „założeniem średniego ważonego przepływu kosztów”.
Kluczowe wnioski
- Założenie o średnim przepływie kosztów jest kalkulacją używaną przez firmy do przypisywania kosztów do towarów magazynowych, kosztu sprzedanych towarów (COGS) i końcowych zapasów.
- Przyjmuje się średnią wszystkich towarów sprzedanych z zapasów w okresie obrachunkowym, a średni koszt jest przypisywany do towarów.
- Ta metoda jest powszechnie stosowana, gdy pozycje zapasów są do siebie tak podobne, że trudno jest przypisać określony koszt do pojedynczej jednostki.
Zrozumienie założenia średniego przepływu kosztów
Inwentarz reprezentuje wszystkie gotowe towary lub materiały użyte do produkcji, które posiada firma. Po sprzedaży pozycje te są następnie ujmowane w rachunku zysków i strat jako KWS – ważny miernik używany do pomiaru rentowności i oceny efektywności firmy w zarządzaniu pracą i dostawami w procesie produkcyjnym.
Firmy mają do dyspozycji kilka metod, aby z grubsza określić, które koszty są usuwane z zapasów firmy i zgłaszane jako KWS. Jednym z nich jest założenie średniego przepływu kosztów. W tym konkretnym podejściu przyjmuje się średni koszt sprzedanych przedmiotów, co prowadzi do średnich kosztów COG.
Założenie dotyczące średniego przepływu kosztów zakłada, że wszystkie towary określonego rodzaju są zamienne i różnią się jedynie ceną zakupu. Zróżnicowanie cen zakupu przypisuje się czynnikom zewnętrznym, w tym inflacji, podaży lub popytowi.
Przy założeniu średniego przepływu kosztów wszystkie koszty są sumowane, a następnie dzielone przez całkowitą liczbę jednostek, które zostały zakupione. Liczbę sprzedanych jednostek można pomnożyć przez średnią cenę jednostkową, aby ustalić KWS i końcowe zapasy – wartość towarów nadal dostępnych do sprzedaży i posiadanych przez firmę na koniec okresu rozliczeniowego.
Przykład założenia średniego przepływu kosztów
Załóżmy, że Wexel’s Widgets Inc. wykorzystuje założenie średniego przepływu kosztów przy przypisywaniu kosztów do pozycji zapasów. W okresie rozliczeniowym Wexel sprzedaje 25 widżetów z segmentu A, z których każdy kosztuje 25 USD; 27 widżetów z segmentu B, z których każdy kosztował 27 USD; i 30 widżetów z segmentu C, z których każdy kosztuje 30 USD.
Wszystkie widżety są wymienne, różnią się jedynie kosztem produkcji ze względu na wzrost kosztu tworzywa wybuchowego używanego w procesie produkcyjnym. Aby obliczyć całkowity koszt własny sprzedaży, Wexel wykorzystuje metodę zakładającą średni przepływ kosztów. Oblicza koszt każdego widżetu w następujący sposób: [(25x 25 $) + (27x 27 $) + (30x 30 $)] / (25 + 27 + 30).
Założenie średniego przepływu kosztów vs. FIFO vs. LIFO
Firmy na ogół stosują jedną z trzech metod przypisywania kosztów do różnych faz produkcji. Alternatywy dla założenia o średnim przepływie kosztów obejmują:
FIFO
Metoda First-In, First-Out (FIFO) zakłada, że pierwsza jednostka trafiająca do magazynu jest sprzedawana jako pierwsza. FIFO jest generalnie preferowane w czasach rosnących cen, ponieważ odnotowane koszty są niskie, a dochód wyższy.
LIFO
Metoda Last-In, First-Out (LIFO) przyjmuje odwrotne podejście, zakładając, że ostatnie towary, które dotarły do zapasów, są sprzedawane jako pierwsze. Ta szczególna technika rachunkowości jest ogólnie stosowana, gdy stawki podatkowe są wysokie, ponieważ przypisane koszty będą wyższe, a dochód niższy.
Ważny
Metoda zastosowana do przypisania kosztów do zapasów i KWS może mieć duży wpływ na kluczowe finanse firmy, raportowaną rentowność i zobowiązania podatkowe.
Zalety i wady założenia średniego przepływu kosztów
Założenie o średnim przepływie kosztów eliminuje potrzebę śledzenia każdej pojedynczej pozycji, co może się przydać, zwłaszcza gdy w zapasach przemieszczają się duże ilości podobnych towarów. Ta technika wymaga minimalnego nakładu pracy, jest znacznie tańsza niż inne metody kosztowania zapasów i teoretycznie rzadziej manipuluje dochodem.
Są jednak wady. Założenie dotyczące średniego przepływu kosztów zakłada, że wszystkie jednostki są identyczne, chociaż nie zawsze może to mieć miejsce. Na przykład nowsze partie tego samego produktu lub materiału mogą być nieco lepsze niż starsze, co w rezultacie może skutkować wyższą ceną.
Uwagi specjalne
Powszechnie przyjęte zasady rachunkowości (GAAP), wspólny zestaw zasad, standardów i procedur księgowych, których muszą przestrzegać wszystkie spółki publiczne w USA, są zwolennikami spójności. Oczekuje się, że sprawozdania finansowe będą łatwo porównywalne w kolejnych okresach rozliczeniowych, aby ułatwić życie inwestorom.
Oznacza to, że nie jest możliwe częste cięcie i zmiana metod wyceny zapasów. Regularne zmiany są mile widziane i, jeśli to konieczne, muszą być wyraźnie zaznaczone w przypisach spółki do sprawozdań finansowych.