Stosowany narzut

Stosowany narzut to rodzaj narzutu, który jest rejestrowany zgodnie z metodą rachunku kosztów. Stosowany narzut to stała stawka naliczana za określone zadanie produkcyjne lub dział w firmie. Stosowane narzuty różnią się od ogólnych kosztów ogólnych, takich jak media lub czynsz. Inne formy kosztów ogólnych obejmują amortyzację i ubezpieczenie.

Rozbijanie nakładanych narzutów

Stosowany narzut jest zwykle przydzielany do różnych działów według określonej formuły. W związku z tym do danego działu, takiego jak marketing, przypisuje się pewną ilość narzutów. Procent narzutów stosowany do danego działu może, ale nie musi, korelować z rzeczywistą kwotą narzutów poniesionych przez ten dział.

Stosowane koszty ogólne obejmują wszelkie koszty, których nie można bezpośrednio przypisać do obiektu kosztów, takie jak czynsz, wynagrodzenie personelu administracyjnego i ubezpieczenie. Obiekt kosztu to pozycja, dla której jest kompilowany koszt, na przykład produkt, linia produktów, kanał dystrybucji, jednostka zależna, proces, region geograficzny lub klient.

Koszty ogólne są generalnie alokowane (lub stosowane) do pozycji kosztowych w oparciu o standardową metodologię, która jest stosowana konsekwentnie w kolejnych okresach. Na przykład:

• Na produkty nakłada się narzuty fabryczne na podstawie ich wykorzystania czasu obróbki maszynowej
• Narzut korporacyjny jest nakładany na jednostki zależne w oparciu o przychody, zyski lub poziomy aktywów jednostek zależnych

Przykład zastosowanego narzutu

Na przykład firma może obciążyć swoje produkty kosztami ogólnymi w oparciu o standardową stawkę napowietrzną wynoszącą 35,75 USD na godzinę użytkowania maszyny i sprzętu. Ponieważ łączna liczba godzin pracy maszyn wykorzystanych w okresie rozliczeniowym wynosiła 7200 godzin, firma przeznaczyłaby 257 400 USD na koszty ogólne na jednostki wyprodukowane w tym okresie. Z punktu widzenia zarządzania, analiza zastosowanych kosztów ogólnych (i niedostatecznie zastosowanych kosztów ogólnych) jest standardową częścią metod planowania i analizy finansowej (FP&A). Dzięki dokładnemu przeglądowi sposobu przypisywania kosztów do określonych produktów lub projektów zespoły zarządzające mogą podejmować bardziej przemyślane decyzje dotyczące budżetowania kapitału. Z kolei przy lepszych wynikach kierownictwo może obniżyć koszt kapitału, zwiększając w ten sposób wycenę przedsiębiorstwa.