Starożytne systemy księgowe

Jakie były starożytne systemy księgowe?

Metody rachunkowości pojawiły się tysiące lat temu – być może ponad 10 000 lat temu – w regionie, który obecnie uważamy za region Bliskiego Wschodu. Sumerowie w Mezopotamii, Babilończycy i starożytni Egipcjanie uznawali potrzebę liczenia i mierzenia wyników pracy i wysiłku. Gdy te starożytne społeczeństwa budowały bardziej złożone cywilizacje, pojawiła się potrzeba prowadzenia prostych działań arytmetycznych, pisania i handlu. Te składniki ostatecznie doprowadziły do ​​powstania waluty, kapitału, umów dotyczących własności prywatnej, a także systemów handlu i zarządzania publicznego.

W rezultacie zastosowano różne techniki księgowe do śledzenia produktów rolnych i użytkowania gruntów, handlu morskiego i lądowego, zwierząt i siły roboczej. Opodatkowanie, projekty robót publicznych, inicjatywy wojskowe i podboje ostatecznie wymagały prowadzenia dokumentacji jako sposobu dla władców i ich doradców na utrzymanie porządku społecznego.

Zrozumienie początków starożytnej rachunkowości

Jerycho, miasto położone na zachód od rzeki Jordan, ma co najmniej 11 000 lat i jest jednym z najstarszych nieprzerwanie zamieszkanych miast na świecie. Uważa się, że tamtejsze starożytne społeczeństwo stosowałosystem handlu wymiennego do około 7500 rpne, kiedy to proste żetony i gliniane kule (o różnych kształtach) zaczęły przedstawiać dane inwentaryzacyjne dla towarów rolnych, w tym pszenicy, owiec i bydła. Wykorzystanie tokenów w końcu się rozszerzyło, a tokeny i koperty pomogły sformułować starożytną wersję tego, co mogło być bilansem. Te żetony i koperty pomogły zidentyfikować określone strony z roszczeniami do określonych zapasów. Tokeny równieżstopniowo zaczęły reprezentować zakończone transakcje handlowe.

Tysiące lat później, w sumeryjskich miastach, pierwsi księgowi rozliczali się z pieniędzy, metali szlachetnych i towarów, oznaczając gliniane tabliczki końcami patyków. Tabletki te zostały wysuszone i utwardzone w celu utworzenia zapisów.

Od liczydła do papirusu

Po raz pierwszy pojawiły się dwie metody, które służyły różnym cywilizacjom na całym świecie wieki później. Liczydło pierwszy pojawił się około 5000 lat temu w Sumerze i został ostatecznie wykorzystany przez kilka starożytnych społeczeństwach. Przed pojawieniem się nowoczesnego systemu numerycznego starożytni użytkownicy wczesnej formy liczydła mogli przesuwać koraliki po ramie, co pomagało zarówno w liczeniu, jak i prostych obliczeniach, takich jak dodawanie i odejmowanie.

Po drugie, papirus zyskał popularność – początkowo w starożytnym Egipcie. Ten podobny do papieru materiał wykonany z przypominającej trzcinę papirusu mógł pojawić się już 4000 pne Papirus był używany do prowadzenia ewidencji i administracji, takich jak rachunki podatkowe i dokumentacja sądowa, chociaż literatura, teksty religijne i muzyka były również nagrany. Władcy stosowali metody rachunkowości, aby rozliczać swoje bogactwo, a także płacić daninę z innych królestw.

Egipt wykorzystywał obrazy, słowa i liczby, aby mieć oko na produkcję rolną, aby móc wyżywić stale rosnącą populację. System księgowy służył również do śledzenia ceremonii i wydarzeń religijnych, projektów pomników i robót publicznych, a także kontroli pracy. We współczesnej rachunkowości podstawą udanej kariery są pojęcia zaufania, dokładności i etyki. Egipscy władcy byli znacznie bardziej skłonni do wykorzystywania strachu i bólu jako podstawy dokładnego prowadzenia zapisów. Nieprawidłowości wykryte przez egipskich królewskich audytorów skutkowały grzywną, okaleczeniem lub śmiercią. (Możemy wnioskować, że skrybowie i księgowi byli szczególnie zmotywowani podczas swoich starożytnych sesji szkoleniowych, dzisiejszej wersji egzaminów śródrocznych.)

Epoka brązu, epoka żelaza i Daleki Wschód

Epoka brązu i epoki żelaza zapoczątkowały nową erę, w której różne cywilizacje w różnych regionach rozwinęły zaawansowaną obróbkę metali. Zmiany te można zaobserwować na całym wybrzeżu Zatoki Perskiej, w Europie, Azji, Ameryce, Afryce Subsaharyjskiej i na subkontynencie indyjskim. Rachunkowość i prowadzenie dokumentacji nadal ewoluowały i obejmują różne społeczeństwa używające bardziej złożonych tokenów z oznaczeniami i podszewkami w celu rozróżnienia zapasów, transakcji i zainteresowanych stron. Niektóre z tych żetonów ostatecznie ustąpiły miejsca zaawansowanym tabletom, których oznaczenia i znaki zapewniały informacje, rejestrowały inwentaryzacje, transakcje i wyróżniające się pozycje inwentarza – podstawy nowoczesnego systemu gospodarczego.

Kodeks Hammurabiego do Cesarstwa Rzymskiego

Ponieważ papirus pomógł skrybom udokumentować bogactwo ich króla i płatności danin, a także inne środki ekonomiczne, ewolucja różnych społeczeństw w bardziej złożoną jednostkę geopolityczną stworzyła kody, tradycje monetarne i systemy zarządzania gospodarczego. Kodeks Hammurabiego powstał około 1760 roku pne w Babilonie. Do swoich celów Kodeks Hammurabiego ujednolicił wagi i miary oraz zawierał wytyczne dotyczące transakcji handlowych i płatności.

Pojawienie się rachunkowości w starożytnej Grecji wsparło system finansowy i bankowy tego kraju. Przyjęcie przez Greków pisma fenickiego, a także wynalezienie alfabetu greckiego, ułatwiło prowadzenie greckich zapisów. Podobnie prowadzenie dokumentacji pomogło w śledzeniu postępów cudów inżynierii, które przetrwały do ​​dziś. Ponadto rachunkowość pomogła wzmocnić rzymski system finansowy i prawny. W połączeniu z walutą, która weszła do użytku w 300 rpne, zaawansowany system handlowy Rzymu pomógł wynieść jego geopolityczną potęgę daleko poza potencjalnego rywala.

Uwagi specjalne

W tych wczesnych cywilizacjach stopień, w jakim królestwo mogło gromadzić nadwyżki plonów, umożliwiać transakcje handlowe, tworzyć użyteczne narzędzia, zapewniać płatności danin, bronić swoich granic i skutecznie zarządzać podatkami oraz robotami publicznymi – wszystko to przyczyniło się do sukcesu cywilizacji. Nawet jeśli udało im się (lub nie udało im się) zwiększyć swoich różnorodnych zasobów i pozycji w starożytnym świecie, skuteczne zarządzanie porządkiem społecznym nadal wymagało sprawnego funkcjonowania administracyjnej strony rzeczy. Bez takiego podsumowania, skąd doradca władcy miałby wiedzieć, ile pracy i materiałów przeznaczyć na monumentalny projekt budowlany, nie mając pojęcia, jak postępuje projekt?

Dokładne i terminowe prowadzenie dokumentacji – nawet tysiące lat temu – pomogło w podejmowaniu krytycznych decyzji. Nieuwzględnienie kilkudziesięciu sztuk bydła (przez zgubienie jednego lub dwóch tokenów) może nie oznaczać wiele w dzisiejszych terminach, ale wtedy mogło oznaczać głód dla całej wioski. W dzisiejszych systemach księgowych metody obliczania są bardziej złożone, ale nadal istnieje potrzeba dokładności.