Skorygowana wartość księgowa

Jaka jest skorygowana wartość księgowa?

Skorygowana wartość księgowa jest miarą wyceny przedsiębiorstwa po uwzględnieniu zobowiązań – w tym zobowiązań pozabilansowych – i aktywów skorygowanych w celu odzwierciedlenia prawdziwej godziwej wartości rynkowej. Potencjalnym minusem stosowania skorygowanej wartości księgowej jest to, że firma może być warta więcej niż jej określone aktywa i zobowiązania, ponieważ nie wycenia wartości niematerialnych, nie uwzględnia rabatów lub nie uwzględnia zobowiązań warunkowych. Jednak nie jest często akceptowany jako dokładny obraz wartości operacyjnej firmy przynoszącej zyski; może to być jednak sposób na pozyskanie potencjalnego kapitału dostępnego w firmie.

Jak działa skorygowana wartość książki

Istnieje kilka metod, których inwestor może użyć do przypisania wartości lub ceny firmie. Podjęcie decyzji o wyborze metody wyceny wiąże się z kilkoma czynnikami, takimi jak rodzaj firmy i dostępność informacji.

Metoda wyceny skorygowanej wartości księgowej jest najczęściej stosowana do przypisywania wartości przedsiębiorstwom znajdującym się w trudnej sytuacji, stojącym w obliczu potencjalnej likwidacji lub spółkom posiadającym aktywa materialne, takie jak nieruchomości lub papiery wartościowe. Analitycy mogą wykorzystać skorygowaną wartość księgową do określenia ostatecznej ceny wartości firmy, przewidując upadłość lub sprzedaż z powodu trudnej sytuacji finansowej.

Uwagi specjalne

Dostosowanie wartości księgowej firmy wymaga analizy szczegółowej. Niektóre są proste, jak gotówka i zadłużenie krótkoterminowe. Pozycje te są już wykazywane w bilansie według godziwej wartości rynkowej.

Wartość należności może wymagać korekty w zależności od wieku należności. Na przykład w przypadku należności przeterminowanych o 180 dni (i prawdopodobnie wątpliwych) nastąpi redukcja wartości w porównaniu z należnościami poniżej 30 dni. Zapasy mogą podlegać korekcie w zależności od metody księgowania zapasów. Jeśli firma stosuje metodę Last In, First Out (LIFO), rezerwa LIFO musi zostać dodana z powrotem.

Rzeczowe aktywa trwałe (PP&E) podlegają dużym korektom, w szczególności wartość gruntu, która jest utrzymywana w bilansie według kosztu historycznego. W większości przypadków wartość gruntu byłaby prawdopodobnie znacznie wyższa niż koszt historyczny. Trzeba oszacować, jakie budynki i wyposażenie kupią na wolnym rynku.

Proces regulacji staje się bardziej skomplikowane rzeczy jak í ntangible aktywów, zobowiązań warunkowych, aktywa z tytułu odroczonego podatku lub zobowiązań i pozabilansowych (OBS) pozycje. Ponadto udziały mniejszościowe, jeśli są obecne, będą wymagały większej korekty wartości księgowej. Celem jest wycena każdego składnika aktywów i zobowiązania według godziwej wartości rynkowej. Po skorygowaniu wartości wszystkich aktywów i zobowiązań analityk musi po prostu odliczyć zobowiązania od aktywów, aby uzyskać wartość godziwą firmy.