Act of God Bond

Czym jest więź z mocą Bożą?

Zabezpieczenie na wypadek klęski żywiołowej jest zabezpieczeniem powiązanym z ubezpieczeniem wystawionym przez firmę ubezpieczeniową w celu utworzenia rezerwy na wypadek nieprzewidzianych katastrof. Obligacje „Act of God” mogą pomóc ubezpieczycielom w pozyskiwaniu funduszy, ponieważ może to stanowić wyzwanie dla zgromadzenia wystarczających rezerw lub pieniędzy na pokrycie kosztów katastrof na dużą skalę. Jednak obligacje „akt Boży” mają wbudowane sytuacje awaryjne, w których inwestorzy mogą stracić część lub całość swojej pierwotnej inwestycji, jeśli dojdzie do poważnej katastrofy.

Jak działa akt Boży Bond

Firmy ubezpieczeniowe oferują swoim klientom polisy  zabezpieczające  przed ryzykiem strat finansowych. Polisa ubezpieczeniowa może pokrywać straty wynikające ze zniszczenia mienia ubezpieczonego lub ograniczać odpowiedzialność ubezpieczonego (wynikającą z pozwu) za obrażenia lub szkody wyrządzone osobie trzeciej lub innej osobie.

W zamian ubezpieczający płacą firmie ubezpieczeniowej opłatę lub składkę, które są zwykle opłacane co miesiąc. Firmy ubezpieczeniowe inwestują te składki i uzyskują dochód. W przypadku zgłoszenia roszczenia ubezpieczeniowego przez klienta, co oznacza, że ​​wystąpiła strata finansowa, ubezpieczyciel płaci klientowi zgodnie z polisą. Jeśli dojdzie do poważnego zdarzenia, wiele roszczeń można zgłosić w krótkim czasie. W rezultacie ubezpieczyciele mogą wydać akt Boży, aby zebrać pieniądze na wzmocnienie swoich rezerw.

Więź jest IOU  lub instrumentu dłużnego, który jest wystawiony, aby zebrać pieniądze dla różnych celów. Korporacje, rządy i firmy ubezpieczeniowe emitują obligacje, gdy potrzebują dostępu do kapitału lub pieniędzy. Zwykle inwestor, który kupuje obligację, płaci firmie z góry kwotę główną (tj. 1000 USD), zwaną wartością nominalną obligacji. W zamian firma płaci inwestorowi stałą stopę procentową przez cały okres obowiązywania obligacji.

W terminie zapadalności lub wygaśnięcia obligacji inwestorowi spłaca się zainwestowaną kwotę główną lub pierwotną kwotę. Inwestorów obligacji podjąć ryzyko, ponieważ firma może domyślnie lub nie spłacić kwotę główną. Zwykle im większa szansa na niewypłacalność, tym wyższa stopa procentowa płacona przez obligację, ponieważ inwestorzy żądają większego zwrotu z obligacji z dodatkowym ryzykiem niewypłacalności.

Kiedy towarzystwa ubezpieczeniowe emitują obligacje „akt Boży”, warunki ich spłaty są uzależnione od tego, czy w okresie obowiązywania obligacji wystąpi nieprzewidziane katastroficzne zdarzenie. W przypadku katastrofy obligatariusze tracą część lub całość spodziewanej spłaty. Zachęcając do podjęcia tak nieprzewidywalnego i potencjalnie wysokiego ryzyka, emitenci zazwyczaj oferują wyższe zyski niż posiadacze obligacji w przypadku innych rodzajów dłużnych papierów wartościowych.

Korzyści z obligacji Act of God

Dzięki obligacji na wypadek klęski żywiołowej towarzystwa ubezpieczeniowe otrzymują mechanizm wymiany części zarobionych składek na finansowanie długu w przypadku nieoczekiwanej katastrofy. Katastrofalne wydarzenia następują w nieprzewidywalny sposób. W rezultacie zakładom ubezpieczeń może być trudno utworzyć rezerwy na jednorazowe katastrofy na dużą skalę.

Takie katastrofy wiążą się z wysokimi kosztami dla towarzystw ubezpieczeniowych, ale występują niezależnie od innych zmiennych, które sprawiają, że inne rodzaje kosztów roszczeń ubezpieczeniowych są stosunkowo przewidywalne. Obligacje „Act of God” stanowią alternatywę dla ustanowienia niepotrzebnie wysokiej rezerwy na pokrycie potencjalnych wypłat katastrof, które mogą nie nastąpić w najbliższej przyszłości.

Płacenie za katastrofy

Powszechna klęska żywiołowa na dużą skalę stwarza ogromne problemy dla ubezpieczycieli. Na przykład duży huragan może powodować powodzie, uszkodzenia strukturalne i straty samochodowe, a także utratę życia, z których wszystkie mogą spowodować, że wielkość roszczeń znacznie przekroczy wszelkie normalne oczekiwania aktuarialne. Duża liczba szkód w krótkim okresie może potencjalnie przekroczyć rezerwy, którymi firmy ubezpieczeniowe dysponują do wypłaty odszkodowań.

Obligacje na mocy aktu Bożego są pożyczką warunkową. Załóżmy, że inwestor ma interes w wysokodochodowym instrumencie dłużnym i może tolerować ryzyko klęski żywiołowej w ciągu najbliższych trzech lat. Jeden z głównych ubezpieczycieli emituje serię obligacji katastroficznych o średnim kuponie znacznie wyższym niż dochód Skarbu Państwa z trzech lat, a inwestor dokonuje zakupu.

W okresie obowiązywania obligacji ubezpieczyciel wykorzysta część zebranych składek na wypłaty kuponowe obligatariuszom. Płatności kuponowe zazwyczaj obejmują zarówno odsetki, jak i część kwoty głównej, w przeciwieństwie do zwykłej obligacji, która zwróci kapitał dopiero w terminie zapadalności.

Jeśli w ciągu najbliższych trzech lat nie dojdzie do żadnej katastrofy, do terminu wykupu obligacji inwestor otrzyma cały pierwotny kapitał wraz z odsetkami w wysokości wyznaczonego dochodu z kuponu. Jeśli jednak wydarzy się klęska żywiołowa, inwestor utraci część pozostałych płatności w oparciu o kwotę finansowania niezbędną do pokrycia przez ubezpieczyciela strat odszkodowawczych. Biorąc pod uwagę strukturę takich obligacji i związane z nimi kwoty, katastroficzne zdarzenia, które ograniczają spłatę kapitału, zdarzają się stosunkowo rzadko, chociaż mogą się zdarzyć i zdarzają się.