Aktywne ryzyko

Co to jest aktywne ryzyko?

Ryzyko aktywne to rodzaj ryzyka, które tworzy fundusz lub zarządzany portfel, gdy próbuje pokonać zwroty z  benchmarku,  z którym jest porównywany. Charakterystyka ryzyka funduszu w porównaniu z jego punktem odniesienia zapewnia wgląd w aktywne ryzyko funduszu.

Zrozumienie aktywnego ryzyka

Aktywne ryzyko to ryzyko, które zarządzający podejmuje w swoich wysiłkach, aby osiągnąć lepsze wyniki niż punkt odniesienia i osiągnąć wyższe zwroty dla inwestorów. Fundusze zarządzane aktywnie będą miały charakterystykę ryzyka różniącą się od ich wartości odniesienia. Generalnie fundusze zarządzane pasywnie starają się mieć ograniczone aktywne ryzyko lub nie mieć go wcale w porównaniu z benchmarkiem, który chcą powielać.

Aktywne ryzyko można zaobserwować poprzez porównanie wielu cech ryzyka. Trzy z najlepszych wskaźników ryzyka dla aktywnych porównań ryzyka obejmują beta, odchylenie standardowe lub zmienność oraz współczynnik Sharpe’a. Beta przedstawia ryzyko funduszu w stosunku do jego benchmarku. Wartość beta funduszu większa niż jeden oznacza wyższe ryzyko, podczas gdy wartość beta funduszu poniżej jedności oznacza niższe ryzyko. Odchylenie standardowe lub zmienność kompleksowo wyraża zmianę bazowych papierów wartościowych. Miara zmienności funduszu, która jest wyższa niż benchmark, wskazuje na wyższe ryzyko, podczas gdy zmienność funduszu poniżej benchmarku wskazuje na mniejsze ryzyko. Współczynnik Sharpe’a jest miarą zrozumienia nadwyżki zwrotu jako funkcji ryzyka. Wyższy współczynnik Sharpe’a oznacza, że ​​fundusz inwestuje wydajniej, uzyskując wyższy zwrot z jednostki ryzyka.

Pomiar aktywnego ryzyka

Istnieją dwie ogólnie przyjęte metody obliczania aktywnego ryzyka. W zależności od zastosowanej metody, aktywne ryzyko może być dodatnie lub ujemne. Pierwsza metoda obliczania aktywnego ryzyka polega na odjęciu zwrotu z benchmarku od zwrotu z inwestycji. Na przykład, jeśli fundusz wspólnego inwestowania zwrócił 8% w ciągu roku, podczas gdy jego odpowiedni indeks referencyjny zwrócił 5%, aktywne ryzyko byłoby:

Aktywne ryzyko = 8% – 5% = 3%

Pokazuje to, że 3% dodatkowego zwrotu uzyskano z wyboru aktywnego zabezpieczenia, czasu rynkowego lub połączenia obu. W tym przykładzie aktywne ryzyko ma pozytywny wpływ. Jednak gdyby inwestycja zwróciła się poniżej 5%, aktywne ryzyko byłoby ujemne, co wskazuje, że wybory papierów wartościowych i / lub decyzje rynkowe, które odbiegały od wartości odniesienia, były decyzjami kiepskimi.

Drugi sposób obliczania aktywnego ryzyka, który jest częściej stosowany, polega na przyjęciu odchylenia standardowego różnicy między stopą zwrotu z inwestycji a zwrotami wzorcowymi w czasie. Formuła jest następująca:

Aktywne ryzyko = pierwiastek kwadratowy z (suma ((zwrot (portfel) – zwrot (punkt odniesienia)) ² / (N – 1))

Na przykład załóżmy następujące roczne zwroty z funduszu wspólnego inwestowania i jego indeksu odniesienia:

Rok pierwszy: fundusz = 8%, indeks = 5% Rok drugi: fundusz = 7%, indeks = 6% Rok trzeci: fundusz = 3%, indeks = 4% Rok czwarty: fundusz = 2%, indeks = 5%

Różnice są równe:

Rok pierwszy: 8% – 5% = 3% Rok drugi: 7% – 6% = 1% Rok trzeci: 3% – 4% = -1% Rok czwarty: 2% – 5% = -3%

Pierwiastek kwadratowy z sumy kwadratów różnic podzielonych przez (N – 1) równa się aktywnemu ryzyku (gdzie N = liczba okresów):

Aktywne ryzyko = Sqrt (((3% ²) + (1% ²) + (-1% ²) + (-3% ²)) / (N -1)) = Sqrt (0,2% / 3) = 2,58%

Przykład aktywnej analizy ryzyka

Oppenheimer Global Opportunities Fund jest przykładem funduszu, który został skuteczniejsza względem benchmarku z aktywnym ryzyka. Oppenheimer Global Opportunities Fund to aktywnie zarządzany fundusz, który stara się inwestować zarówno w akcje amerykańskie, jak i zagraniczne. Jako punkt odniesienia stosuje indeks MSCI All Country World Index. Na dzień 11 grudnia 2017 r. Osiągnął roczny zwrot w wysokości 48,64% w porównaniu ze zwrotem w wysokości 21,64% w przypadku indeksu MSCI All Country World Index.

Wartość aktywów netto z 11 grudnia wyniosła 66,81 USD. Fundusz ma wskaźnik kosztów brutto i netto na poziomie 1,17%.

Miary ryzyka dla aktywnego porównania ryzyka znajdują się poniżej i są raportowane na dzień 30 listopada 2017 r.

Fundusz Oppenheimer Global Opportunities Fund

Wartość beta funduszu i odchylenie standardowe pokazują aktywne ryzyko dodane w porównaniu do wskaźnika referencyjnego. Wskaźnik Sharpe’a pokazuje, że fundusz generuje wyższy nadwyżkowy zwrot na jednostkę ryzyka niż benchmark.

Ryzyko aktywne a ryzyko szczątkowe

Ryzyko szczątkowe to ryzyko specyficzne dla firmy, takie jak strajki, wyniki postępowań sądowych lub klęski żywiołowe. Ryzyko to jest znane jako ryzyko dywersyfikacyjne, ponieważ można je wyeliminować poprzez wystarczającą dywersyfikację portfela. Nie ma wzoru na obliczanie  ryzyka rezydualnego; zamiast tego należy ją ekstrapolować, odejmując ryzyko systematyczne od ryzyka całkowitego.

Aktywne ryzyko powstaje w wyniku decyzji dotyczących zarządzania portfelem, które odchylają portfel lub inwestycję od pasywnego punktu odniesienia. Aktywne ryzyko pochodzi bezpośrednio z decyzji człowieka lub oprogramowania. Ryzyko aktywne jest tworzone przez przyjęcie  aktywnej strategii inwestycyjnej  zamiast całkowicie pasywnej. Ryzyko rezydualne jest nieodłączne dla każdej firmy i nie jest związane z szerszymi ruchami rynkowymi.

Ryzyko czynne i ryzyko szczątkowe to zasadniczo dwa różne rodzaje ryzyk, którymi można zarządzać lub je eliminować, choć na różne sposoby. Aby wyeliminować aktywne ryzyko, postępuj zgodnie z czysto pasywną strategią inwestycyjną. Aby wyeliminować ryzyko szczątkowe, zainwestuj w wystarczająco dużą liczbę różnych firm w branży firmy i poza nią.