Waluta księgowa
Co to jest waluta księgowa?
Waluta rozliczeniowa to jednostka monetarna używana podczas rejestrowania transakcji w księdze głównej firmy, zwana także „księgami” lub zapisami księgowymi firmy. Waluta rozliczeniowa może być również nazywana walutą sprawozdawczą.
Waluta księgowa (sprawozdawcza) niekoniecznie jest taka sama jak waluta funkcjonalna lub transakcyjna. Waluta funkcjonalna jest tym, czego używają pracownicy i klienci podczas przeprowadzania transakcji, np. Sprzedaży. Różnica jest szczególnie ważna w przypadku dużych, międzynarodowych firm, które prowadzą działalność w wielu różnych krajach.
Kluczowe wnioski
- Waluta rozliczeniowa to ta, która jest używana do oficjalnego prowadzenia ksiąg rachunkowych firmy.
- Waluta rozliczeniowa jest często taka sama jak lokalna waluta siedziby firmy, ale może różnić się od używanej waluty transakcyjnej.
- Spółki zależne, które używają różnych walut w swojej codziennej działalności, muszą przeliczyć swoje sprawozdania finansowe na walutę rozliczeniową, aby można było je skonsolidować.
- Metoda czasowa i metoda bieżącego kursu to dwie powszechne metody przeliczania waluty zagranicznej spółki zależnej na walutę spółki dominującej.
Zrozumienie waluty księgowej
Prowadzenie działalności w kilku krajach często wymaga przeprowadzania transakcji biznesowych w różnych walutach. W takim przypadku za walutę rozliczeniową uważa się walutę siedziby firmy lub spółki dominującej, w której sporządzane jest sprawozdanie finansowe. W przypadku firm działających w krajach, w których obowiązuje główna waluta, taka jak dolar amerykański ( USD ), euro ( EUR ) lub funt brytyjski ( GBP ), waluta rozliczeniowa może być taka sama jak waluta funkcjonalna. Firmy działające na mniejszych rynkach z „mniejszymi” walutami częściej mają krajową walutę rozliczeniową i obcą walutę funkcjonalną.
Na przykład japońska firma elektroniczna z siedzibą w Tokio prawdopodobnie użyje jena japońskiego ( JPY ) jako waluty rozliczeniowej, ponieważ jest to lokalna waluta, w której firma ma siedzibę i prowadzi działalność. Firmy prawdopodobnie używają waluty swojego kraju lub waluty lokalnej podczas rejestrowania transakcji, nawet jeśli sprzedaż była denominowana w walucie obcej. Dlatego japońska firma prowadząca działalność w Chinach będzie używać jena jako waluty rozliczeniowej, nawet jeśli transakcje sprzedaży są przeprowadzane przy użyciu chińskiego juana renminbi ( CNY ).
Tłumaczenie na walutę księgową
W przypadku firm lub inwestorów zarządzających wieloma walutami wzajemne oddziaływanie kursów walut i przeliczeń może sprawić, że prowadzenie ksiąg rachunkowych będzie skomplikowanym zadaniem. Inne lokalizacje satelitarne lub spółki zależne, które używają różnych walut w swojej codziennej działalności, muszą konwertować swoje sprawozdania finansowe na walutę rozliczeniową, aby można było je skonsolidować. Odbywa się to za pomocą metody przeliczania waluty według kursu czasowego lub według bieżącego kursu.
Metoda czasowa
W metodzie czasowej, znanej również jako metoda historyczna, aktywa i pasywa dzieli się na kategorie pieniężne i niepieniężne. Aktywa o dużej płynności, takie jak gotówka, inwestycje i należności są uważane za aktywa pieniężne. Podobnie zobowiązania wymagalne do spłaty w krótkim okresie, takie jak zobowiązania i wynagrodzenia, są uznawane za zobowiązania pieniężne.
Zgodnie z tą metodą aktywa i pasywa pieniężne są przeliczane według kursu obowiązującego na dzień bilansowy. Z drugiej strony, wartości kursów wymiany aktywów i zobowiązań niepieniężnych są oparte na momencie nabycia lub zaciągnięcia tych aktywów i zobowiązań. Przykładem niepieniężnego składnika aktywów może być zakup środka trwałego, takiego jak sprzęt lub działka.
Metoda aktualnego kursu
Przy zastosowaniu metody kursu bieżącego aktywa i pasywa bilansowe przelicza się po kursie wymiany z dnia bilansowego. Może to stwarzać większe ryzyko przewalutowania, ponieważ obecny kurs walutowy może ulec drastycznej zmianie przed końcem okresu obrachunkowego.