Yuan kontra Renminbi: Jaka jest różnica?

Yuan kontra Renminbi: przegląd

Chińska waluta to obecnie gorący temat z wielu powodów. Nie tylko definiuje stan jednego z największych supermocarstw gospodarczych na świecie, ale jest również centralnym punktem jednej z najbardziej dyskutowanych kwestii dotyczących dzisiejszych Chin – ich postrzeganej merkantylistycznej polityki sztucznego zaniżania wartości ich waluty w stosunku do dolara amerykańskiego w celu zwiększenia eksportu nieuczciwa przewaga cenowa.

Ekonomiści byli zgodni co do tego, że chińska waluta od wielu lat jest niedowartościowana w przedziale od 15% do 40%. Jednakże, Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) stwierdził, w lecie 2015 roku, że chińska waluta nie została zaniżona w stosunku do dolara ze względu na jego niedawne uznanie.

Jednak chińskie pieniądze mają dwie nazwy: juan (CNY) i renminbi ludu (RMB). Rozróżnienie jest subtelne: podczas gdy renminbi jest oficjalną walutą Chin, gdzie działa jako środek wymiany, juan jest jednostką rozliczeniową systemu gospodarczego i finansowego tego kraju.

Pieniądze jako środek wymiany

Pieniądze umożliwiają każdemu, kto je posiada, uczestnictwo jako równorzędny gracz na rynku. Kiedy konsumenci wykorzystują pieniądze na zakup towaru lub usługi, skutecznie składają ofertę w odpowiedzi na cenę wywoławczą. Ta interakcja tworzy porządek i przewidywalność na rynku. Producenci wiedzą, co produkować i ile pobierać, a konsumenci mogą niezawodnie planować swoje budżety w oparciu o przewidywalne i stabilne modele cenowe.

Kiedy pieniądz, reprezentowany przez walutę, nie jest już dłużej opłacalny jako środek wymiany lub jeśli jego jednostek pieniężnych nie można już dokładnie wycenić. Konsumenci tracą zdolność planowania budżetów i nie ma już sposobu na dokładne zmierzenie podaży i popytu. Krótko mówiąc, zmienność rynku spowoduje chaos na rynkach.

Ceny są podnoszone lub podnoszone w odpowiedzi na obawy o niedobór i obawy przed nieznanym. W międzyczasie podaż spada z powodu zachowań związanych z gromadzeniem zapasów, w połączeniu z niemożnością szybkiego uzupełnienia zapasów przez producentów.

Pieniądze jako jednostka rozliczeniowa

Jednostka rozliczeniowa (lub numeraire ) to termin ekonomiczny reprezentujący jednostkę, w której mierzone są ceny. Numeraire jest zwykle stosowany do pojedynczego towaru, który staje się wartością bazową dla całego indeksu lub rynku. Posiadając numeraire, czyli wartość bazową, pozwala nam porównywać ze sobą wartości towarów. W istocie numeraire działa jako ustalony standard wartości na giełdzie.

Przykład numeraire pojawia się, gdy przyjrzymy się  wycenie walut w ramach Porozumienia i Systemu z  Bretton Woods w połowie XX wieku. Dolar amerykański ( USD ) został ustalony na poziomie 35 USD za uncję złota. Wszystkie inne waluty zostały następnie wycenione jako wielokrotność lub ułamek dolara. W tej sytuacji dolar działał  de facto jako  punkt odniesienia, czyli numeraire, ponieważ był powiązany z ceną złota.

Obecnie dolar amerykański pozostaje wskaźnikiem cen większości towarów. Denominowanie cen towarów w dolarach amerykańskich standaryzuje cenę, ponieważ USD jest najczęściej wymienianą i płynną walutą na świecie. Na przykład firmy, które zawierają transakcje związane z ropą naftową, mogą łatwo i terminowo przeliczać płatności lub wpływy, ponieważ cena ropy jest denominowana w USD.

CNY kontra RMB: kluczowe różnice

Kiedy Pekin przygląda się umiędzynarodowieniu swojej waluty, jedno pytanie nadal wprawia wielu w zakłopotanie: czy Chiny mają dwie waluty? Czy używa juana (¥), renminbi (RMB), czy obu?

Renminbi jest oficjalną walutą Chińskiej Republiki Ludowej i oznacza „walutę ludową” w języku mandaryńskim. Jednostką waluty jest juan. Renminbi i juan są często używane zamiennie. Partia komunistyczna założyła Ludowy Bank Chin i wyemitowała pierwszy RMB w grudniu 1948 r., Mniej więcej rok przed pokonaniem rządu Kuomintangu. Chociaż oficjalnym skrótem jest CNY, skrót RMB jest również powszechny. Robiąc zakupy w Chinach, sklepikarz może wyrażać ceny w przeliczeniu nakuai, co przekłada się na „sztuki” i jest podobne do tego, jak Amerykanie używają „dolców” na oznaczenie dolarów.

Jednostką rozliczeniową jest juan. Największy banknot to 100 juanów, a następnie 50 juanów, 20 juanów, 10 juanów, 5 juanów, 2 juany i 1 juan. Jednego juana można dalej podzielić na jiao i fen. Jest 10 jiao w juanie (pomyśl dziesięciocentówki w dolarach) i 100 fenów w juanie (pomyśl pensy w dolarach). Bank centralny wyemitował zarówno monety, jak i banknoty jiao i fen, chociaż banknoty o nominałach fen są rzadkie.

Popularne analogie podane w celu wyjaśnienia różnicy między juanem a renminbi pochodzą z porównania brytyjskiego funta szterlinga z funtem lub banknotów Rezerwy Federalnej i dolara amerykańskiego. Cena jest zawsze wyrażana w dolarach, funtach lub juanach – nie w banknotach Rezerwy Federalnej, funtach szterlingach ani renminbi. Cena dowolnego towaru lub transakcji wynosiłaby 120 USD, 100 GBP lub 150 JPY.

Chińskie kontrowersje walutowe

Latem 2018 roku MFW poinformował, że chiński juan był zgodny z fundamentalnymi wartościami, tylko po to, by był świadkiem, jak juan osiągnął najniższy poziom od 13 miesięcy w odpowiedzi na eskalację wojny taryfowej ze Stanami Zjednoczonymi. Spadek ten skłonił Sekretarza Skarbu USA, Stevena Mnuchina, do skomentowania, że ​​Ministerstwo Skarbu „zamierza bardzo dokładnie sprawdzić, czy nie manipulowało walutą”.

Przez lata chiński juan renminbi ( CNY ) nigdy nie był uważany za walutę międzynarodową ze względu na surowekontrole chińskiego rządu. Jednak to zaczęło się zmieniać. Według raportu Standard Chartered Bank z 2015 r. Wykorzystanie RMB w handlu międzynarodowym wzrosło 21-krotnie od 2010 r. I oczekiwano, że prawie połowa chińskiego handlu towarami będzie fakturowana w RMB do 2020 r.

W październiku 2016 r. Renminbi został dodany do listy pięciu najczęściej używanych walut, oprócz dolara amerykańskiego, euro, jena i funta brytyjskiego, co czyni go częścią specjalnego koszyka praw ciągnienia MFW – międzynarodowej rezerwy. aktywa stworzone przez MFW jako uzupełnienie oficjalnych rezerw krajów członkowskich.

Jednak dane przekazane przez Swift, globalny system międzybankowy, ujawniły, że tylko 1,6% płatności krajowych i transgranicznych w grudniu 2017 r. Było denominowanych w renminbi. Michael Moon z Swift stwierdził: „Renminbi miał trudny rok w 2017 roku i walczył o wykorzystanie swojego potencjału wzrostu”. Alain Raes ze Swifta zgodził się z tym stwierdzeniem, stwierdzając, że wykorzystanie waluty pozostało niskie, a „tempo przyjęcia pozostaje niższe niż oczekiwano”.

Podsumowanie

Wzrost chińskiej waluty to często kolejka górska. Chiny zintensyfikowały próby poparcia swojej waluty, w tym promując bezpłatne używanie renminbi. Niezależnie od tego, czy znasz go jako juana, czy renminbi, ważne jest, aby waluta z Chin nadal była częścią wymiany walutowej na arenie światowej.