Które czynniki ekonomiczne mają największy wpływ na popyt na dobra konsumpcyjne?

Sektor dóbr konsumpcyjnych obejmuje szeroką gamę produktów detalicznych kupowanych przez konsumentów, od artykułów podstawowych, takich jak żywność i odzież, po produkty luksusowe, takie jak biżuteria i elektronika. Chociaż ogólny popyt na żywność prawdopodobnie nie będzie podlegał gwałtownym wahaniom – chociaż konkretna żywność kupowana przez konsumentów może się znacznie różnić w różnych warunkach ekonomicznych – poziom wydatków konsumenckich na bardziej opcjonalne zakupy, takie jak samochody i elektronika, różni się znacznie w zależności od wielu czynników ekonomicznych. czynniki. Czynniki ekonomiczne, które najbardziej wpływają na popyt na dobra konsumpcyjne to zatrudnienie, płace, ceny / inflacja, stopy procentowe i zaufanie konsumentów.

Jak zatrudnienie i płace wpływają na popyt na dobra konsumpcyjne

Jednym z głównych czynników wpływających na popyt na dobra konsumpcyjne jest poziom zatrudnienia. Im więcej osób uzyskuje stały dochód i spodziewają się go nadal otrzymywać, tym więcej osób będzie dokonywać zakupów w ramach uznaniowych wydatków. Dlatego miesięczny raport dotyczący stopy bezrobocia jest jednym z ekonomicznych wskaźników wyprzedzających, który daje wskazówki dotyczące popytu na dobra konsumpcyjne.

Poziom płac wpływa również na wydatki konsumentów. Jeśli płace stale rosną, konsumenci mają generalnie większy dochód do wydania. Jeśli płace pozostają w stagnacji lub spadają, popyt na opcjonalne dobra konsumpcyjne prawdopodobnie spadnie. Mediana dochodu jest jednym z najlepszych wskaźników kondycji wynagrodzeń pracowników amerykańskich.

Ceny i stopy procentowe

Ceny, na które wpływa stopa inflacji, w naturalny sposób znacząco wpływają na wydatki konsumpcyjne na towary. Jest to jeden z powodów, dla których indeks cen producenta (PPI) i wskaźnik cen konsumpcyjnych (CPI) są uważane za wiodące wskaźniki ekonomiczne. Wyższe stopy inflacji osłabiają siłę nabywczą, zmniejszając prawdopodobieństwo, że konsumenci mają nadwyżki dochodów do wydania po pokryciu podstawowych wydatków, takich jak żywność i mieszkanie. Wyższe ceny towarów konsumpcyjnych również zniechęcają do wydawania pieniędzy.

Stopy procentowe mogą również znacząco wpłynąć na poziom wydatków na dobra konsumpcyjne. Konsumenci często kupują wiele dóbr konsumpcyjnych z wyższej półki, takich jak samochody czy biżuteria, na kredyt. Wyższe stopy procentowe powodują, że takie zakupy są znacznie droższe, a tym samym zniechęcają do tych wydatków. Wyższe stopy procentowe zwykle oznaczają również mniejszy kredyt, co utrudnia konsumentom uzyskanie niezbędnego finansowania na duże zakupy, takie jak nowe samochody. Konsumenci często odkładają zakup dóbr luksusowych do czasu uzyskania korzystniejszych warunków kredytu.

Zaufanie konsumentów

Zaufanie konsumentów to kolejny ważny czynnik wpływający na popyt na dobra konsumpcyjne. Bez względu na swoją obecną sytuację finansową konsumenci chętniej kupują większe ilości dóbr konsumpcyjnych, gdy czują się pewni zarówno ogólnego stanu gospodarki, jak i swojej osobistej przyszłości finansowej. Wysoki poziom zaufania konsumentów może szczególnie wpłynąć na skłonność konsumentów do dokonywania poważnych zakupów i korzystania z kredytu w celu dokonywania zakupów.

Ogólnie popyt na dobra konsumpcyjne rośnie, gdy rozwija się gospodarka, która je wytwarza. Gospodarce wykazującej dobry ogólny wzrost i dalsze perspektywy stabilnego wzrostu zwykle towarzyszy odpowiedni wzrost popytu na towary i usługi.

Efekt niewidzialnej ręki

Konsumenci uczestniczą, pomagają kierować i ostatecznie są jednymi z dobroczyńców niewidzialnej ręki rynku. Poprzez rywalizację o ograniczone zasoby konsumenci pośrednio informują producentów o tym, jakie towary i usługi mają dostarczyć oraz w jakiej ilości powinny być dostarczane. W wyniku zbiorowych żądań, preferencji i wydatków konsumenci zwykle otrzymują z czasem tańsze, lepsze i więcej towarów i usług, przy czym wszystko inne jest równe.

Czym jest niewidzialna ręka rynku?

W ekonomii termin „niewidzialna ręka” jest używany do opisania mechanizmów, które prowadzą do spontanicznych korzyści społecznych wgospodarce wolnorynkowej. Procesy te są „spontaniczne” w tym sensie, że zachodzą bez nakazu władzy centralnej, takiej jak rząd. Termin został zaczerpnięty zesłynnej książkiAdama SmithaAn Enquiry into the Nature and Causes of the Wealth of Nations.

Profesor Karen Vaughn z George Mason University tak opisała wpływ niewidzialnej ręki: „Niewidzialna ręka była metaforą Smitha opisującą korzystny dla obu stron aspekt handlu w gospodarce wymiany, który pojawił się jako nieplanowane konsekwencje realizacji indywidualnych planów”.

Milton Friedman, amerykański ekonomista i profesor na Uniwersytecie w Chicago w drugiej połowie XX wieku przedstawił chyba najbardziej znany opis roli niewidzialnej ręki. Friedman zauważył, że była to „współpraca bez przymusu”, a poszczególni ludzie, kierując się własnym interesem, są kierowani do promowania ogólnego dobrobytu ogółu społeczeństwa, co nie było częścią ich intencji.2

Duża część spontanicznego porządku – i wiele korzyści – na rynku wynika z tego, że różni producenci i konsumenci chcą angażować się w obustronnie korzystne transakcje. Ponieważ wszystkie dobrowolne wymiany gospodarcze wymagają od każdej ze stron wiary w to, że przynosi ona jakieś korzyści, nawet psychologiczne, a ponieważ każdy konsument i producent ma konkurentów, z którymi musi walczyć, ogólny standard życia podnosi się poprzez dążenie do odrębnych interesów.

Konsumenci i niewidzialna ręka

Istnieją dwa podstawowe mechanizmy, za pomocą których konsumenci wpływają na niewidzialną rękę i są przez nią dotknięci. Pierwszy mechanizm jest uruchamiany w drodze przetargu konkurencyjnego na różne towary i usługi. Poprzez decyzje o tym, co kupować, a czego nie, i po jakich cenach te wymiany są akceptowalne, konsumenci wyrażają wartość dla producentów. Następnie producenci konkurują między sobą, organizując zasoby i kapitał w taki sposób, aby dostarczać te towary i usługi konsumentom z zyskiem. Ograniczone zasoby w gospodarce są stale reorganizowane i przenoszone w celu maksymalizacji wydajności.

Drugi ważny efekt pochodzi z podejmowania ryzyka, odkrywania i innowacji, które pojawiają się, gdy konkurenci konsekwentnie szukają sposobów maksymalizacji swojego kapitału produkcyjnego. Wzrost produktywności jest naturalnie deflacyjny, co oznacza, że ​​konsumenci mogą kupować stosunkowo więcej towarów za stosunkowo mniej jednostek monetarnych. Skutkuje to podniesieniem standardu życia, zapewniającym konsumentom większe bogactwo, nawet jeśli ich dochody pozostają takie same.