Jaki był pierwszy fundusz inwestycyjny?
Chociaż nie jest to pewne, wielu śledzi powstanie pierwszego funduszu powierniczego od holenderskiego kupca Adriaana Van Ketwicha. W 1774 r. Van Ketwich wprowadził fundusz pod nazwą Eendragt Maakt Magt („Jedność tworzy siłę”).
Nowy fundusz zamknięty umożliwił potencjalnym inwestorom zakup udziałów w funduszu do czasu sprzedaży wszystkich 2000 dostępnych jednostek. Gdy fundusz był pełny, jedynym sposobem uzyskania dostępu do zasobów funduszu był zakup jednostek od dotychczasowego udziałowca. Fundusz Van Ketwich zawierał również roczne zestawienie księgowe, które akcjonariusze mogli w każdej chwili zażądać.
Ten model funduszu powierniczego zaczął zyskiwać popularność w Europie pod koniec XVIII wieku i przez XIX wiek, aż w końcu dotarł do wybrzeży Ameryki w latach dziewięćdziesiątych XIX wieku. Pierwszy amerykański fundusz inwestycyjny zamknięty powstał w 1893 roku wraz z utworzeniem Boston Personal Property Trust. Wkrótce potem Alexander Fund wprowadził innowacje, umożliwiając inwestorom wypłacanie pieniędzy, kiedy tylko chcieli.
America’s First Mutual Funds
Nowoczesny fundusz inwestycyjny, który znamy dzisiaj, pojawił się po raz pierwszy w Bostonie w 1924 r. Wraz z wprowadzeniem Massachusetts Investors 'Trust, który był pierwszym funduszem inwestycyjnym zkapitalizacją otwartą, umożliwiającą funduszowi ciągłą emisję i wykup akcji. Już po roku istnienia funduszu popularność była oczywista. Udziały funduszu wzrosły z 50 000 USD do ponad 390 000 USD. Fundusz był również pierwszym tego rodzaju, który wszedł na giełdę w 1928 r. W 1929 r. Wprowadzono Wellington Fund (obecnie część rodziny funduszy Vanguard), który był pierwszy fundusz inwestycyjny obejmujący akcje i obligacje, w przeciwieństwie do bezpośrednich inwestycji bankowych w biznesie i handlu (patrz także: Krótka historia funduszu powierniczego ).
Krach na giełdzie w 1929 roku wyglądał jak koniec funduszy inwestycyjnych, ale z tej porażki wyszło utworzenie Komisji Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) oraz ustawy o giełdzie papierów wartościowych. Te dwa wydarzenia pomogły chronić inwestorów.
Być może najważniejszą regulacją była jednak ustawa o spółkach inwestycyjnych z 1940 r., Która pomogła ustanowić nowoczesne branże funduszy inwestycyjnych, funduszy hedgingowych i funduszy giełdowych (ETF).
Ustawa o spółkach inwestycyjnych z 1940 r. Została utworzona ustawą Kongresu, aby wymagać rejestracji firm inwestycyjnych i regulować ofertę produktów emitowanych przez firmy inwestycyjne na rynku publicznym. Ten akt prawny jasno określa obowiązki i wymagania spółek inwestycyjnych, a także wymogi dotyczące ofert produktów inwestycyjnych w obrocie publicznym, w tym otwartych funduszy inwestycyjnych, zamkniętych funduszy inwestycyjnych i funduszy inwestycyjnych. Jego głównym celem są detaliczne produkty inwestycyjne notowane na giełdzie. (Więcej: Ustawa o spółkach inwestycyjnych z 1940 r. )
Następnym ważnym wydarzeniem był pierwszy fundusz indeksowy. To był fundusz Wells Fargo utworzona w 1971 roku W 1976 roku, pierwsze akcje indeksy funduszach zostały zaoferowane inwestorom detalicznym. Po IRA przyszedł, akceptacja publiczne fundusze eksplodował. Umieszczanie funduszy inwestycyjnych na koncie emerytalnym jest obecnie uważane za standardową praktykę. Wreszciew 1993 roku pojawiły się fundusze giełdowe. Są one jak fundusze wspólnego inwestowania, ale można nimi handlować przez cały dzień, jak akcjami.
Podsumowanie
Pierwszy fundusz inwestycyjny w 1774 roku był nie tylko nowym pomysłem na łączenie pieniędzy inwestorów w celu zakupu akcji; był to początek procesu, który miał wprowadzić przeciętnego człowieka na giełdę.