Hurdle Rate (MARR) a wewnętrzna stopa zwrotu (IRR): jaka jest różnica?
Stopa przeszkody a wewnętrzna stopa zwrotu (IRR): jaka jest różnica?
Gdy firma zdecyduje, czy projekt jest wart kosztów, które zostaną poniesione przy jego realizacji, może to ocenić, porównując wewnętrzną stopę zwrotu (IRR) projektu z wymaganą stopą zwrotu lub minimalną akceptowalną stopą zwrotu (MARR). ).
W ramach tego podejścia, jeśli wewnętrzna stopa zwrotu jest równa lub wyższa od wymaganej stopy zwrotu, projekt prawdopodobnie zostanie zatwierdzony. Jeśli tak nie jest, projekt jest odrzucany.
Wskaźnik przeszkody
Stopa progowa, zwana także minimalną akceptowalną stopą zwrotu, to najniższa stopa zwrotu, jaką projekt musi uzyskać, aby zrekompensować koszty inwestycji.
Projekty są również oceniane poprzez dyskontowanie przyszłych przepływów pieniężnych do teraźniejszości za pomocą wymaganej stopy zwrotu w celu obliczenia bieżącej wartości netto (NPV), która stanowi różnicę między bieżącą wartością wpływów pieniężnych a bieżącą wartością wypływów pieniężnych.
Kluczowe wnioski
- Minimalna stopa zwrotu to minimalna stopa zwrotu z inwestycji, która zrównoważy jej koszty.
- Wewnętrzna stopa zwrotu to kwota powyżej progu rentowności, którą inwestycja może zarobić.
- Pozytywnej decyzji w sprawie projektu można oczekiwać tylko wtedy, gdy wewnętrzna stopa zwrotu jest równa lub wyższa od wymaganej stopy zwrotu.
Ogólnie rzecz biorąc, stopa progowa jest równa kosztom kapitału przedsiębiorstwa, co stanowi połączenie kosztu kapitału własnego i kosztu długu. Menedżerowie zazwyczaj podnoszą stawkę progową dla bardziej ryzykownych projektów lub gdy firma porównuje wiele możliwości inwestycyjnych.
Wewnętrzna stopa zwrotu (IRR)
Wewnętrzna stopa zwrotu to spodziewana roczna kwota, wyrażona w procentach, jaką inwestycja może przynieść firmie powyżej progowej stopy zwrotu.
Słowo „wewnętrzny” oznacza, że liczba nie uwzględnia potencjalnych zagrożeń zewnętrznych i czynników, takich jak inflacja.
IRR jest również używany przez profesjonalistów finansowych do obliczania oczekiwanych zwrotów z akcji lub innych inwestycji, takich jak rentowność obligacji do terminu zapadalności.
Stopa zwrotu wyklucza potencjalne czynniki zewnętrzne i dlatego jest stopą „wewnętrzną”.
Chociaż ocena projektów poprzez porównanie IRR z wymaganą stopą zwrotu lub MARR jest stosunkowo prosta, podejście to ma pewne ograniczenia jako strategia inwestycyjna. Na przykład patrzy tylko na stopę zwrotu, a nie na wielkość zwrotu. Inwestycja o wartości 2 USD zwracająca 20 USD ma znacznie wyższą stopę zwrotu niż inwestycja o wartości 2 mln USD, która zwraca 4 mln USD.
IRR można stosować tylko w przypadku projektów i inwestycji, które mają początkowy wypływ gotówki, po którym następuje jeden lub więcej wpływów. Ponadto metoda ta nie uwzględnia możliwości, że różne projekty mogą mieć różne czasy trwania.