Jakich umiejętności matematycznych potrzebuję, aby studiować mikroekonomię?
Mikroekonomia może, ale nie musi, być intensywna matematycznie. Podstawowe założenia mikroekonomiczne dotyczące rzadkości, wyboru człowieka, racjonalności, porządkowych preferencji lub wymiany nie wymagają żadnych zaawansowanych umiejętności matematycznych. Z drugiej strony wiele kursów akademickich z zakresu mikroekonomii wykorzystuje matematykę do ilościowego informowania o zachowaniach społecznych. Powszechne techniki matematyczne stosowane na kursach mikroekonomii obejmują geometrię, porządek działań, równania równoważące i stosowanie pochodnych w statystyce porównawczej.
Logiczna dedukcja w ekonomii
Ekonomia, podobnie jak wiele aspektów geometrii, nie jest łatwa do zweryfikowania lub sfalsyfikowania przy użyciu empirycznej analizy ilościowej. Raczej wypływa z logicznych dowodów. Na przykład ekonomia zakłada, że ludzie są celowymi aktorami (co oznacza, że działania nie są przypadkowe lub przypadkowe) i że muszą wchodzić w interakcje z ograniczonymi zasobami, aby osiągnąć świadome cele.
Zasady te są niezmienne i niemożliwe do przetestowania, podobnie jak wywodzące się z nich wnioski. Podobnie jak twierdzenie Pitagorasa, każdy krok dowodu jest z konieczności prawdziwy, o ile poprzednie kroki nie zawierały żadnego błędu logicznego.
Matematyka w mikroekonomii
Ludzkie działanie nie podlega stałym wzorom matematycznym. Mikroekonomia może odpowiednio wykorzystywać matematykę do podkreślania istniejących zjawisk lub rysować wykresy, aby wizualnie pokazywać implikacje ludzkiego działania.
Studenci mikroekonomii powinni zapoznać się z technikami optymalizacji z wykorzystaniem pochodnych. Powinni zrozumieć, w jaki sposób nachylenie i ułamkowe wykładniki oddziałują w ramach równań liniowych i wykładniczych. Na przykład uczniowie powinni być w stanie wyliczyć wartość nachylenia prostej za pomocą równania liniowego „y = a + bx” i rozwiązać b.
Krzywe podaży i popytu przecinają się, aby pokazać równowagę. Ekonomiści używają zmiennych endogenicznych, aby podsumować siły, które wpływają na podaż i popyt. Na określonych rynkach zmienne te można wyodrębnić, aby pokazać, w jaki sposób podaż lub popyt mają bezpośredni związek z ceną lub ilością. Równania te stają się coraz bardziej dynamiczne i skomplikowane w zaawansowanej mikroekonomii.
Powszechnym błędem jest interpretowanie matematycznej przyczynowości z rzeczywistą przyczynowością ekonomiczną. Cena nie powoduje podaży ani popytu bardziej niż jej nachylenie nie powoduje zysków. Raczej ludzkie działanie kieruje wszystkimi tymi zmiennymi jednocześnie w sposób, którego matematyka nie jest w stanie całkowicie uchwycić.