Swapy ryzyka kredytowego: co się dzieje w przypadku zdarzenia kredytowego?
Chociaż swapy ryzyka kredytowego (CDS) są w zasadzie polisami ubezpieczeniowymi na wypadek niewypłacalności emitenta obligacji, wielu inwestorów wykorzystywało te papiery wartościowe, aby przyjrzeć się konkretnemu zdarzeniu kredytowemu. Poważne bankructwa jesienią 2008 r. Zaskoczyły niektórych inwestorów tych kontraktów; w końcu od czasu Delphi w listopadzie 2005 r. nie doszło do poważnego zdarzenia CDS.
Wydarzenia z jesieni 2008 roku były testem systemów rozliczania swapów ryzyka kredytowego. W tym artykule zbadamy, co dzieje się z posiadaczami CDS, gdy firma doświadcza zdarzenia kredytowego, na przykładzie niepowodzenia Lehman Brothers (LEHMQ).
Swapy ryzyka kredytowego dla jednej nazwy
Aby zrozumieć proces niewykonania zobowiązania w ramach aukcji zdarzeń kredytowych, warto mieć ogólną wiedzę na temat swapów ryzyka kredytowego (CDS). Jednoznaczny CDS to instrument pochodny, w którym instrument bazowy jest zobowiązaniem referencyjnym lub obligacją określonego emitenta lub podmiotu referencyjnego.
Swapy ryzyka kredytowego mają dwie strony transakcji: kupującego ochronę i sprzedawcę ochrony. Kupujący ochronę ubezpiecza na wypadek utraty kapitału w przypadku niewywiązania się ze zobowiązań przez emitenta obligacji. W związku z tym swapy ryzyka kredytowego mają taką strukturę, że jeśli podmiot referencyjny doświadczy zdarzenia kredytowego, nabywca ochrony otrzymuje zapłatę od sprzedawcy ochrony. (Aby uzyskać więcej informacji, zobacz: swapy ryzyka kredytowego. )
CDS Time to Maturity or Tenor
Tenor -The ilości czasu pozostałego na dłużnego papieru wartościowego w dojrzałości, jest ważne w swapu ryzyka kredytowego, ponieważ współrzędne to termin pozostały umowy z terminem zapadalności instrumentu bazowego. Prawidłowo skonstruowany swap ryzyka kredytowego musi odpowiadać terminowi zapadalności kontraktu i aktywów. Jeśli występuje niedopasowanie między okresem zapadalności a terminem zapadalności składnika aktywów, integracja jest mało prawdopodobna. Ponadto koordynacja przepływów pieniężnych (i późniejsza kalkulacja zysku) jest możliwa tylko wtedy, gdy okres zapadalności aktywów jest powiązany.
Na rynku międzybranżowym standardowy okres zapadalności swapów ryzyka kredytowego wynosi pięć lat. Nazywa się to również planowanym terminem, ponieważ zdarzenie kredytowe powoduje płatność przez chronionego sprzedawcę, co oznacza, że swap zostanie zakończony. Po wygaśnięciu okresu zapadalności dokonaj płatności za domyślną swap.
Wyzwalacze zdarzeń kredytowych
W świecie CDS zdarzenie kredytowe jest wyzwalaczem, który powoduje, że nabywca ochrony wypowiada i reguluje umowę. Zdarzenia kredytowe są uzgadniane w momencie zawarcia transakcji i stanowią część kontraktu. Większość jednomisowych CDS-ów jest przedmiotem obrotu z następującymi zdarzeniami kredytowymi jako czynnikami wyzwalającymi: upadłość podmiotu referencyjnego, brak płatności, przyspieszenie zobowiązania, zaprzeczenie i moratorium.
Rozliczenie fizyczne a rozliczenie gotówkowe
W przypadku zdarzenia kredytowego rozliczenie kontraktu CDS może nastąpić fizycznie lub gotówkowo. W przeszłości zdarzenia kredytowe były rozliczane fizycznie. Oznacza to, że nabywcy ochrony faktycznie dostarczyli sprzedającemu gwarancję ochrony o wartości par. Działało to dobrze, jeśli posiadacz kontraktu CDS faktycznie posiadał obligację bazową.
Wraz ze wzrostem popularności CDS-ów były one wykorzystywane mniej jako narzędzie zabezpieczające, a bardziej jako sposób na obstawianie określonych kredytów. W rzeczywistości liczba wypisanych umów CDS przewyższa liczbę obligacji gotówkowych, na których są one oparte. Byłby koszmarem operacyjnym, gdyby wszyscy nabywcy CDS ochrony zdecydowali się fizycznie uregulować obligacje. Należało rozważyć skuteczniejszy sposób rozliczania kontraktów CDS.
W tym celu wprowadzono rozrachunek gotówkowy, aby skuteczniej rozliczać kontrakty CDS na jedno nazwisko w przypadku wystąpienia zdarzeń kredytowych. Rozrachunek gotówkowy lepiej odzwierciedla zamiary większości uczestników rynku CDS z jedną nazwą, ponieważ instrument przeszedł z narzędzia zabezpieczającego do narzędzia spekulacyjnego, czyli narzędzia zorientowanego na kredyt.
Proces rozliczenia CDS ewoluuje
W miarę ewolucji CDS-ów do narzędzi handlu kredytami, musiał również ewoluować domyślny proces rozliczenia. Wolumen zapisanych kontraktów CDS jest znacznie większy niż liczba fizycznych obligacji. W tym środowisku rozliczenie gotówkowe jest lepsze od rozliczenia fizycznego.
W celu uczynienia rozliczeń gotówkowych jeszcze bardziej przejrzystymi opracowano aukcję zdarzeń kredytowych. Aukcje zdarzeń kredytowych ustalają cenę dla wszystkich uczestników rynku, którzy zdecydują się na rozliczenie gotówkowe.
Aukcja zdarzeń kredytowych w ramach globalnego protokołu Międzynarodowego Stowarzyszenia Swapów i Derywatów (ISDA) została zainicjowana w 2005 r. Kiedy kupujący i sprzedający zabezpieczenia zobowiązują się do przestrzegania protokołu określonego podmiotu upadłego, formalnie wyrażają zgodę na rozliczenie swoich kredytowych kontraktów pochodnych za pośrednictwem proces aukcji. Aby wziąć udział w programie, muszą przesłać list polecający do ISDA pocztą elektroniczną. Dzieje się tak w przypadku każdego zdarzenia kredytowego.
Aukcje ryzyka kredytowego
Kupujący i sprzedający zabezpieczenia biorący udział w aukcji zdarzenia kredytowego mają do wyboru rozliczenie gotówkowe lub faktyczne rozliczenie fizyczne. Fizyczne rozliczenie w procesie aukcji oznacza, że rozliczasz się z kupna lub sprzedaży netto pozycji, a nie każdego kontraktu. Jest to lepsza metoda niż poprzednia metoda, ponieważ zmniejsza ilość obrotu obligacjami potrzebną do rozliczenia wszystkich kontraktów.
Licytacja składa się z dwóch kolejnych etapów. Pierwszy etap obejmuje wnioski o fizyczne rozliczenie i proces rynkowy dealera, w którym ustalany jest http://www.creditex.com/ ).
Oprócz ustawiania IMM, rynek dealerski służy do określania wielkości i kierunku otwartych pozycji (kupno lub sprzedaż netto). IMM jest udostępniany do wglądu i używany w drugim etapie aukcji.
Po opublikowaniu IMM, wraz z wielkością i kierunkiem otwartych pozycji, uczestnicy mogą zdecydować, czy chcą składać zlecenia limitowane na aukcję. Złożone zlecenia limit są następnie dopasowywane do otwartych zleceń odsetkowych. To jest drugi etap procesu.
Aukcja Lehman Brothers
Porażka Lehman Brothers we wrześniu 2008 r. Była prawdziwym sprawdzianem procedur i systemów opracowanych w celu rozliczania kredytowych instrumentów pochodnych. Aukcja, która odbyła się 10 października 2008 r., Wyznaczyła cenę 8,625 centów za dolara za dług Lehman Brothers. Oszacowano, że podczas rozliczenia gotówkowego aukcji CDS właściciela zmieniło od 6 do 8 miliardów dolarów. Odzyskanie dla Fannie Mae i Freddie Mac (FRE) wyniosło odpowiednio 91,51 i 94,00. (Aby dowiedzieć się więcej, przeczytaj: Jak uratowano Fannie Mae i Freddie Mac ).
Zwroty były znacznie wyższe w przypadku firm finansujących kredyty hipoteczne, które zostały objęte ochroną konserwatorską, ponieważ rząd Stanów Zjednoczonych wspierał zadłużenie tych firm.
Co oznacza cena 8,625 centów? Oznacza to, że sprzedający ochronę na Lehman CDS musieliby zapłacić kupującym ochronę na poziomie 91,375 centów za dolara, aby rozliczać i rozwiązywać kontrakty w procesie aukcji protokołu Lehmana.
Innymi słowy, gdybyś posiadał obligacje Lehman Brothers i kupił ochronę poprzez kontrakt CDS, otrzymałbyś 91,375 centów za dolara. To zrekompensowałoby Twoje straty z tytułu posiadanych obligacji gotówkowych. Spodziewałbyś się, że po osiągnięciu dojrzałości otrzymasz wartość nominalną, czyli 100, ale wartość odzyskaną do odzyskania uzyskasz dopiero po zakończeniu procesu upadłości. Zamiast tego, ponieważ kupiłeś ochronę z umową CDS, otrzymałeś 91,375. (Aby dowiedzieć się więcej, przeczytaj: Studium przypadku: Upadek Lehman Brothers.)
CDS „Big Bang”
Nadal wprowadzane są dalsze ulepszenia i standaryzacja umów CDS. Różne wprowadzane zmiany razem nazwano „Wielkim Wybuchem”.
W 2009 r. Rozpoczęto handel nowymi kontraktami CDS ze stałym kuponem w wysokości 100 lub 500 punktów bazowych, przy czym płatność z góry różniła się w zależności od postrzeganego ryzyka kredytowego emitenta obligacji bazowych.
Kolejnym ulepszeniem jest uczynienie procesu aukcyjnego standardową częścią nowego kontraktu CDS. Wcześniej proces aukcyjny był dobrowolny, a inwestorzy musieli zapisywać się do każdego protokołu z osobna, co zwiększało koszty administracyjne. Inwestorzy muszą teraz zrezygnować z protokołu, jeśli chcą rozliczać swoje kontrakty poza procesem aukcyjnym (korzystając z wcześniej zatwierdzonej listy zobowiązań do dostarczenia).
Podsumowanie
Wszystkie zmiany w kontraktach CDS powinny sprawić, że jednostronne swapy ryzyka kredytowego staną się bardziej popularne i łatwiejsze w handlu. Jest to odzwierciedlenie ewolucji i dojrzałości każdego produktu finansowego. (Aby dowiedzieć się więcej, zobacz: Swapy ryzyka kredytowego: wprowadzenie ).