Co spowodowało kryzys zadłużenia w Europie / strefie euro?

Podczas europejskiego kryzysu zadłużenia kilka krajów strefy euro stanęło w obliczu wysokich deficytów strukturalnych, spowolnienia gospodarczego i kosztownych ratunków, które doprowadziły do Unia Europejska (UE), Europejski Bank Centralny i Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW) rozpoczęły serię pakietów ratunkowych w zamian za reformy, które ostatecznie doprowadziły do ​​obniżenia stóp procentowych.

Wielka recesja

Problem powstał, ponieważ wiele krajów peryferyjnych miało bańki aktywów w okresie prowadzącym do Wielkiej Recesji, a kapitał przepływał z silniejszych gospodarek do słabszych. Ten wzrost gospodarczy skłonił decydentów do zwiększenia wydatków publicznych. Kiedy te bańki aktywów pękły, spowodowało to ogromne straty banków, które przyspieszyły ratowanie. Dotacje zaostrzyły deficyty, które już i tak były duże ze względu na zmniejszone dochody podatkowe i wysoki poziom wydatków.

Suwerenne niewypłacalność

Pojawiły się obawy dotyczące niewypłacalności państwa, ponieważ rosnące stopy procentowe doprowadziły do ​​jeszcze większych deficytów; wzrosły wydatki na stopy procentowe, a inwestorzy stracili wiarę w zdolność tych krajów do obsługi i spłaty długu. W tym czasie w UE toczyła się wielka bitwa polityczna. Niektórzy argumentowali, że kraje muszą zostać uratowane, podczas gdy inni twierdzili, że pomoc może nadejść tylko wtedy, gdy kraje te rozpoczną poważną reformę fiskalną.

Stało się to pierwszym poważnym sprawdzianem dla UE i nie było pewności, czy uda się jej przetrwać. Debata dotyczyła bardziej polityki niż ekonomii. Ostatecznie obie strony poszły na kompromis. W zamian za pomoc finansową wprowadzono znaczące reformy.