Czym jest selekcja negatywna w branży ubezpieczeniowej?

Jednym z powodów, dla których większość rządów stanowych w Stanach Zjednoczonych nakazuje wszystkim kierowcom kupowanie ubezpieczenia komunikacyjnego, jest unikanie problemu „ niekorzystnej selekcji ”, czyli procesu, w którym najbardziej ryzykowni klienci ubezpieczeniowi wymuszają najmniej ryzykowne. Jeśli ceny nie mogą się dostosować w oparciu o indywidualne ryzyko, najdrożsi klienci ubezpieczeniowi podnoszą średnie składki i sprawiają, że zakup jest nieopłacalny dla najmniej ryzykownych. Niekorzystna selekcja jest również powodem, dla którego dorośli Amerykanie przez rok podatkowy 2018 byli zobowiązani do zakupu ubezpieczenia zdrowotnego za pośrednictwem Obamacare. Istnieją ekonomiczne argumenty przemawiające za tymi przymusowymi zakupami, ale przykłady z życia wzięte pokazują, że teoria i praktyka często się różnią.

Jak prywatne firmy ubezpieczeniowe chronią się przed niekorzystnym wyborem

Selekcja negatywna to problem wiedzy, prawdopodobieństwa i ryzyka. W większości sytuacji można to dość łatwo przezwyciężyć dzięki mechanizmom różnicowania cen. Załóżmy, że dwie różne osoby składają wniosek o ubezpieczenie samochodu za pośrednictwem Allstate Corporation (NYSE: ALL ). Pierwszy skarżący to 22-letni mężczyzna, dojeżdżający codziennie do pracy i wracający z pracy, w przeszłości przekraczał prędkość i odnotował wcześniejsze wypadki. Druga skarżąca to 40-letnia matka, która często korzysta z transportu publicznego do pracy i od ponad dziesięciu lat nie miała biletu ani wypadku.

Z punktu widzenia ubezpieczyciela pierwszy wnioskodawca jest znacznie bardziej ryzykowny i dużo bardziej prawdopodobne, że będzie go kosztował. Drugi wnioskodawca wiąże się z umiarkowanym ryzykiem. Aby określić, które jest bardziej ryzykowne, Allstate zadaje szczegółowe pytania podczas procesu składania wniosku, a także konsultuje swoje tabele aktuarialne; okazuje się, że najdroższe do ubezpieczenia są dwudziestokilkuletni mężczyźni. W ten sposób Allstate może zrekompensować dodatkowe ryzyko, nakładając wyższą składkę na pierwszego wnioskodawcę.

Niekorzystny wybór i inne rozwiązania

Poszczególne osoby różnią się potrzebą ochrony przed ryzykiem oraz wiedzą na temat ryzyka i tolerancji ryzyka. Firmy ubezpieczeniowe mogą mieć jeszcze mniej wiedzy na temat indywidualnych okoliczności. Jeśli towarzystwa ubezpieczeniowe nie potrafią rozróżnić klientów wysokiego i niskiego ryzyka, co oznacza, że ​​nie są w stanie przeprowadzić skutecznych procesów aktuarialnych, wówczas średnia składka pobierana od konsumenta może być tak wysoka, że ​​klienci niskiego ryzyka wypadają z rynku.

Jeśli ekonomiczny model różnicowania cen jest niedozwolony lub niepraktyczny, innym rozwiązaniem niekorzystnej selekcji jest zapobieganie wycofywaniu się z rynku klientów niskiego ryzyka. Oznacza to zmuszenie wszystkich osób do zakupu ubezpieczenia, zapobiegając tym samym upadkom firm ubezpieczeniowych pod wpływem kosztów wypłat wysokiego ryzyka. W efekcie niskie ryzyko musi dotować wysokie ryzyko.

Przykład: niekorzystna selekcja i ustawa o przystępnej cenie

Kontrowersyjna ustawa Affordable Care Act z 2010 roku, powszechnie znana jako ACA lub Obamacare, nakładała na dorosłych w Stanach Zjednoczonych obowiązek wykupienia ubezpieczenia zdrowotnego. Nazywa się to „mandatem indywidualnym”. Został specjalnie zaprojektowany, aby powstrzymać negatywną selekcję przed przejęciem rynku ubezpieczeń zdrowotnych po wejściu w życie ACA.1

Dwa aspekty ACA utrudniają pracę aktuarialną, stawiając ubezpieczycieli i klientów niskiego ryzyka w niekorzystnej sytuacji ekonomicznej. Po pierwsze, firmy ubezpieczeniowe muszą zapewnić taki sam poziom minimalnej ochrony, zwany „podstawowymi świadczeniami zdrowotnymi ”, wszystkim ubiegającym się o ubezpieczenie. Po drugie, składki ubezpieczeniowe wykorzystują systemy oceny społeczności, które uniemożliwiają badanie przesiewowe w oparciu o wiele indywidualnych uwarunkowań zdrowotnych, takich jak przeszłość medyczna lub płeć. Zamiast tego składki są głównie ustalane na podstawie geografii i wieku.

ACA rozwiązała te problemy, zmuszając wszystkie firmy zatrudniające ponad 50 pracowników do wykupienia ubezpieczenia i narzucając indywidualny mandat. Ponieważ jest bardzo możliwe, ale nie jest już legalne, kontrola osób fizycznych na podstawie ryzyka, firmy ubezpieczeniowe otrzymują dotacje dla konsumentów wysokiego ryzyka. Negatywny problem selekcji jest tworzony przez wymagane podstawowe korzyści zdrowotne i teoretycznie rozwiązany przez indywidualny mandat, chociaż większość giełd borykała się z problemami od lipca 2016 r. Indywidualny mandat został zniesiony przez ustawę podatkową GOP 2017, począwszy od 2019 r.

Przykład: niekorzystna selekcja i ubezpieczenie samochodu

Pozornie ubezpieczenie samochodu działa tak samo, jak ubezpieczenie zdrowotne. Kiedy firmy ubezpieczeniowe nie mogą skutecznie monitorować, kierowcy wysokiego ryzyka mogą narzucać składki dla wszystkich. Może to nawet spowodować, że kierowcy niskiego ryzyka nie będą decydować się na prowadzenie pojazdu, co jeszcze bardziej zaszkodzi rentowności ubezpieczycieli. Taka jest teoria, ale rzeczywistość praktyczna jest w rzeczywistości odwrotna.

Obowiązkowe ubezpieczenie komunikacyjne zwykle nie jest skierowane do kierowców niskiego ryzyka, którzy w przeciwnym razie mogliby zrezygnować. Przeciwnie, jest skierowany do kierowców wysokiego ryzyka i zmusza ich do wykupienia ubezpieczenia. Współcześni aktuariusze i kontrolerzy ubezpieczeniowi nie mają problemu z identyfikacją kierowców ryzykownych i bezpiecznych, a wielu nie chce pokrywać kierowców wysokiego ryzyka ze stratą. Z tego powodu wszystkie stany i Dystrykt Kolumbii oferują własne, sponsorowane polisy ubezpieczeniowe samochodu „z rynku rezydualnego”, aby subsydiować kierowców wysokiego ryzyka.