Stany Zjednoczone V. Południowo-Wschodnie Stowarzyszenie Underwriter

Czym były Stany Zjednoczone V. Stowarzyszenie Ubezpieczycieli Południowo-Wschodnich?

Termin Stany Zjednoczone kontra Południowo-Wschodnie Stowarzyszenie Ubezpieczycieli odnosi się do przełomowej sprawy Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych, dotyczącej federalnego prawa antymonopolowego ibranży ubezpieczeniowej. Sprawa została rozstrzygnięta 5 czerwca 1944 roku. Sąd Najwyższy orzekł, że branża podlega regulacji Kongresu Stanów Zjednoczonych na podstawie Klauzuli Handlowej. Oznacza to, że sąd uznał ubezpieczenie za działalność przekraczającą granice stanowe, a zatem podlegającą przepisom antymonopolowym. Kongres uchwalił ustawę rok później wyłączającą branżę ubezpieczeniową spod kontroli federalnej.

Zrozumieć US a Południowo-Wschodnie Stowarzyszenie Underwriter

Ubezpieczenie przemysł jest ważnym elementem sektora finansowego. Pojawiły się jednak pytania o to, w jaki sposób ubezpieczyciele powinni być regulowani, głównie dlatego, że firmy te prowadzą działalność w wielu stanach. Debata, czy ubezpieczyciele powinni podlegać regulacji na szczeblu stanowym, czy federalnym, stała się kluczowa dla prawodawców na początku XX wieku.

Sprawa US vs. The South-Eastern Underwriter Association trafiła do Sądu Najwyższego w wyniku odwołania od sądu północnego dystryktu Georgia. Stowarzyszenie Ubezpieczycieli Południowo-Wschodnich kontrolowało 90% rynków przeciwpożarowych i innych rynków ubezpieczeniowychw sześciu południowych stanach. Uważano, że dało to firmie nieuczciwy monopol, wynikający z ustalania cen.

Sprawa koncentrowała się na tym, czy ubezpieczenie było rodzajem handlu międzystanowego, który powinien podlegać amerykańskiej klauzuli handlowej i ustawie Sherman Antitrust Act, która została uchwalona w 1890 r. I zakazała wszelkiego rodzaju monopoli. Sąd Najwyższy orzekł, że ubezpieczyciele, którzy prowadzili znaczną część swojej działalności ponad granicami stanowymi, faktycznie zajmowali się handlem międzystanowym. W orzeczeniu uznano, że branża może być regulowana przez prawo federalne.

W następnym roku Kongres podjął decyzję o unieważnieniu orzeczenia Sądu Najwyższego, który uchwalił ustawę McCarrana-Fergusona. Ustawa przewidywała, że ​​o regulacjach ubezpieczeniowychdecydują poszczególne stany, a nie rząd federalny. Ustawa McCarrana-Fergusona zwolniła zatem branżę ubezpieczeniową z większości przepisów federalnych, w tymprzepisów antymonopolowych.

Uwagi specjalne

Ustawa McCarrana-Fergusona jest powszechnie uważana za formę regulacji. Ustawa nie reguluje jednak ani branży ubezpieczeniowej, ani nie nakłada na państwa obowiązku regulowania produktów oferowanych przez firmy ubezpieczeniowe. Proponuje raczej „Ustawę Kongresu”, która nie ma na celu jasno regulowania „działalności ubezpieczeniowej” poprzez nie zastępowanie stanowych praw lub przepisów regulujących transakcje ubezpieczeniowe.