Wskaźnik całkowitego zwrotu
Co to jest wskaźnik całkowitego zwrotu?
Indeksem dochodowym jest rodzajem wskaźnika kapitałowego, który utworów zarówno od zysków kapitałowych, jak również wszelkie środki pieniężne dystrybucje, takie jak dywidendy lub odsetki, przypisanych do składników indeksu. Spojrzenie na całkowity zwrot z indeksu pokazuje akcjonariuszom dokładniejszą reprezentację wyników indeksu.
Zakładając, że dywidendy są reinwestowane, efektywnie ujmuje te akcje w indeksie, które nie emitują dywidend, a zamiast tego reinwestują swoje zyski w spółkę bazową jako zyski zatrzymane. Całkowity indeks zwrotu można porównać ze zwrotem ceny lub indeksem nominalnym.
Kluczowe wnioski
- Wskaźnik całkowitego zwrotu oblicza wartość indeksu na podstawie zysków kapitałowych oraz płatności gotówkowych, takich jak dywidendy i odsetki.
- Indeks całkowitego zwrotu, w przeciwieństwie do indeksu cen, lepiej odzwierciedla rzeczywiste zwroty, które uzyskałby inwestor posiadający składniki indeksu.
- Całkowity zwrot będzie miał tendencję do przekraczania nominalnego zwrotu, który uwzględnia jedynie wzrost cen posiadanych aktywów.
- Wiele popularnych indeksów oblicza całkowity zwrot, na przykład S&P, który tworzy indeks S&P 500 Total Return Index (SPTR).
Wyjaśnienie indeksów całkowitego zwrotu
Wskaźnik całkowitego zwrotu można uznać za dokładniejszy niż inne metody, które nie uwzględniają działalności związanej z dywidendami lub dystrybucjami, na przykład te, które koncentrują się wyłącznie na rocznej stopie zwrotu.
Na przykład inwestycja może wykazywać roczną rentowność na poziomie 4% przy wzroście ceny akcji o 6%. Chociaż rentowność jest tylko częściowym odzwierciedleniem odnotowanego wzrostu, całkowity zwrot obejmuje zarówno rentowność, jak i zwiększoną wartość akcji, aby wykazać wzrost o 10%. Gdyby ten sam indeks odnotował 4% stratę zamiast 6% wzrostu ceny akcji, całkowity zwrot wyniósłby 0%.
Przykład: S&P 500
Indeks S&P 500 Total Return Index (SPTR) jest jednym z przykładów indeksu całkowitego zwrotu. Indeksy całkowitego zwrotu mają podobny wzór, w którym działa wiele funduszy inwestycyjnych, w których wszystkie wynikające z nich wypłaty gotówkowe są automatycznie reinwestowane z powrotem w sam fundusz. Podczas gdy większość indeksów całkowitego zwrotu odnosi się do indeksów opartych na akcjach, istnieją indeksy całkowitego zwrotu dla obligacji, które zakładają, że wszystkie płatności kuponowe i wykupy są reinwestowane poprzez zakup większej liczby obligacji w indeksie.
Inne indeksy całkowitych zwrotów obejmują indeks Dow Jones Industrials Total Return Index (DJITR) i Russell 2000 Index.
Różnice między ceną zwrotu a funduszami z indeksu całkowitego zwrotu
Całkowite zyski kontrastują ze zwrotami cen, które nie uwzględniają dywidend i wypłat gotówkowych. Uwzględnienie dywidend powoduje znaczącą różnicę w zwrocie funduszu, czego dowodzą dwa z najważniejszych.
Na przykład, zwrot ceny dla SPDR S&P 500 ETF (SPY) od momentu jego wprowadzenia w 1993 r. Wyniósł 789% na dzień 10 marca 2021 r. Całkowita cena zwrotu (reinwestowane dywidendy) jest jednak bliska 1400%. Dow Jones Industrial Average w ciągu 10 lat zakończonych w marcu 2021 r. Przyniósł zwrot cenowy w wysokości 162%, a łączny zwrot wzrósł do 228%.
Zrozumienie funduszy indeksowych
Fundusze indeksowe są odzwierciedleniem indeksu, na którym się opierają. Na przykład fundusz indeksowy powiązany z indeksem S&P 500 może mieć jeden z każdego z papierów wartościowych wchodzących w skład indeksu lub może obejmować papiery wartościowe uważane za reprezentatywną próbkę wyników indeksu jako całości.
Celem funduszu indeksowego jest odzwierciedlenie aktywności lub wzrostu indeksu, który działa jako jego punkt odniesienia. W związku z tym fundusze indeksowe wymagają zarządzania pasywnego tylko wtedy, gdy konieczne jest dokonanie korekt, aby pomóc funduszowi indeksowemu dotrzymać kroku powiązanemu z nim indeksowi. Ze względu na niższe wymagania w zakresie zarządzania, opłaty związane z funduszami indeksowymi mogą być niższe niż te, które są bardziej aktywnie zarządzane. Ponadto fundusz indeksowy może być postrzegany jako niższy poziom ryzyka, ponieważ zapewnia wrodzony poziom dywersyfikacji.