Przeniesienie strat podatkowych
Co to jest przeniesienie straty podatkowej?
Przeniesienie (lub przeniesienie) straty podatkowej to rezerwa umożliwiająca podatnikowi przeniesienie straty podatkowej na przyszłe lata w celu skompensowania zysku. Osoba fizyczna lub firma może domagać się przeniesienia straty podatkowej w celu zmniejszenia przyszłych płatności podatkowych.
Kluczowe wnioski:
- Przeniesienie straty podatkowej umożliwia podatnikom wykorzystanie straty podlegającej opodatkowaniu w bieżącym okresie i przeniesienie jej na przyszły okres podatkowy.
- Straty kapitałowe, które przekraczają zyski kapitałowe w ciągu roku, mogą zostać wykorzystane do wyrównania zwykłego dochodu podlegającego opodatkowaniu w wysokości do 3000 USD w dowolnym przyszłym roku podatkowym, na czas nieokreślony, aż do wyczerpania.
- Straty operacyjne netto (NOL), straty poniesione w ramach prowadzenia działalności, mogą być przenoszone na czas nieokreślony w wyniku ustawy o cięciach podatkowych i zatrudnieniu (TCJA); jednakże są one ograniczone do 80% dochodu podlegającego opodatkowaniu w roku, w którym zastosowano przeniesienie.
- Przed TCJA NOL można było przenosić do przodu o 20 lat lub dwa lata wstecz bez ograniczeń w dolarach, do wysokości dochodu podlegającego opodatkowaniu w roku, w którym zastosowano przeniesienie lub przeniesienie.
- Ustawa CARES z 2020 r. Dodatkowo zmodyfikowała przepisy dotyczące NOL na lata podatkowe od 2018 do 2020.
Jak działa przeniesienie strat podatkowych
Rozważmy przeniesienie straty podatkowej jako przeciwieństwo zysku lub ujemnego zysku do celów podatkowych. Ujemny zysk występuje, gdy wydatki są większe niż przychody lub straty kapitałowe są większe niż zyski kapitałowe. Rezerwa ta jest doskonałym narzędziem do tworzenia przyszłych ulg podatkowych. Istnieją dwa główne rodzaje przenoszenia strat: przeniesienie straty operacyjnej netto (NOL) i przeniesienie straty kapitałowej.
Przeniesienie straty operacyjnej netto
Dla celów podatku dochodowego NOL to wynik, gdy dopuszczalne odliczenia spółki przekraczają jej dochód podlegający opodatkowaniu w okresie podatkowym. NOL można wykorzystać do skompensowania płatności podatkowych firmy w innych okresach podatkowych za pomocą przepisu podatkowego Internal Revenue Service (IRS) zwanego NOL carryforward. Przeniesienie NOL powoduje zastosowanie NOL z bieżącego roku do dochodu netto z przyszłych lat w celu zmniejszenia jego nadwyżki podatkowej w przyszłym okresie podatkowym.
Na przykład, jeśli firma odnotuje ujemny dochód operacyjny netto (NOI) w pierwszym roku, ale dodatni NOI w kolejnych latach, może zmniejszyć przyszłe zyski, korzystając z przeniesienia NOL, aby odnotować część lub całość straty z pierwszego roku w kolejnych latach.. Skutkuje to niższym dochodem podlegającym opodatkowaniu w latach dodatnich NOI, zmniejszając kwotę, jaką firma jest winna rządowi z tytułu podatków. Celem tego przepisu podatkowego jest umożliwienie jakiejś formy ulgi podatkowej, gdy firma straci pieniądze w okresie rozliczeniowym. Ponieważ firma płaci podatki tylko w latach z dodatnim NOI, jedynym sposobem na zminimalizowanie podatkowego wpływu straty jest skompensowanie dochodu w latach dodatnich NOI.
Internal Revenue Service (IRS) uznaje, że zyski z działalności gospodarczej są niektóre firmy charakter cykliczny i nie jest zgodny ze standardowym rok podatkowy. Na przykład działalność rolnicza podlega różnym warunkom pogodowym i może przynosić znaczące zyski oraz wysokie podatki w ciągu jednego roku, ponosić NOL w następnym, a następnie w kolejnym dochodowym roku. Aby złagodzić obciążenia podatkowe, rezerwa na przeniesienie strat pozwala NOL w drugim roku na wyrównanie podatków należnych w trzecim roku.
Ograniczenia dotyczące przeniesienia strat operacyjnych netto
Przed wdrożeniem ustawy o cięciach podatkowych i zatrudnieniu (TCJA) w 2018 r. IRS zezwalał firmom na przenoszenie NOLs do przodu o 20 lat, aby netto z przyszłymi zyskami lub dwa lata wstecz w celu natychmiastowego zwrotu wcześniej zapłaconych podatków. Po 20 latach wszelkie pozostałe niewykorzystane straty wygasły i nie można ich było już wykorzystać do obniżenia dochodu podlegającego opodatkowaniu.
Dla lat podatkowych rozpoczynających się 1 stycznia 2018 r. Lub później TCJA zniosła dwuletnią rezerwę na zwrot kosztów, z wyjątkiem niektórych strat rolniczych i zakładów ubezpieczeń majątkowych. Jednak przepis dopuszcza teraz nieokreślony okres przenoszenia. Jednak przeniesienia są obecnie ograniczone do 80% dochodu netto każdego kolejnego roku. Straty powstałe w latach podatkowych rozpoczynających się przed 1 stycznia 2018 r. Nadal podlegają poprzednim przepisom podatkowym, a wszelkie pozostałe straty wygasają po 20 latach.
Zgodnie z zasadami TCJA, straty w rolnictwie mogą zostać cofnięte o dwa lata w celu natychmiastowego zwrotu wcześniej zapłaconych podatków lub przeniesienia ich na czas nieokreślony. Zakłady ubezpieczeń majątkowych i pozostałych osobowych zasadniczo nadal stosują zasady pre-TCJA. Mogą przenieść dwa lata wstecz lub do przodu o 20 lat, a limit 80% w dowolnym roku nie ma zastosowania.3
Dodatkowe tymczasowe zmiany ograniczeń
Ustawa opomocy, pomocy i bezpieczeństwie ekonomicznym (CARES) w 2020 r. Dodatkowo zmodyfikowała zasady dotyczące przenoszenia NOL, tymczasowo. Zgodnie z IRS „ustawa CARES skutecznie opóźnia stosowanie nowelizacji TCJA do 1 stycznia 2021 r. Dodatkowo ustawa CARES dopuszcza pięcioletni zwrot dla NOL, w tym strat rolniczych i NOL zakładów ubezpieczeń majątkowych, dla lat podatkowych rozpoczynających się po grudniu 2017 r. i przed 1 stycznia 2021 r. ”
Ustawa CARES umożliwia podatnikom od osób prawnych z uprawnionymi NOL w latach podatkowych 2018 do 2020 ubieganie się o zwrot za poprzednie zeznania podatkowe, stosując NOL jako przeniesienie, do pięciu lat podatkowych poprzedzających rok podatkowy straty. Ze względu na wartość pieniądza w czasie, dla korporacji zwykle bardziej korzystne jest zastosowanie NOL jako przeniesienia, a nie przeniesienia. Zasadniczo zwrot zapłaconych wcześniej podatków w bieżącym roku jest zazwyczaj bardziej korzystny niż przyszłe obniżenie należnych podatków, chyba że istnieje szczególny powód korporacji, który może uczynić przeniesienie bardziej korzystnym. Ustawa CARES tymczasowo usunęła również ograniczenie 80% w dowolnym roku, przywracając je dla lat podatkowych rozpoczynających się po 2020 r.
Przykład przeniesienia straty operacyjnej netto
Dla prostego przykładu zasad przenoszenia NOL po TCJA, wyobraź sobie, że firma traci 5 milionów dolarów w 2021 roku i zarabia 6 milionów dolarów w 2022 roku. Limit przeniesienia 80% z 6 milionów dolarów w 2022 roku wynosi 4,8 miliona dolarów. Przeniesienie NOL obniża dochód podlegający opodatkowaniu w 2022 r. Do 1,2 mln USD (6 mln USD dochodu w 2022 r. – 4,8 mln USD dopuszczalnego przeniesienia NOL). Obliczenie aktywów spółki z tytułu odroczonego podatku dochodowego obejmowałoby 200 000 USD przeniesienia NOL (łącznie 5 mln USD NOL – 4,8 mln USD wykorzystanych przeniesień NOL), które można by wykorzystać po 2022 r.
Rzeczywisty przykład przeniesienia straty operacyjnej netto
Przeniesienia i zwroty strat podatkowych zyskały nową uwagę we wrześniu 2020 r., KiedyNew York Times opublikował szczegóły dotyczące zeznania podatkowego prezydenta Trumpa z 2009 r. Zgodnie z artykułem Timesa „poufne dokumenty pokazują, że od 2010 roku zażądał i otrzymał zwrot podatku dochodowego w łącznej wysokości 72,9 miliona dolarów – cały federalny podatek dochodowy, który zapłacił za lata 2005-2008, plus odsetki”. Było to możliwe dzięki przepisowi NOL o przeniesieniu, który zmienił się w wyniku Ustawy o pracownikach, właścicielach domów i pomocy biznesowej z 2009 r., Podpisanej przez prezydenta Obamę.
Ustawa podatkowa z 2009 r. Zezwoliła na pięcioletnią rezerwę NOL dotyczącą przeniesienia zwrotu za lata podatkowe 2008 i 2009 zamiast dwuletniego przepisu dotyczącego przeniesienia, który obowiązywał w tamtym czasie. Oznaczało to, że NOL poniesione w latach 2008 i 2009 można było wykorzystać do zwrotu podatków zapłaconych wcześniej w ciągu pięciu lat poprzedzających stratę. Jeżeli podatnik zdecydował się przenieść NOL z powrotem do piątego roku poprzedniego, przeniesienie NOL było ograniczone do 50% dochodu podlegającego opodatkowaniu w piątym roku poprzedzającym. Jednak pozostałe saldo NOL można było przenieść na czwarty poprzedni rok i tak dalej, aż do całkowitego wyczerpania straty.6
Przeniesienie strat kapitałowych
Zyski i straty kapitałowe wynikają ze sprzedaży aktywów kapitałowych, takich jak akcje, obligacje, biżuteria, antyki i nieruchomości. W przypadku sprzedaży aktywów kapitałowych zysk (lub strata) ze sprzedaży jest różnicą między ceną sprzedaży a podstawą opodatkowania (zazwyczaj jest to cena zakupu składnika aktywów powiększona o koszt ulepszeń). Jeżeli cena sprzedaży jest wyższa niż podstawa podatkowa, wynikiem jest zysk kapitałowy. Jeżeli cena sprzedaży jest niższa od podstawy opodatkowania, wynikiem jest strata.
Straty kapitałowe netto (kwota, o której całkowite straty kapitałowe przekraczają całkowite zyski kapitałowe) można odliczyć tylko w celu wyrównania zwykłego dochodu, do maksymalnej wysokości 3000 USD w roku podatkowym (1500 USD w przypadku osobnego zgłoszenia małżeństwa). Straty kapitałowe netto przekraczające próg 3000 USD mogą być przenoszone na przyszłe lata podatkowe aż do ich wyczerpania. Nie ma ograniczeń co do liczby lat, przez które może nastąpić przeniesienie straty kapitałowej.8
Rezerwy na podatek od strat kapitałowych zmniejszają dotkliwość skutków spowodowanych stratami inwestycyjnymi. Są jednak wyjątki. Inwestorzy muszą uważać na przepisy dotyczące sprzedaży prania, które zabraniają odkupienia inwestycji w ciągu 30 dni od sprzedaży ze stratą. W takim przypadku strata kapitałowa nie może być zastosowana do obliczeń podatkowych i zamiast tego jest dodawana do podstawy kosztów nowej pozycji, zmniejszając wpływ przyszłych zysków kapitałowych.
Przykład przeniesienia straty kapitałowej
Załóżmy na przykład, że podatnik sprzedał 1000 akcji XYZ za stratę kapitałową w wysokości 10 000 USD, a podatnik był właścicielem akcji przez trzy lata. Zyski i straty kapitałowe są zgłaszane w załączniku D do formularza IRS 1040 zeznania podatkowego. Jeśli akcje są utrzymywane przez ponad rok, okres utrzymywania jest zazwyczaj długoterminowy (z pewnymi wyjątkami w 2018 r. I później w odniesieniu do „mających zastosowanie udziałów w spółce, które po trzech latach uznaje się za długoterminowe”). Podatnik kompensuje długoterminowe zyski długoterminowymi stratami.
Załóżmy, że podatnik ma również 3000 USD zysków długoterminowych, co zmniejsza długoterminową stratę kapitałową netto do 7000 USD. Podatnik może potrącać 3000 USD z tej straty jako dochodem zwykłym, w zeznaniu podatkowym za rok bieżący. Pozostała długoterminowa strata kapitałowa wynosi 4000 USD, którą można przenieść na następny rok podatkowy, aby skompensować zyski kapitałowe i zwykły dochód do limitu 3000 USD. Taka polityka podatkowa pozwala inwestorom, którzy odnotowują duże straty podczas dekoniunktury na rynku, na zmniejszenie zysków rozpoznawanych w wielu przyszłych latach.8