Docelowy współczynnik wypłaty

Jaki jest docelowy współczynnik wypłaty?

Docelowy wskaźnik wypłaty jest miarą odsetka zysków firmy, które firma chciałaby wypłacić akcjonariuszom w postaci dywidendy w perspektywie długoterminowej. Firmy zachowują ostrożność w ustalaniu docelowego wskaźnika wypłaty dywidendy, mając na celu utrzymanie stabilnego poziomu dywidendy przy jednoczesnym zachowaniu wystarczającej ilości kapitału, aby rozwijać się i / lub efektywnie prowadzić działalność.

Czasami wskaźnik wypłaty jest równy docelowemu wskaźnikowi wypłaty. W innych przypadkach wskaźnik wypłaty – czyli dywidenda na akcję podzielona przez zysk na akcję – może być wyższy lub niższy od stopy docelowej, ponieważ zyski zmieniają się z kwartału na kwartał iz roku na rok.

Zrozumienie docelowego wskaźnika wypłaty

Ponieważ obniżki dywidend są negatywnie postrzegane przez rynki, zespoły kierownicze zwykle niechętnie zwiększają dywidendy, chyba że są dość przekonane, że nie będą musiały zmieniać swojej decyzji ze względu na presję przepływów pieniężnych w najbliższej przyszłości.

Firmy dążą do stabilnego poziomu dywidendy, który dostosowuje tempo wzrostu dywidendy ich akcji do długoterminowego wzrostu zysków firmy, aby zapewnić stałą dywidendę w czasie. Firma ze stabilną polityką dywidend może zdecydować się na zastosowanie modelu korekty docelowego wskaźnika wypłat, aby stopniowo zbliżać się do docelowej wypłaty wraz ze wzrostem zysków.

Oczekiwana dywidenda = (poprzednia dywidenda) + [(oczekiwany wzrost zysku na akcję) x (docelowy wskaźnik wypłaty) x (współczynnik korygujący)]

gdzie: współczynnik korekty = (1 / # lat, w których nastąpi korekta dywidend)

Firma z modelem rezydualnej dywidendy, w którym jej dywidendy z akcji są oparte na kwocie pozostałych zysków pozostałych po opłaceniu przez spółkę wszystkich wydatków i innych zobowiązań, może również zastosować docelowy wskaźnik wypłaty.

Aby określić docelowy współczynnik wypłaty, można wykonać następujące kroki:

1. Zidentyfikuj optymalną alokację budżetu kapitałowego. Jest to proporcja budżetu finansowana kapitałem własnym w stosunku do finansowania długiem.
2. Określ kwotę kapitału własnego potrzebną do sfinansowania tego budżetu kapitałowego dla danej struktury kapitałowej.
3. Spełniaj zobowiązania w maksymalnym możliwym zakresie dzięki zyskom zatrzymanym.
4. Wypłacaj akcjonariuszom dywidendy z „pozostałych” zysków, które są dostępne po pokryciu potrzeb optymalnego budżetu kapitałowego. Ta polityka dotycząca dywidend rezydualnych oznacza, że ​​dywidendy są wypłacane z pozostałych, pozostałych dochodów.

W modelu dywidendy rezydualnej kwota dywidend otrzymywanych przez akcjonariuszy może nie zawsze być stabilna, ale jeśli spółka stosuje cele przynajmniej, proces ustalania wysokości dywidendy jest stabilny.

Firmy, które stosują model stabilnej dywidendy, zazwyczaj dążą do stabilnych płatności, które generalnie rosną w czasie, przy założeniu, że zyski nadal rosną.

Dywidendy i ceny akcji

Inwestorzy uważnie śledzą informacje związane z wypłatą dywidendy, a ceny akcji często słabo reagują na nieoczekiwane zmiany w docelowym wskaźniku wypłaty spółki. Ze względu na przesłanie, jakie polityka dywidendowa może przekazywać o perspektywach spółki, kierownictwo spółki kieruje wytyczne dotyczące wypłat akcji, a także planowane zmiany w zakresie docelowych wskaźników wypłaty. Analitycy giełdowi szczególnie chcą zrozumieć politykę dywidendową firmy i strategię wypłat, a także jej porównanie z branżą.

Zbyt wysoki wskaźnik wypłaty lub docelowy wskaźnik wypłaty może wysłać negatywny sygnał na rynek i może w rzeczywistości wywierać presję na spadek ceny akcji, ponieważ inwestorzy i analitycy mogą uważać, że firma nie zatrzymuje wystarczającej ilości kapitału, aby rozwijać się lub działać tak efektywnie jak to możliwe.

Niskiemu wskaźnikowi wypłaty lub docelowemu wskaźnikowi wypłaty zwykle będą musiały towarzyszyć lepsze perspektywy wzrostu zysków, aby przyciągnąć inwestorów, w ten sposób akcjonariusze są kompensowani przez prawdopodobny wzrost ceny akcji zamiast dywidend. Jeśli firma jest rentowna, ale nie rozwija się, inwestorzy mogą zastanawiać się, dlaczego firma nie wypłaca więcej dywidend akcjonariuszom.

Starsze firmy o minimalnych perspektywach wzrostu zazwyczaj wypłacają więcej dywidend, ponieważ w ten sposób wynagradzani są akcjonariusze. Przy niewielkim wzroście w firmie cena akcji nie będzie już eksplodować w górę.

Przykład polityki docelowej dywidendy

Począwszy od 2019 r., Target Corporation ( TGT ), sprzedawca dużych pudełek, co roku od ponad 50 lat utrzymuje rosnącą politykę dywidendową. W 1967 roku firma zapłaciła 0,0021 USD za akcję. W 2018 roku Target zapłacił 2,52 USD za akcję i zwiększył dywidendę za 2019 rok.

Zwykle firma zwiększała dywidendę o co najmniej kilka centów rocznie, począwszy od 2001 r. Wcześniej Target nadal co roku zwiększał dywidendę, ale wzrost ten wynosił 1 pensa lub ułamki pensa każdego roku.

Od maja 2019 r. Spółka ma wskaźnik wypłat na poziomie około 45%. Spółka utrzymała rosnącą politykę dywidendową, mimo że zyski nie rosły każdego roku. Oznacza to, że w niektórych latach wskaźnik wypłaty będzie wyższy niż w innych.

Przy 45% istnieje pole do wahań, ponieważ zarobki musiałyby znacznie spaść, aby Target wypłacał 100% swoich zysków w formie dywidendy. Zbyt wysoki wskaźnik wypłaty może niepokoić inwestorów. Jeśli zarobki będą rosły z biegiem lat w tempie szybszym niż wzrost dywidendy, wskaźnik wypłaty spadnie. Jeśli dywidendy rosną szybciej niż zyski, wskaźnik wypłaty wzrośnie.