Artysta przejęcia

Kim jest artysta przejęcia?

Artysta przejmujący to inwestor lub firma, której głównym celem jest zidentyfikowanie firm, które są atrakcyjne do kupienia i które można następnie odwrócić, aby uzyskać szybki zysk. Artysta dokonujący przejęcia zazwyczaj wykorzystuje duże zadłużenie ( lewarowanie ), aby dokonać zakupu i zrestrukturyzować firmę w celu odsprzedaży lub dodać ją do istniejącej grupy firm. Firmy private equity, które dokonują wykupów lewarowanych (LBO), są często postrzegane jako podmioty przejmujące.

Podmioty zajmujące się przejęciami, na przykład fundusze private equity, mogą być postrzegane jako kreujące efektywność rynkową poprzez zawracanie firm borykających się z trudnościami lub zwiększanie ich wartości. Krytycy wyrazili jednak zaniepokojenie zwolnieniami wynikającymi z restrukturyzacji przedsiębiorstw i brakiem obaw o to, co firma faktycznie robi lub produkuje. W większości przypadków decyzje o przejęciu sprowadzają się całkowicie do analizy liczb i danych.

Jak działają artyści przejęcia

Artyści zajmujący się przejęciami kupują niedowartościowane firmy lub walczą z firmami, które są obiecujące, gdyby tylko odpowiedni zespół był u steru. Celem jest naprawienie zepsutej firmy lub ujawnienie jej prawdziwej wartości, a następnie sprzedaż jej nabywcy lub opinii publicznej w ramach pierwszej oferty publicznej (IPO) w stosunkowo krótkim czasie.

Czasami zarząd lub akcjonariusze podmiotu przejętego nie są zainteresowani kupnem i restrukturyzacją. Kiedy artyści zajmujący się przejęciami sprzeciwiają się sprzeciwom, sytuacja jest uznawana za wrogie przejęcie. Firmy opracowały kilka strategii, aby próbować udaremnić wysiłki artystów zajmujących się przejęciami i korporacyjnych rabusiów. Obejmują one plany praw akcjonariuszy ( trujące pigułki ), głosowanie większością głosów, rozłożone rady dyrektorów, odkup akcji od rabusia po cenie premium ( greenmail ), radykalny wzrost kwoty zadłużenia w bilansie firmy i strategiczne fuzja z „ białym rycerzem ”.

Przykład wykonawcy przejęcia

Artyści zajmujący się przejęciami są czasami nazywani korporacyjnymi raiderami. Przychodzi mi na myśl Boone T. Pickens o fiasku przejęcia Getty Oil. Często powodem przejęcia jest usunięcie zakorzenionego zarządzania, które zdaniem korporacyjnego rabusia jest niekompetentne.

Na przykład w latach 80-tych Carl Icahn (znany artysta przejmujący) rozpoczął przejęcie Trans World Airlines (TWA) iw ciągu kilku krótkich lat przekształcił firmę z nierentownej w dochodową. Przeniósł firmę ze straty w wysokości 193 milionów dolarów w 1985 roku do zysku w wysokości 106 milionów dolarów w 1987 roku i 250 milionów dolarów w następnym roku. Jednak było to krótkotrwałe, ponieważ Trans World Airlines odnotowały stratę 298 milionów dolarów w 1989 roku i ostatecznie firma upadła.