Przewidywany wyrok
Co to jest orzeczenie umowne?
Wyrok warunkowy to orzeczenie sądowe zobowiązujące jedną stronę do zapłacenia drugiej stronie określonej kwoty, zwykle w ramach planu płatności. Orzeczenie warunkowe, zwane także wyrokiem wyrażającym zgodę, jest wydawane w sądach przez dłużnika, który ma ograniczone środki na spłatę długu, często ustanowione jako środek dla dłużnika, aby zapobiec zajęciu wynagrodzenia.
Kluczowe wnioski
- Wyrok umowny to orzeczenie sądowe, które zobowiązuje jedną stronę do zapłacenia określonej kwoty drugiej stronie.
- Jeżeli dłużnik nie jest w stanie zastosować się do warunków orzeczenia, może być zmuszony do rezygnacji ze świadczeń, takich jak umorzenie zaległych opłat, i może nie zostać zaoferowany na rozprawie w celu wyjaśnienia swojego stanowiska.
- Określone postanowienia dotyczące orzeczeń różnią się w zależności od stanu i jurysdykcji.
Zrozumienie wyroku umownego
Wyrok umowny to orzeczenie sądu wydane w celu uregulowania długu, które zobowiązuje dłużnika do zapłacenia wierzycielowi określonej kwoty zgodnie z ustalonym harmonogramem. W większości przypadków dłużnik stara się o orzeczenie zastrzeŜone jako ostatnia próba uregulowania długu z wierzycielem, który wniósł o spłatę naleŜnych kwot, a takŜe o wszelkie związane z tym opłaty i odsetki.
Jeżeli wierzyciel może zabezpieczyć orzeczenie cywilne przeciwko dłużnikowi, sąd może nakazać zapłatę na różne sposoby, w tym dobrowolne wpłaty i zajęcie czeków dłużnika. Dłużnicy, którym grozi orzeczenie sądu dotyczące zaległych długów, mogą zwrócić się do sądu o wydanie tego postanowienia w celu wstrzymania zajęcia i innego postępowania windykacyjnego.
Przewidywane orzeczenia a upadłość
Chociaż przepisy różnią się w zależności od przypadku i stanu, określone orzeczenia mogą czasami podlegać umorzeniu w przypadku upadłości.
W przypadku upadłości nie można umorzyć wielu rodzajów długów, w tym pożyczek studenckich, długów podatkowych, alimentów na dzieci i alimentów. Inne rodzaje długów mogą zostać umorzone w przypadku upadłości według uznania sądu. Dłużnik, któremu wydano przeciwko nim orzeczenie, będzie musiał skonsultować się z prawnikiem znającym federalne i stanowe przepisy dotyczące upadłości i umorzenia długów.
Wymagania dotyczące orzeczenia sądowego
Dłużnik, który zgadza się na postanowienie, zawiera prawnie wiążącą umowę ze swoim wierzycielem na zapłatę określonej kwoty w określonym terminie. W wielu przypadkach dłużnicy uważają, że określony wyrok jest korzystny dla wyrażenia zgody na uregulowanie długu, ponieważ wierzyciele czasami są skłonni negocjować obniżoną kwotę. Mogą również umorzyć spóźnione opłaty, odsetki, a nawet część salda kapitału w celu uregulowania długu.
Dłużnicy zalegający z płatnością, którzy zgodzą się na określone orzeczenia, muszą następnie wywiązać się ze wszystkich zobowiązań spłaty w uzgodnionym z dłużnikiem terminie lub ponoszą ryzyko utraty wszystkich świadczeń, w tym obniżenia opłat i groźby zajęcia wynagrodzenia.
W momencie wydawania orzeczenia przewidzianego będzie on odnosił się do warunków na wypadek, gdyby którakolwiek ze stron nie dotrzymała swojej zgody. W większości przypadków, gdy dłużnik nie zastosuje się do planu płatności uzgodnionego w określonym wyroku, wówczas będzie on odpowiedzialny za całość pierwotnego zadłużenia, łącznie z odsetkami i opłatami, pomniejszoną o już spłacone środki pieniężne.
Przewidziany wyrok jest orzeczeniem sądu. Podpisując orzeczenie, dłużnik ponosi odpowiedzialność za płatności i nie można mu zaoferować możliwości rozprawy sądowej, jeśli nie wywiązuje się z płatności. Jeżeli dłużnik nie jest zainteresowany zawarciem wyroku karnego, może zgodzić się na postanowienie o wyrażeniu zgody – dobrowolne postanowienie wypracowane między dwiema stronami zainteresowanymi porozumieniem w sprawie spłaty zadłużenia. Zamówienia dotyczące zgody różnią się w zależności od stanu i jurysdykcji.
Zastrzeżony przykład oceny
John zaciągnął dług w wysokości 6000 USD na karcie kredytowej i nie może go natychmiast spłacić. Firma wydająca karty kredytowe przekazała sprawę agencji windykacyjnej, która nęka Johna telefonami i listami z groźbą odebrania wynagrodzenia.
John próbował negocjować z firmą obsługującą karty kredytowe, ale żadna ze stron nie mogła uzgodnić warunków i kwoty spłaty. Firma wydająca kartę kredytową zażądała wyższej miesięcznej spłaty – 500 dolarów, na co Johna nie było stać, mając nisko płatną pracę.
W końcu John rozmawiał z prawnikiem, który kazał mu wypracować określoną umowę z firmą. Zgodnie z postanowieniami wyroku, John płaci teraz miesięczną kwotę 100 dolarów i jest zobowiązany do spłaty całego zadłużenia w ciągu 60 miesięcy.