Underwriting standby
Co to jest ubezpieczenie standby?
Subemitacja inwestycyjna jest rodzajem umowy sprzedaży akcji w ramach pierwszej oferty publicznej (IPO), w której gwarantowany bank inwestycyjny zgadza się na zakup wszelkich akcji pozostałych po sprzedaży wszystkich dostępnych akcji publicznie. W umowie standby subemitent zobowiązuje się do zakupu wszelkich pozostałych akcji po cenie subskrypcji, która jest generalnie niższa od ceny rynkowej akcji. Ta metoda gwarantowania emisji gwarantuje spółce emitującej, że w ramach pierwszej oferty publicznej zostanie pozyskana określona kwota pieniędzy.
Zrozumieć ubezpieczenie rezerwowe
Chociaż możliwość kupowania akcji poniżej ceny rynkowej może wydawać się zaletą subemisji standby, fakt, że zostały jeszcze akcje do nabycia przez subemitenta, wskazuje na brak popytu na ofertę. W ten sposób ubezpieczenie typu „standby” przenosi ryzyko z upublicznianej spółki ( emitenta ) na bank inwestycyjny (subemitent). Z powodu tego dodatkowego ryzyka opłata gwaranta może być wyższa.
Inne opcje gwarantowania emisji publicznej obejmują mocne zobowiązanie i porozumienie w sprawie najlepszych starań.
Kluczowe wnioski
- Umowa o subemisję inwestycyjną przewiduje, że po IPO bank inwestycyjny kupi pozostałe akcje, które nie zostały zakupione publicznie.
- Inne rodzaje umów o subemisję obejmują dołożenie wszelkich starań i stanowcze zobowiązanie.
- W przypadku gwarantowania emisji usługowej bank inwestycyjny zobowiązuje się do kupowania udziałów, niezależnie od tego, czy może je sprzedać publicznie.
- Umowa dotycząca najlepszych starań mówi po prostu, że bank zrobi wszystko, co w jego mocy, aby sprzedać publicznie, ale nie ma żadnych zobowiązań do kupowania akcji poza tym.
Ubezpieczenie w trybie gotowości a ubezpieczenie na podstawie zobowiązania
W przypadku wiążącego zobowiązania, gwarantowany bank inwestycyjny zapewnia gwarancję zakupu wszystkich papierów wartościowych oferowanych na rynku przez emitenta, niezależnie od tego, czy może sprzedać akcje inwestorom. Firmy emitujące wolą umowy o gwarantowanie solidarne od umów o gwarantowanie rezerwy – i wszystkie inne – ponieważ gwarantuje to natychmiastową gwarancję wszystkich pieniędzy.
Zwykle subemitent zgadza się na gwarantowanie gwarantowane tylko wtedy, gdy popyt na ofertę publiczną jest wysoki, ponieważ ponosi on wyłącznie ryzyko; wymaga od gwaranta narażenia własnych pieniędzy na ryzyko. Jeśli nie może sprzedać papierów wartościowych inwestorom, będzie musiał wymyślić, co zrobić z pozostałymi akcjami – zatrzymać je i liczyć na zwiększony popyt lub ewentualnie spróbować rozładować je z dyskontem, zaksięgując stratę na akcjach.
Gwarant często nalega na klauzulę sprzedaży, która zwalnia go od zobowiązania do zakupu wszystkich papierów wartościowych w przypadku zdarzenia, które pogorszy jakość papierów wartościowych. Złe warunki rynkowe zazwyczaj nie należą do akceptowalnych powodów, ale istotne zmiany w działalności firmy, jeśli rynek osiągnie miękką łatę lub słabe wyniki innych IPO są czasami powodem, dla którego subemitenci powołują się na klauzulę wycofania się z rynku.
Ubezpieczenie gotowości a najlepsze starania
Podejmując wszelkie możliwe starania, subemitenci dołożą wszelkich starań, aby sprzedać wszystkie oferowane papiery wartościowe, ale subemitent nie jest zobowiązany do zakupu wszystkich papierów wartościowych w żadnych okolicznościach. Ten rodzaj umowy o subemisję zwykle wchodzi w grę, jeśli spodziewany jest niski popyt na ofertę. W ramach tego typu umowy wszelkie niesprzedane papiery wartościowe zostaną zwrócone emitentowi.
Jak sama nazwa wskazuje, subemitent po prostu obiecuje, że dołoży wszelkich starań, aby sprzedać akcje. Umowa ogranicza ryzyko subemitenta, ponieważ nie jest on odpowiedzialny za żadne niesprzedane akcje. Gwarant może również całkowicie anulować emisję. Gwarant otrzymuje zryczałtowaną opłatę za swoje usługi, którą przepada, jeśli zdecyduje się anulować emisję.