SIT (słoweński Tolar)
Co to był słoweński Tolar (SIT)?
SIT był skrótem waluty dlatolara słoweńskiego, oficjalnej waluty Słowenii od października 1991 r. Do grudnia 2006 r. Słowenia przystąpiła do Unii Europejskiej (UE) w maju 2004 r., Aw styczniu 2007 r. Kraj ten przyjął euro jako prawny środek płatniczy.
Kluczowe wnioski
- Tolara był walucie narodowej Słowenii od uzyskania niepodległości w 1991 roku przez 2006.
- W 2007 roku Słowenia przeszła na euro w ramach swoich obowiązków jako członka Unii Europejskiej.
- Podczas gdytolary nie są już wymieniane w obiegu, stare banknoty można wymienić na euro w Banku Słowenii.
Zrozumieć słoweński Tolar
Jeden tolar słoweński składał się ze 100stotinów. W odniesieniu do różnych kwot waluty używano różnych słów miar. Na przykład 2 SIT zostały nazwane 2tolarja, podczas gdy pięć lub więcej SIT jest określanych jakotolarjev.
Po ogłoszeniu przez Słowenię niepodległości od Jugosławii w 1991 r. (Wówczas protektoratu Związku Radzieckiego) tolar został wprowadzony jako waluta kraju. Zastąpiłdinara jugosłowiańskiegona poziomie równym. W 1991 r. Bank Słowenii wyemitował banknoty, które były w obiegu jako tymczasowa waluta, a pierwsze banknotytolara weszły do obiegu we wrześniu następnego roku.
Kiedy Słowenia przystąpiła do Europejskiej Unii Monetarnej w styczniu 2007 r.,Tolara zastąpiono euro po kursie 239,64 do 1. Nominałytolara pochodziły z monet i banknotów.Banknoty tolarowe, które nie są już używane w obiegu, nadal można wymienić na euro w Banku Słowenii.
Według danych Banku Światowego w 2019 roku Słowenia odnotowała wzrost PKB o 3,18% przy inflacji na poziomie 1,63%.5
Tolar do euro
Zanim Słowenia mogła przystąpić do UE, musiała spełnić „kryteria konwergencji”, znane również jako „ kryteria z Maastricht ”, które obejmują utrzymanie stabilnego kursu walutowego oraz niskiej i stabilnej stopy procentowej. Aby pomóc w przejściu ztolara na euro i zapobiec nieuzasadnionym wzrostom cen, ceny towarów w Słowenii były wyświetlane w obu walutach od marca 2006 r. Do czerwca 2007 r.
Euro jest oficjalną walutą 19 z 27 krajów członkowskich UE. Nominały euro obejmują banknoty 5, 10, 20, 50, 100, 200 i 500 euro, a także monety 1, 2, 5, 10, 20 i 50 centów oraz monety 1 i 2 euro. Przyjęcie jednej waluty eliminuje zmienne kursy i koszty wymiany, a także upraszcza handel między krajami.
Europejski Bank Centralny (EBC), a także banki centralne poszczególnych państw członkowskich, nadzorować euro. EBC, którego celem jest utrzymanie stabilności cen, nadzoruje politykę pieniężną i ustala stopy procentowe w regionie.