Ustawa o ochronie konkurencji Shermana
Co to jest ustawa antymonopolowa Shermana?
Ustawa Sherman Antitrust Act (Ustawa) jest przełomowym amerykańskim prawem, uchwalonym w 1890 r., Które zakazało trustów grup przedsiębiorstw, które współpracują lub łączą się, tworząc monopol w celu dyktowania cen na określonym rynku. Ustawa miała na celu promowanie sprawiedliwości gospodarczej i konkurencyjności oraz uregulowanie handlu międzystanowego. Ustawa Sherman Antitrust Act była pierwszą próbą Kongresu Stanów Zjednoczonych, aby zająć się wykorzystaniem trustów jako narzędzia, które umożliwia ograniczonej liczbie osób kontrolowanie niektórych kluczowych branż.
Znaczenie przepisów antymonopolowych
Prawa antymonopolowe odnoszą się ogólnie do grupy przepisów stanowych i federalnych, których celem jest zapewnienie uczciwej konkurencji między firmami. Istnieją przepisy antymonopolowe, które promują konkurencję między sprzedawcami, ograniczają monopole i dają konsumentom możliwość wyboru.
Zwolennicy twierdzą, że przepisy antymonopolowe są niezbędne, aby otwarty rynek mógł istnieć i prosperować. Konkurencja między sprzedawcami zapewnia konsumentom niższe ceny, wyższą jakość produktów i usług, większy wybór i większą innowacyjność. Przeciwnicy twierdzą, że pozwolenie firmom na konkurowanie według własnego uznania ostatecznie zapewni konsumentom najlepsze ceny.
Ustawa o punkcie orientacyjnym
Ustawa Sherman Antitrust Act – zaproponowana w 1890 roku przez senatora Johna Shermana z Ohio – była pierwszym środkiem przyjętym przez Kongres Stanów Zjednoczonych w celu zakazania trustów, monopoli i karteli. Ustawa Shermana zakazała również umów, spisków i innych praktyk biznesowych, które ograniczały handel i tworzyły monopole w branżach. Na przykład Ustawa Shermana mówi, że konkurujące osoby lub firmy nie mogą ustalać cen, dzielić rynków ani próbować fałszować ofert. Ustawa określała także konkretne kary i grzywny za łamanie jej przepisów.
Ustawa nie miała na celu uniemożliwienia zdrowej konkurencji lub monopoli, które zostały osiągnięte w sposób uczciwy lub organiczny, ale była skierowana na te monopole, które powstały w wyniku celowej próby zdominowania rynku.
Ustawa Sherman Antitrust Act została zmieniona ustawą Clayton Antitrust Act w 1914 r., Która dotyczyła określonych praktyk, których Ustawa Shermana nie zakazała. Na przykład ustawa Claytona zabrania wyznaczania tej samej osoby do podejmowania decyzji biznesowych dla konkurujących firm.
Kluczowe wnioski
- Ustawa Sherman Antitrust Act jest pierwszym środkiem przyjętym przez Kongres Stanów Zjednoczonych w celu zakazania trustów, monopoli i karteli.
- Ustawa miała na celu promowanie sprawiedliwości gospodarczej i konkurencyjności oraz uregulowanie handlu międzystanowego.
- Został on zaproponowany i przyjęty w 1890 roku przez senatora z Ohio, Johna Shermana.
- Sherman Antitrust był dość popularny i zasygnalizował ważną zmianę w amerykańskiej strategii regulacyjnej w kierunku biznesu i rynków.
Tło historyczne
Międzystanowa Komisja Handlu (ICC)
Ustawa Sherman Antitrust Act narodziła się w kontekście rosnących monopoli i nadużyć władzy przez duże korporacje i konglomeraty kolejowe. W 1887 roku, w odpowiedzi na rosnące oburzenie społeczne z powodu nadużyć władzy i nadużyć ze strony firm kolejowych, Kongres uchwalił Ustawę o handlu międzystanowym, która dała początek Międzystanowej Komisji Handlu (ICC) której celem było uregulowanie międzystanowych środków transportu . W szczególności MTK sprawował jurysdykcję nad kolejami w USA i wszystkimi zwykłymi przewoźnikami, wymagając od nich składania rocznych sprawozdań i zakazując nieuczciwych praktyk, takich jak dyskryminujące stawki.
Jednak w pierwszej połowie XX wieku Kongres konsekwentnie rozszerzał władzę MTK tak, że pomimo zamierzonego celu, niektórzy uważali, że MTK jest często winny pomocy tym samym firmom, które miał regulować – poprzez faworyzowanie fuzji, które tworzyły nieuczciwe na przykład monopole.
Wiek pozłacany
Kongres uchwalił ustawę antytrustową Shermana u szczytu tego, co Mark Twain nazwał „pozłacanym wiekiem” w historii Ameryki. Wiek pozłacany, który miał miejsce od lat 70. XIX wieku do około 1900 roku, był okresem zdominowanym przez skandale polityczne i baronów rabusiów, rozwój kolei, ekonomizację ropy i elektryczności oraz rozwój pierwszego amerykańskiego giganta – narodowych i międzynarodowych – korporacji.
Wiek pozłacany był erą szybkiego wzrostu gospodarczego. Korporacje wystartował w tym czasie, w części, ponieważ były one łatwe do rejestracji i, w przeciwieństwie do dzisiaj, nie miał wbudowywania opłat.
Pojęcie „trustów” w XIX wieku
Rozumienie trustów przez ustawodawców późnego XIX wieku różni się od naszej koncepcji tego terminu. Dziś zaufanie odnosi się do relacji finansowej, w której jedna strona daje drugiej prawo do posiadania majątku lub aktywów na rzecz osoby trzeciej. Jednak w XIX wieku trust stał się terminem zbiorczym dla wszelkiego rodzaju zmowy lub zachowań konspiracyjnych, które były postrzegane jako niesprawiedliwa konkurencja. Ustawa Sherman Antitrust Act nie miała na celu zapobieżenia zdrowej konkurencji monopolistycznej, ale skierowanie jej na te monopole, które powstały w wyniku celowej próby zdominowania rynku.
Wpływ ustawy Sherman Antitrust Act
Ustawa została uchwalona w czasie skrajnej wrogości opinii publicznej wobec dużych korporacji, takich jak Standard Oil i American Railway Union, które były postrzegane jako niesprawiedliwe monopolizujące niektóre branże. To oburzenie pochodziło zarówno od konsumentów, którzy ucierpieli z powodu niebotycznie wysokich cen podstawowych towarów, jak i od konkurentów w produkcji, którzy zostali odcięci od branż z powodu celowych prób powstrzymania innych przedsiębiorstw od rynku przez niektóre firmy.
Stany Zjednoczone kontra Google
20 października 2020 roku Departament Sprawiedliwości Stanów Zjednoczonych złożył przeciwko Google pozew z zakresu ochrony konkurencji , twierdząc, że internetowy gigant zaangażował się w działania antykonkurencyjne w celu zachowania monopoli w zakresie wyszukiwania i reklam w wyszukiwarkach. Zastępca prokuratora generalnego Jeffrey Rosen porównał skargę do wcześniejszych zastosowań Ustawy Shermana w celu powstrzymania monopolistycznych praktyk korporacji.„Podobnie jak w przypadku swoich historycznych działań antymonopolowych przeciwko AT&T w 1974 r. I Microsoftowi w 1998 r., Departament ponownie egzekwuje Ustawę Shermana, aby przywrócić rolę konkurencji i otworzyć drzwi do następnej fali innowacji – tym razem na kluczowych rynkach cyfrowych”, Rosen powiedział w komunikacie prasowym .
Ustawa uzyskała natychmiastową aprobatę publiczną, ale ponieważ definicja pojęć takich jak trusty, monopole i zmowa w prawodawstwie nie została jasno zdefiniowana, w rzeczywistości kilka podmiotów gospodarczych było ściganych na podstawie jej środków.
Jednak powszechny popyt na ustawę zasygnalizował istotną zmianę amerykańskiej strategii regulacyjnej w kierunku biznesu i rynków. Po XIX-wiecznym rozwoju wielkiego biznesu amerykańscy prawodawcy zareagowali dążeniem do ściślejszego uregulowania praktyk biznesowych. Ustawa Sherman Antitrust utorowała drogę dla bardziej szczegółowych przepisów, takich jak Ustawa Claytona. Takie środki cieszyły się szerokim poparciem społecznym, ale prawodawcy byli również motywowani autentyczną chęcią utrzymania konkurencyjności amerykańskiej gospodarki rynkowej w obliczu zmieniających się praktyk biznesowych.
Sekcje ustawy Sherman Antitrust Act
Ustawa Sherman Antitrust Act jest podzielona na trzy części. Sekcja 1 definiuje i zakazuje określonych środków antykonkurencyjnych zachowań. Sekcja 2 dotyczy wyników końcowych, które ze swej natury są antykonkurencyjne. W związku z tym sekcje 1 i 2 mają na celu zapobieganie naruszaniu ducha prawa, pozostając jednocześnie w jego granicach. Sekcja 3 rozszerza wytyczne i postanowienia zawarte w Sekcji 1 na Dystrykt Kolumbii i terytoria Stanów Zjednoczonych.