Analiza sektorowa
Co to jest analiza sektorowa?
Analiza sektorowa to ocena kondycji ekonomiczno-finansowej oraz perspektyw danego sektora gospodarki. Analiza sektorowa ma na celu dostarczenie inwestorowi oceny tego, jak dobrze spółki z tego sektora powinny sobie radzić. Analiza sektorowa jest zwykle stosowana przez inwestorów specjalizujących się w konkretnym sektorze lub stosujących podejście odgórne lub oparte na rotacji sektorów do inwestowania.
W podejściu odgórnym najpierw identyfikuje się najbardziej obiecujące sektory, a następnie inwestor dokonuje przeglądu akcji w tym sektorze, aby określić, które z nich zostaną ostatecznie zakupione. Strategię rotacji sektorów można zastosować, inwestując w określone akcje lub zatrudniając sektorowe fundusze giełdowe (ETF).
Kluczowe wnioski
- Inwestorzy wykorzystują analizę sektorową do oceny perspektyw ekonomicznych i finansowych sektora gospodarki.
- Inwestorzy korzystający z analizy sektorowej uważają, że niektóre sektory gospodarki osiągają lepsze wyniki na różnych etapach cyklu koniunkturalnego i że identyfikacja tych sektorów może pomóc im w znalezieniu opłacalnych inwestycji.
- Podejście odgórne to rodzaj analizy sektorowej, która najpierw koncentruje się na czynnikach makroekonomicznych wpływających na gospodarkę, takich jak bezrobocie i inflacja.
- Inwestorzy, którzy stosują podejście rotacji sektorów, aktywnie przenoszą swoje inwestycje z jednego sektora do drugiego, w zależności od cykli rynkowych i trendów, które mają wpływ na potencjalną rentowność różnych sektorów.
Jak działa analiza sektorowa
Analiza sektorowa opiera się na założeniu, że niektóre sektory osiągają lepsze wyniki na różnych etapach cyklu koniunkturalnego. Cykl koniunkturalny odnosi się do zmian w górę iw dół aktywności gospodarczej, które zachodzą w gospodarce w czasie. Cykl koniunkturalny składa się z ekspansji, które są okresami wzrostu gospodarczego, oraz skurczów, które są okresami spadku gospodarczego.
Na przykład na początku cyklu koniunkturalnego, w fazie ekspansji, stopy procentowe są niskie, a wzrost gospodarczy zaczyna przyspieszać. Na tym etapie inwestorzy lub analitycy, którzy przeprowadzają analizę sektorową, skupiliby swoje badania na firmach, które korzystają z niskich stóp procentowych i zwiększonego zadłużenia. Firmy te często osiągają dobre wyniki w okresach wzrostu gospodarczego. Należą do nich firmy z sektora finansowego i konsumenckiego według własnego uznania.
Pod koniec cyklu gospodarczego gospodarka kurczy się, a wzrost ulega spowolnieniu. Inwestorzy i analitycy zwrócą uwagę na badanie sektorów obronnych, takich jak media i usługi telekomunikacyjne. Sektory te często osiągają lepsze wyniki w okresie spowolnienia gospodarczego.
Rodzaje analizy sektorowej
Dwa powszechne podejścia do analizy sektorów to podejście odgórne i podejście oparte na rotacji sektorów.
Podejście odgórne
Inwestorzy, którzy stosują odgórne podejście do analizy sektorowej, koncentrują się w pierwszej kolejności na warunkach makroekonomicznych, poszukując spółek, które mogą osiągnąć lepsze wyniki. Rozpoczynają od spojrzenia na te czynniki makroekonomiczne, które mają największy wpływ na największą część populacji i gospodarkę, takie jak stopa bezrobocia, wyniki gospodarcze i inflacja.
Następnie analizują, aby znaleźć te sektory, które osiągają najlepsze wyniki w panujących warunkach ekonomicznych. Na koniec analizują podstawy spółek w tych sektorach, aby zidentyfikować akcje, które oferują największy potencjał przyszłych zysków.
Podejście oparte na rotacji sektorów
Inwestorzy i zarządzający portfelami stosują podejście rotacji sektorowej, aby dokonywać rotacji swoich inwestycji w różnych sektorach gospodarki i poza nimi. Kupują i sprzedają w zależności od cykli rynkowych i trendów, które wpływają na rentowność niektórych sektorów w stosunku do innych.
Te cykle rynkowe mogą mieć charakter sezonowy, np. Inwestowanie w sektor detaliczny przed szczytem świątecznym pod koniec roku, aby wykorzystać akcje, które zyskują na zwiększonej sprzedaży konsumenckiej. Inwestor może wchodzić i wychodzić z cyklicznych i defensywnych akcji w zależności od tego, w którym momencie cyklu koniunkturalnego zmierza gospodarka.
Taksonomia sektorowa
W strategiach rotacji sektorów inwestorzy mogą definiować sektory na różne sposoby. Jednak powszechnie stosowaną taksonomią jest Global Industry Classification Standard (GICS) opracowany przez Morgan Stanley Capital International (MSCI) i Standard & Poor’s.
GICS składa się z 11 sektorów, które są podzielone na 24 grupy branżowe, 68 branż i 157 subbranż. Na przykład sektor podstawowych artykułów konsumpcyjnych składa się z trzech grup branżowych: 1) sprzedaż detaliczna artykułów spożywczych i podstawowych artykułów spożywczych, 2) żywność, napoje i tytoń oraz 3) artykuły gospodarstwa domowego i osobiste.
Te grupy branż są dalej podzielone na branże. Na przykład żywność, napoje i tytoń składają się z tych trzech, które są następnie dzielone na mniejsze branże. Na przykład przemysł napojów składa się z trzech podbranż: piwowarów, gorzelników i winiarzy oraz napojów bezalkoholowych. Rotatorzy sektorów niekoniecznie ograniczają się do sektorów. Mogą zdecydować się na podkreślenie grup branżowych, branż lub podbranż.